Σε αυτήν τη φράση εντοπίζουν οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. το συμπυκνωμένο νόημα της μακροσκελούς επιστολής του Χριστόδουλου Ξηρού που δημοσιεύτηκε χθες σε γνωστή ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου.
Είναι η επιβεβαίωση της ανησυχίας που υπήρχε από την ημέρα της εξαφάνισής του, ότι δηλαδή ο «Μανόλης» της 17Ν είναι έτοιμος για νέα ένοπλα χτυπήματα. Μέσα από το πρωτοφανούς προχειρότητας κείμενο, επιχειρεί να παραστήσει τον αρχηγό σε ένα νέο σύνθετο σχήμα τρομοκρατίας, που θέτει στο στόχαστρό του πολιτικούς, πολιτευτές και δημοσιογράφους, καθώς και όλους που δεν συμφωνούν με τον ένοπλο αγώνα.
Το κείμενο συνοδεύει και ένα 4λεπτο βίντεο, όπου ο Χριστόδουλος Ξηρός με φόντο μια μαύρη κουρτίνα πάνω στην οποία βρίσκονται οι εικόνες των Ε. Τσε Γκεβάρα, Γ. Καραϊσκάκη, Θ. Κολοκοτρώνη και Α. Βελουχιώτη πραγματοποιεί ένα... «διάγγελμα». Διαβάζοντας κάποια κομμάτια από το κείμενό του, ο «Μανώλης» καλεί τους συντρόφους του για συσπείρωση. «Κάνω έκκληση σε όλους τους συντρόφους που υιοθετούν την αντάρτικη δράση, ελεύθερους και αιχμάλωτους, για ενότητα στην πράξη. Δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να διαφωνούμε. Εχουμε πόλεμο και στον πόλεμο δεν κάνουμε ψιλή κουβέντα. Στον πόλεμο δίνεις μάχες», λέει με ύφος που δεν αλλάζει ούτε στιγμή.
Το 8σέλιδο κείμενό του που υπογράφει ως «ελεύθερο μέλος της 17Ν», χωρίζεται σε δύο μέρη: οι πρώτες 6 σελίδες με ημερομηνία 31 Δεκεμβρίου 2013 είναι γραμμένες στις φυλακές Κορυδαλλού και αποτελούν μια ανάλυση στην κατάσταση που επικρατεί στη χώρα και παγκοσμίως.
Αριστοτέλης και Γληνός
Η επιστολή-προκήρυξη ξεκινάει με ρητό του Αριστοτέλη και απόσπασμα από το σύγγραμμα «Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ» του Δ. Γληνού, αλλά εμπεριέχει αποσπάσματα από τον Θούριο του Ρήγα, τα «παραγγέλματα» του Θ. Κολοκοτρώνη και του Αρη Βελουχιώτη, ακόμη και... στίχους του Β. Παπακωνσταντίνου.
Χρησιμοποιώντας λέξεις αργκό της φυλακής και πεζοδρομιακές εκφράσεις, ο Χριστόδουλος Ξηρός μιλάει για «προδότες και χέστες», «μωρούς και τυφλούς» που «βιάζονται να μας γ...». Παρόλο που προσπαθεί να επαναφέρει το λεξιλόγιο της 17Ν, χρησιμοποιώντας το «ΛΜΑΤ» (λούμπεν μικροαστική τάξη) και τους «νενέκους», η προκήρυξη αυτή σε τίποτα δεν θυμίζει τα κείμενα της ιστορικής οργάνωσης, της οποίας η προσέγγιση ήταν πάντοτε μαρξιστική-λενινιστική και πάντως είχε ειρμό.
Ειδική μνεία επιφυλάσσει στους «πτωχολάζαρους της Αριστεράς» που «μασούλαγαν τα ψίχουλα», αλλά και στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και στον αναρχικό χώρο που «από ανικανότητα, όχι από επιλογή, παραδειγματικοί χέστες και μωρολόγοι, δέχονται οτιδήποτε, αρκεί να μη βγουν στο δρόμο. Απραγοι και άκαπνοι, κριτικάρουν αφ' υψηλού, καταδικάζουν, διαφωνούν, κλαψουρίζουν». Δριμεία κριτική ασκεί στους δημοσιογράφους, αφού όπως λέει, η «ευθύνη τους για τη σημερινή κατάσταση είναι άμεση και μέγιστη, αφού πλέον είναι συνδιαχειριστές της εξουσίας με πολιτικούς-τραπεζίτες».
