Οι δύο συνηθέστερες κήλες στους ενήλικες είναι η βουβωνοκήλη και η ομφαλοκήλη.
Οι βουβωνοκήλες είναι οι κήλες που αναπτύσσονται στη βουβωνική περιοχή και αποτελούν το 75-85% του συνόλου των κηλών. Η πιθανότητα ανάπτυξης βουβωνοκήλης ενός άνδρα κατά τη διάρκεια της ζωής του είναι 27%, ενώ μίας γυναίκας περίπου 3%. Οι βουβωνοκήλες διακρίνονται σε ευθείες και σε λοξές αναλόγως της πορείας και της θέσης του σάκου σε σχέση με τα ανατομικά στοιχεία της περιοχής.
Οι ομφαλοκήλες αναπτύσσονται στην περιοχή του ομφαλού και είναι συχνότερες σε παιδιά και στις γυναίκες μετά την εγκυμοσύνη.
Στους άνδρες η κήλη συνήθως δημιουργείται μετά από άρση βάρους, επίμονο βήχα, έντονη δυσκοιλιότητα ή βαριά χειρωνακτική εργασία, ενώ στις γυναίκες είναι συχνές μετά από εγκυμοσύνη. Στην αρχή εμφανίζεται σαν ένα μικρό εξόγκωμα στην το οποίο σταδιακά μεγενθύνεται. Στους ενήλικες είναι δυνατό με την πάροδο του χρόνου να δημιουργηθεί κάποιο χάσμα στην περίμετρο του δακτυλίου συνήθως αμέσως πάνω ή κάτω από τον ομφαλό.
Διάφοροι παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί για τη δημιουργία των κηλών. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται η συγγενή προδιάθεση, οι διαταραχές στη σύνθεση του κολλαγόνου, και η αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης, όπως στην παχυσαρκία, το χρόνιο και έντονο βήχα, τη δυσκοιλιότητα, την υπερτροφία του προστάτη, τις πολλές και δύσκολες εγκυμοσύνες, τον ασκίτη και τέλος την βαριά σωματική άσκηση ή εργασία.
Σε ορισμένες περιπτώσεις η διόγκωση είναι πολύ μικρή. Μπορούμε να χρησιμοποιούμε μόνο το ένα δάκτυλο προκειμένου να ανατάξουμε την κήλη ενώ και παράλληλα αισθανόμαστε το χάσμα στο κοιλιακό τοίχωμα. Οι περισσότερες ομφαλοκήλες ανατάσσονται εύκολα μέσα στην κοιλιά με ήπια πίεση ή όταν ο ασθενής ξαπλώνει και χαλαρώνει. Το περιεχόμενο της κήλης που προσπίπτει προς τα έξω είναι συνήθως ανώδυνο μπορεί να με τον βήχα, το σφίξιμο την άρση βάρους ή άλλες καταστάσεις που αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση να αυξάνει σημαντικά σε μέγεθος.
Επίσης μπορεί να μην είναι δυνατή η επιστροφή του εντός της κοιλιακής κοιλότητας και τμήμα του να παραμένει μόνιμα κάτω από την τομή (μη ανατασσομένη κήλη) ή να περισφιχθεί από τους πέριξ ιστούς και μυς (περισφιγμένη κήλη), σε σημείο που να παρακωλυθεί η κυκλοφορία του αίματος και το τμήμα αυτό (συνήθως έντερο) να νεκρωθεί. Στις δύο τελευταίες περιπτώσεις είναι δυνατό να παρατηρηθεί έντονος πόνος και σημεία φλεγμονής στο σημείο εκείνο.
Η διάγνωση συνήθως τίθεται με τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού, από τα συμπτώματα και από την διενέργεια πλήρους φυσικής κλινικής εξέτασης.
Όπως αναφέρει ο Διευθυντής Χειρουργός Δρ. Δημήτριος Φιλίππου, «η κήλη στον ενήλικα πρέπει να επιδιορθωθεί ακόμη και όταν είναι ασυμπτωματική, επειδή πάντοτε υπάρχει το ρίσκο να γίνει περίσφιξη του περιεχομένου της στο μέλλον».
Η επέμβαση αποκατάσταση της κήλης (βουβωνοκήλης ή ομφαλοκήλης) είναι επέμβαση ρουτίνας και έχει απλουστευθεί αρκετά. Η εγχείρηση συνήθως διαρκεί 20 λεπτά έως 1 ώρα, αυτό εξαρτάται από το μέγεθος της κήλης και από την τεχνική που χρησιμοποιούμε για την επιδιόρθωση της κήλης.
