Newsroom Φαίνεται παντού. Οι σημερινοί γονείς είναι διαρκώς «φορτωμένοι», ψυχικά και συναισθηματικά. Εάν δεν έχετε παιδιά, θα έχετε ακούσει φίλους να μιλούν για το πόσο πιεσμένοι νιώθουν ή για το ότι δεν βρίσκουν πια χρόνο να συναντηθούν. Εάν πάλι έχετε παιδιά, τότε ίσως αναγνωρίζετε στον ίδιο σας τον εαυτό αυτό το μόνιμο αίσθημα στρεσαρίσματος που δεν λέει να φύγει.
Όπως επισημαίνει στο Psychology Today η ψυχολόγος Άμπερ Θόρντον, με ειδίκευση σε θέματα γονεϊκότητας, δεν πρόκειται για αδυναμία ούτε για κακή διαχείριση χρόνου. Κάτι βαθύτερο έχει αλλάξει στον τρόπο που μεγαλώνουμε παιδιά. Οι απαιτήσεις είναι περισσότερες, οι ρόλοι πιο σύνθετοι και οι προσδοκίες υψηλότερες από ποτέ.
Η νέα πραγματικότητα της γονεϊκότητας
Αν σταθεί κανείς να σκεφτεί όλα όσα καλούνται να διαχειριστούν οι γονείς, το άγχος δεν φαίνεται τόσο παράξενο. Υπάρχουν τα προγράμματα των παιδιών τα απογεύματα και τα Σαββατοκύριακα, τα μαθήματα στο σχολείο, οι προπονήσεις, οι χοροί, τα μαθήματα μουσικής.
Και μαζί με όλα αυτά, η προσπάθεια να διατηρηθεί και μια ζωή που περιλαμβάνει δουλειά, υποχρεώσεις, σχέσεις, σωματική υγεία και φυσικά την ψυχική υγεία. Κάποια στιγμή όλα αυτά αρχίζουν να μοιάζουν υπερβολικά. Όμως επιμέρους κάθε στοιχείο της λίστας να φαίνεται πολύτιμο και αδύνατο να αφαιρεθεί.
Το συναισθηματικό βάρος που δεν κουβαλούσαν οι προηγούμενες γενιές
Οι γονείς σήμερα βιώνουν το καθημερινό στρες της ανατροφής πιο έντονα από ποτέ, όμως όχι μόνο λόγω των πρακτικών υποχρεώσεων, που προαναφέρθηκαν. Πέρα από το γνωστό «νοητικό φορτίο» της καθημερινότητας, οι σύγχρονοι γονείς κουβαλούν και μια νέα ευθύνη: το συναισθηματικό βάρος ή τη συναισθηματική εργασία της γονεϊκότητας.
Πρόκειται για την ευθύνη της παρακολούθησης, της διαμόρφωσης και της στήριξης της συναισθηματικής ανάπτυξης του παιδιού, με τρόπους που οι προηγούμενες γενιές ίσως δεν είχαν καν φανταστεί.
Μαζί με τη φροντίδα για τη διατροφή, το μπάνιο, το ντύσιμο, την εκπαίδευση και την στέγη, οι γονείς σήμερα επενδύουν εξίσου στη ψυχική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών τους. Έτσι, εμφανίζονται νέες σκέψεις και ανησυχίες, όπως:
Πώς νιώθει το παιδί μου για τη σχέση μας;
Πώς εξελίσσει τις φιλίες του;
Ξέρει να εκφράζει σωστά τις ανάγκες του;
Νιώθει άνετα να κάνει δύσκολες συζητήσεις μαζί μου;
Αισθάνεται συναισθηματική υποστήριξη;
Τι άλλο μπορώ να κάνω ώστε να γίνει συναισθηματικά ώριμο και ανθεκτικό;
Πώς έχει αλλάξει η γονεϊκότητα από γενιά σε γενιά
Η γονεϊκότητα έχει αλλάξει με πολλούς τρόπους. Όταν οι baby boomers έγιναν γονείς, δινόταν μεγάλη έμφαση στα υψηλά στάνταρ, στην πειθαρχία, στον σεβασμό και στη συμμόρφωση. Τα παιδιά συχνά έπρεπε να «φαίνονται και να μη μιλούν», ενώ οι σωματικές ανάγκες θεωρούνταν σημαντικότερες από τις συναισθηματικές.