Το δεύτερο μέρος φέρει ημερομηνία 14-1-14, επτά μέρες από την «εξαφάνισή» του και περιγράφει τις δικές του... φιλοδοξίες. Ειρωνικά αναφέρεται και σε εκείνους που του έδωσαν άδεια: «Το αν κατάφερα να πείσω τους δεσμώτες να μου χορηγήσουν άδεια, το θεωρώ προσωπική επιτυχία και θα τους απαντήσω με τη φράση που είπε ο Τζαβέλας όταν έπεισε τον Αλή Πασά να τον αφήσει ελεύθερο: "Χαίρομαι που εγέλασα έναν δόλιο"», σημειώνει και προσθέτει: «Η επιλογή μου να παραβιάσω την άδεια καταστρέφει πρώτα πρώτα τη δική μου ?πορεία?... Δεν θέλουμε τα ευεργετήματά σας, κρατήστε τα να φιλοδωρήστε κανέναν ρουφιάνο σας. Θέλουμε δικαιώματα και θα τα κατακτήσουμε με τ' όπλο στο χέρι. Δε ζητάμε χάρη από κανέναν και ειδικά από σας τους προσκυνημένους. Και καλά θα κάνετε αν ξανασυναντηθούμε που δεν το εύχομαι (ούτε σεις να το εύχεστε) να με σκοτώσετε, γιατί αν με πιάσετε αιχμάλωτο πάλι θα ξαναφύγω για να σας πολεμήσω μέχρις εσχάτων».
Τα σημαντικότερα αποσπάσματα της προκήρυξης Ξηρού
Καταστροφή των υποδο μών του εχθρού με κάθε τρόπο και κάθε μέσο
Σε κύμα ένοπλης βίας με στόχο πρόσωπα και υποδομές του συστήματος καλεί ο Χριστόδουλος Ξηρός «τους συντρόφους του της μαζικής και ένοπλης πάλης».
Στην επιστολή-προκήρυξη σημειώνει χαρακτηριστικά: «Αντάρτικες ομάδες. Δίνουμε πλέον την τελική μάχη, δεν φειδόμεθα ουδενός. Πραγματική καταστροφή των υποδομών του εχθρού με κάθε τρόπο και κάθε μέσο. Τσάκισμα των ενόχων που μας οδήγησαν στην κατάρρευση. Κανένα έλεος στους πολιτικούς, στους συνεργάτες και στους προπαγανδιστές του εχθρού, δημοσιογράφους, διανοούμενους και λοιπές σαπιοκοιλιές. Συνεχή χτυπήματα, πραγματικά, όχι θεωρίες και μπούρδες. Μέσα από τη δράση θα βρούμε τον τρόπο ενοποίησης των αυτοοργανωμένων και αντάρτικων ομάδων και το ανέβασμα των δυνατοτήτων για πιο μεγάλα χτυπήματα».
Οπως σημειώνει, στόχος είναι ένα νέο ΕΑΜ: «Θα χτίσουμε το ΕΑΜ της εποχής μας, όχι με συζητήσεις και συσκέψεις ξοφλημένων ''ειδικών'', αλλά, επαναλαμβάνω, μέσα από τη δράση. Κάνω έκκληση σε όλους τους συντρόφους που υιοθετούν την αντάρτικη δράση, ελεύθερους και αιχμαλώτους, έκκληση για ενότητα στην πράξη. Δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να διαφωνούμε. Εχουμε πόλεμο. Και στον πόλεμο δεν κάνεις ψιλή κουβέντα. Δίνεις μάχες!».
Σε άλλο σημείο επιμένει: «Ξεκινήστε σήμερα, τώρα, πόρτα πόρτα, γειτονιά γειτονιά. Δεν έχουμε πλέον καιρό για χάσιμο, δεν θα έρθει ο λαός να μας βρει στα γραφεία μας. Εμείς θα πάμε εκεί. Δική μας δουλειά είναι να ανάψουμε το φιτίλι! Σύντροφοι της μαζικής και της ένοπλης δράσης, ελεύθεροι και αιχμάλωτοι, πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι τώρα είναι η δική μας ώρα, όπως ήταν το '41 του Αρη και το '21 του Καραϊσκάκη. Πρέπει να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών, να σταθούμε περήφανοι απέναντι στην Ιστορία. Αν όχι εμείς, τότε ποιος; Ξέρω, είμαστε λίγοι, είμαστε σκόρπιοι με ελάχιστα μέσα. Αλλά μήπως πάντα έτσι δεν ήταν; Ο Αρης βγήκε στο βουνό με άλλους οκτώ και με πέντε τουφέκια μόνο. Οι δυο γύρισαν πίσω την άλλη μέρα, δεν άντεξαν. Εμείς είμαστε περισσότεροι και το ίδιο παλαβοί με αυτούς για να τα βάλουμε με έναν εχθρό φαινομενικά παντοδύναμο, αλλά και το ίδιο αποφασισμένοι για να νικήσουμε». Ως άλλος... Αρης Βελουχιώτης, μάλιστα, επαναλαμβάνει τον χαιρετισμό του: «Καλή αντάμωση στα γουναράδικα».