Η αποκατάσταση της μπορεί να γίνει και λαπαροσκοπικά διαμέσου 3-4 μικρών τομών από τις οποίες ο χειρουργός εισάγει εργαλεία (trocars). Τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται είναι το λαπαροσκόπιο, το οποίο είναι μια τηλεσκοπική κάμερα που προσφέρει καθαρή και μεγεθυμένη εικόνα των εσωτερικών οργάνων, και οι ειδικά σχεδιασμένες λαβίδες εργασίας. Ο χειρουργός χειρίζεται τα εργαλεία παρακολουθώντας την οθόνη.
Όπως και στην ανοικτή τεχνική ανατάσσεται ο σάκος της κήλης στην κοιλιά και στη συνέχεια και εδώ τοποθετείται πλέγμα, το οποίο καθηλώνεται με ειδικά κλιπς. Στην περίπτωση αυτή η επέμβαση γίνεται αντίθετα από την ανοικτή μέθοδο, δηλαδή από μέσα προς τα έξω. Η επέμβαση όμως γίνεται με γενική αναισθησία διότι η κοιλιά πρέπει να φουσκώσει με άεριο για να δημιουργεί ο κατάλληλος χώρος εργασίας. Σε κάποιες περιπτώσεις, μια χειρουργική επέμβαση μπορεί να ξεκινήσει λαπαροσκοπικά και στη συνέχεια να μετατραπεί σε «ανοικτή».
Τοποθέτηση πλέγματος με τοπική αναισθησία.
Χωρίς γενική αναισθησία, ανώδυνα και χωρίς νοσηλεία!
Στο Κέντρο Αντιμετώπισης Κηλών της Κλινικής ΝΕΟ ΑΘΗΝΑΙΟ, όπως μας ενημερώνει ο Δρ. Δημήτρης Φιλίππου, εφαρμόζεται μία σύγχρονη και ενδιαφέρουσα πρακτική. Η επέμβαση διενεργείται χωρίς αναισθησία μέσω μιας πολύ μικρής τομής, ο ασθενής μετά το χειρουργείο επιστρέφει στο σπίτι του, δεν απαιτείται νοσηλεία και το βασικότερο μειώνει το κόστος της επέμβασης. Η αποκατάσταση της κήλης με τοποθέτηση πλέγματος με τοπική αναισθησία είναι η καλύτερη μέθοδος, επειδή είναι εύκολη, ασφαλής, φτηνή, ο ασθενής επιστρέφει την ίδια ημέρα στο σπίτι του, έχει καλά αποτελέσματα, ενώ αποφεύγεται και η διαδικασία της γενικής αναισθησίας, γεγονός εξαιρετικά σημαντικό ιδιαίτερα σε ασθενείς με άλλα προβλήματα υγείας ή ηλικιωμένους ασθενείς. Μεγάλη σημασία στη μέθοδο αυτή η οποία προτιμάται από μεγάλα κέντρα του εξωτερικού, έχει η καλή γνώση της ανατομίας και η σωστή διενέργεια τοπικής αναισθησίας.
Με τον τρόπο αυτό ο ασθενής χειρουργείται χωρίς μεγάλο κόπο και με χαμηλό κόστος και επιστρέφει το βράδυ σπίτι του έχοντας αντιμετωπίσει εύκολα και αποτελεσματικά ένα συχνό πρόβλημα, που μπορεί όμως να τον οδηγήσει σε περιπέτειες.
Λίγα λόγια για το Δρ Δημήτρη Φιλίππου
Ο Δρ Δημήτρης Φιλίππου είναι Γενικός Χειρουργός με μεγάλη χειρουργική εμπειρία σε όλη τη γκάμα των παθήσεων που άπτονται της Γενικής Χειρουργικής. Το βιογραφικό του πέρα από τις βασικές του σπουδές και το διδακτορικό του, πλαισιώνουν μια σειρά από μετεκπαιδέυσεις κι εκπαιδευτικά προγράμματα που έχει παρακολουθήσει σε Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία και Κλινικές στην Ελλάδα, την Ελβετία, το Βέλγιο και τη Ρωσία.
Έχει πλούσιο κλινικό κι εργαστηριακό έργο όπως επίσης και πλήθος επιστημονικών δημοσιεύσεων σε Ελληνικά και Διεθνή Επιστημονικά περιοδικά.
Μέλος του μητρώου