Οι γονείς της Generation X έγιναν πιο εμπλεκόμενοι στην καθημερινότητα των παιδιών τους και λιγότερο αυταρχικοί. Οι millennial γονείς πήγαν την αλλαγή ένα βήμα παραπέρα, δίνοντας μεγάλη σημασία στη συναισθηματική σύνδεση, στον ποιοτικό χρόνο και στην ψυχική υγεία των παιδιών. Καταναλώνουν περισσότερη γνώση γύρω από τη συναισθηματική εκπαίδευση, την ανάπτυξη των παιδιών και τη γονεϊκή καθοδήγηση από ποτέ.
Το ζήτημα είναι εάν αυτή η συνεχής προσπάθεια τους οδηγεί στα όρια της εξουθένωσης.
Τέσσερις λόγοι που οι σημερινοί γονείς νιώθουν τόσο καταβεβλημένοι
Οι γονείς περνούν πολύ περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους
Σε σύγκριση με τη δεκαετία του 1960, οι σημερινοί γονείς περνούν σχεδόν διπλάσιο χρόνο με τα παιδιά τους. Παίζουν περισσότερο, συμμετέχουν σε δραστηριότητες και παρακολουθούν εξωσχολικές εκδηλώσεις.
Οι γονείς εκτίθενται συνεχώς σε περιεχόμενο ψυχικής υγείας
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λειτουργούν σαν μια τεράστια – χαώδης – βιβλιοθήκη με ψυχολόγους, θεραπευτές και εκπαιδευτές γονέων. Η γνώση – και οι συμβουλές – είναι παντού, αλλά συχνά όλα αυτά γίνονται υπερβολικά. Πολλοί γονείς λένε ότι, ενώ εκτιμούν την πληροφόρηση, αυτή τους κάνει να αμφιβάλλουν για τον εαυτό τους και τα ένστικτά τους.
Περισσότεροι γονείς αναζητούν ψυχοθεραπεία
Ιδιαίτερα οι millennial γονείς αξιοποιούν περισσότερο την ψυχοθεραπεία για τη διαχείριση του στρες, την επεξεργασία τραυμάτων και τη βαθύτερη κατανόηση του εαυτού τους. Όπως πολλοί γονείς αναφέρουν, η γονεϊκότητα τους φέρνει ξανά στην επιφάνεια παλιά συναισθήματα και δυσκολίες.
Υιοθετούν πιο ήπιες και συναισθηματικά συντονισμένες πρακτικές
Οι προσδοκίες από τους γονείς έχουν αλλάξει. Σήμερα περιλαμβάνουν συναισθηματική ωριμότητα, ζεστασιά και ουσιαστική σύνδεση. Πολλοί προσπαθούν να σπάσουν κύκλους σκληρής πειθαρχίας και να τους αντικαταστήσουν με διάλογο, απολογίες και συναισθηματική παρουσία. Αυτή η διαδικασία είναι σπουδαία, αλλά και εξαντλητική.
Πιο αγχωμένοι αλλά… για καλό
Το γονεϊκό στρες είναι πιο συχνό από ποτέ, αλλά και για καλό λόγο. Η συναισθηματική υγεία για ένα μεγάλο ποσοστό έχει γίνει προτεραιότητα και οι γονείς δρουν ανάλογα: περνούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους, εκπαιδεύονται και αλλάζουν ριζικά τις πρακτικές τους. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που νιώθουν πιο εξαντλημένοι από τις προηγούμενες γενιές.
Όπως υπογραμμίζει καταλήγοντας η Άμπερ Θόρντον, αυτή η υπερφόρτωση δεν είναι αποτυχία, αλλά ενδεχομένως μια ένδειξη ότι μια γενιά διαμορφώνει ενεργά το συναισθηματικό έδαφος της επόμενης. Έναν κόσμο όπου τα παιδιά φαίνονται και ακούγονται, μεγαλώνουν σε συναισθηματικά ασφαλή περιβάλλοντα. Αυτό αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα χάρη σε γονείς που σηκώνουν το συναισθηματικό βάρος από αγάπη.