Οι νενέκοι
Στο κρεσέντο των απειλών του δεν ξεχνά τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους. «Η επέλαση του Δ' Ράιχ δεν θα ήταν εφικτή χωρίς τους νενέκους των ΜΜΕ», γράφει. Ομως, επεκτείνεται και σε βάρος της Δικαιοσύνης και των σωμάτων ασφαλείας. «Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε και στους γνωστούς λαδιάρηδες, την ''ανεξάρτητη'' δικαιοσύνη. ... Προειδοποιούμε τους καραβανάδες, τους μπάτσους και τους κάθε λογής στρατόκαυλους που θα συνεχίσουν να υπηρετούν τις δυνάμεις κατοχής ότι δεν θα φεισθούμε κανενός. Οποιος σηκώσει χέρι σε διαδηλωτή, απεργό και κάθε αντιστεκόμενο πολίτη, θα του κόβεται από τη ρίζα. Οποιος τολμήσει να συγκρουσθεί με αντάρτικη ομάδα, να μην περιμένει κανένα έλεος.
Το ίδιο ισχύει φυσικά και για τους διάφορους επίδοξους ρουφιάνους. Ζητάμε από τον λαό να καλύπτει τους αντάρτες, να παρέχει πληροφορίες και ότι άλλο χρειασθούν, να παραπλανεί τις αρχές και να περιφρονεί τους αληταράδες των ΜΜΕ. Να ξέρουν οι κάθε λογής ρουφιάνοι ότι δεν θα έχουν τόπο να κρυφτούν. Οπου και να πάνε, όσος καιρός και να περάσει, εμείς θα τους βρούμε και τότε θα πληρώσουν το τίμημα της προδοσίας τους». «Η 17Ν αλλά και μετά απ' αυτήν ο Επαναστατικός Αγώνας, η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, η Σέχτα Επαναστατών και οι νεότεροι, έδειξαν με παραδειγματικές ενέργειες τον τρόπο και κράτησαν αναμμένη τη φλόγα του επαναστατικού δρόμου. Εδειξαν επίσης ότι ο εχθρός σε καμιά περίπτωση δεν είναι παντοδύναμος και ανίκητος. Απλοί αγωνιστές, με απλά μέσα, του καταφέρνουν συντριπτικά χτυπήματα, αρκεί να υπάρχει απόφαση και θέληση», γράφει ο Χρ. Ξηρός.
«Σήμερα είναι μια άλλη εποχή. Δεν αρκούν οι παραδειγματικές ενέργειες, χρειάζεται επίθεση και καταστροφή του εχθρού. Δεν είναι η ώρα να δείξουμε τον δρόμο, είναι η ώρα που θα τον πορευθούμε. Ηρθε η στιγμή για την οποία ετοιμαζόμασταν. Οσοι δεν το καταλαβαίνουν, ας κάτσουν να παίξουν με τις λέξεις (και με το πουλί τους), να αραδιάζουν μπούρδες και να ψάχνουν διάφορους αθώους για να υπερασπιστούν μαζί με τους νερόβραστους Συριζαίους, την ''καθωσπρέπει'' αναρχία και λοιπούς συγγενείς! Εμείς δεν είμαστε αθώοι, είμαστε αντάρτες και τέτοιοι θα παραμείνουμε μέχρι τέλους. Είμαστε η βία του πεινασμένου, του περιφρονημένου, του καταπιεσμένου. Η δική μας βία είναι επιβεβλημένη, είναι ο μονόδρομος που οδηγεί στην ελευθερία. Είμαστε η κόψη του σπαθιού η τρομερή».
Σε σχέση με την «εξαφάνισή» του αναφέρει: «Είναι φυσικό η έξοδός μου να προκαλεί πανικό και τρόμο σε σας και σ' αυτούς που υπηρετείτε! Αλλά όχι στην κοινωνία και στον λαό. Είστε απέναντί μας, είστε τσανάκια αυτών που μας καταστρέψανε και αυτό είναι πλέον συνείδηση όλων. Δε μας ξεγελάτε πια».
Οι... δάφνες
Για τα ΜΜΕ: «Μην τολμήσετε να κανιβαλίσετε τους συγγενείς μου και τα αγαπημένα μου πρόσωπα, μη φαντασθείτε ότι θα επαναλάβετε τα όργια του 2002, όταν μας είχατε όλους αιχμαλώτους. Τώρα θα λάβετε την απάντηση που σας αξίζει!», προειδοποιεί. «Θα μπορούσα να επαναπαυτώ στις δάφνες της προηγούμενης δράσης μου και να επαναλαμβάνω την καραμέλα της εποχής ''κάποιος πρέπει επιτέλους να κάνει κάτι''. Δεν το έπραξα... Μέχρι πότε θα βλέπουμε εν έτει 2014 ανθρώπους να πεθαίνουν απ' τα μαγκάλια και να μένουμε απαθείς; Εγώ πάντως όχι! Πήρα για άλλη μια φορά την απόφαση να βροντήξω ξανά το αντάρτικο τουφέκι ενάντια σε αυτούς που μας κλέψαν τη ζωή και πούλησαν τα όνειρά μας για να βγάλουν κέρδος».
www.ethnos.gr
Μέλος του μητρώου
