Ο Αρειος Πάγος δέχτηκε ότι έχει ποινική ευθύνη το «αφεντικό» του σκύλου που δεν φρόντισε να εμποδίσει την επίθεση με διάφορα μέτρα (π.χ. φίμωτρο, δέσιμο με λουρί, κ.λπ.) και ότι μπορεί να τιμωρηθεί για τη σωματική βλάβη που προκλήθηκε με φυλάκιση έως 3 ετών, χωρίς να χρειάζεται να υποβάλει το θύμα μήνυση, γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις η ποινική δίωξη πρέπει να ασκείται αυτεπαγγέλτως.
Το ανώτατο δικαστήριο «τιμώρησε» με 12μηνη φυλάκιση (με αναστολή) την ιδιοκτήτρια λαμπραντόρ που δάγκωσε ένα μικρό αγοράκι και τη μητέρα του, ενώ σε άλλη περίπτωση επέβαλε στον ιδιοκτήτη τεριέ να πληρώσει όχι μόνο τα νοσήλια για τον τραυματισμό μιας γυναίκας, αλλά και επιπλέον χρηματική ικανοποίηση 8.000 ευρώ λόγω ηθικής βλάβης, για τον μεγάλο πόνο και την περιπέτεια που πέρασε σε φάση θερινών διακοπών. Παράλληλα, τα διοικητικά δικαστήρια όταν οι επιθέσεις προέρχονται από αδέσποτα σκυλιά επιδικάζουν αποζημιώσεις σε βάρος των δημοτικών αρχών, γιατί δεν φρόντισαν να τα μεταφέρουν σε ειδικό καταφύγιο αδέσποτων.
Στην πρώτη περίπτωση, το ποινικό τμήμα ΑΠ επικύρωσε την καταδίκη ιδιοκτήτριας εξοχικής κατοικίας στην Αττική, που δεν φρόντισε να δέσει τον σκύλο της, να του βάλει φίμωτρο και να κλείσει τα κενά που υπήρχαν στα κάγκελα της περίφραξης της αυλής. Ετσι, ενώ διάφορα παιδάκια έπαιζαν στον δρόμο, το λαμπραντόρ επιτέθηκε ανάμεσα από τα κάγκελα σε 3χρονο αγοράκι, το τράβηξε από τα διάκενα μέσα στην αυλή, δαγκώνοντάς το σε πολλά σημεία του σώματος (γλουτούς, μασχάλη, γάμπα, πέλματα). Αντίστοιχους τραυματισμούς (κι επιπλέον κατάγματα στο χέρι και απώλεια δέρματος) υπέστη από τα δαγκώματα και η μητέρα του παιδιού, που, ακούγοντας τις κραυγές πόνου, μπήκε στην αυλή για να το σώσει.
Ο ΑΠ απέκρουσε τη νομική επιχειρηματολογία της κατηγορουμένης. Εκρινε πως, μολονότι για τη δίωξη της σωματικής βλάβης από αμέλεια, χρειάζεται κατά κανόνα να υποβάλει το θύμα μήνυση κατά του δράστη, εντούτοις η δίωξη πρέπει να ασκείται αυτεπαγγέλτως (χωρίς μήνυση του θύματος) όταν ο δράστης της βλάβης ήταν υποχρεωμένος να πάρει κατάλληλα μέτρα, λόγω της υπηρεσίας ή του επαγγέλματός του, κάτι που ισχύει και για τον ιδιοκτήτη σκύλου.
Αρπαξε πελάτισσα
Στην άλλη περίπτωση, ο ΑΠ επέβαλε σε ξενοδόχο να αποζημιώσει πελάτισσα την οποία ο σκύλος του δάγκωσε στο στόμα κόβοντας κομμάτι από τα χείλια, που επανακολλήθηκε με χειρουργική επέμβαση. Η γυναίκα πλησίασε το πρόσωπό της σε ένδειξη αγάπης, αλλά εισέπραξε ένα «γερό» δάγκωμα. Ο ΑΠ δέχθηκε την αποζημιωτική ευθύνη του ξενοδόχου γιατί τον βαρύνει πταίσμα για τη φύλαξη και εποπτεία του σκύλου, που έπρεπε να έχει λουρί και φίμωτρο, λόγω... βεβαρημένου «μητρώου», αφού παλιότερα δάγκωσε άλλη γυναίκα στη μύτη.
Η πελάτισσα υποστήριξε ότι νεκρώθηκε μέλος του σώματός της, δεν έχει πλέον κανονική ερωτική ζωή, έπεσε σε κατάθλιψη και από την οδύνη υπέστη έρπη ζωστήρος. Η αποζημίωση θα ήταν διπλάσια, αλλά θεωρήθηκε συνυπεύθυνη για τον τραυματισμό κατά 50% λόγω της επιπολαιότητας να πλησιάσει κατά πρόσωπο τον σκύλο.
Σε άλλη περίπτωση, διοικητικό δικαστήριο υποχρέωσε Δήμο της Αττικής να αποζημιώσει με 3.100€ (συν τόκους 5ετίας) έναν πολίτη που, ενώ περπατούσε τον δάγκωσε στον μηρό αδέσποτος σκύλος που έπρεπε να είχε μεταφερθεί σε καταφύγιο αδέσποτων, για να μην εμποδίζεται η απρόσκοπτη και ασφαλής κυκλοφορία στους κοινόχρηστους χώρους. Η αποζημίωση συμπεριέλαβε το σκισμένο αδιάβροχο, έξοδα για μεταφορά με ταξί σε νοσοκομείο, φάρμακα και ηθική βλάβη για την ψυχική - σωματική ταλαιπωρία, την αγωνία, τον φόβο.
Αλέξανδρος Αυλωνίτης
www.ethnos.gr
Μέλος του μητρώου
