Μάλιστα το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που πεθαίνουν από λοιμώξεις προέρχονται από τις χώρες της Αφρικής και λιγότερο από τις ανεπτυγμένες χώρες. «Όσο πιο φτωχή η χώρα τόσο πιο πολλοί θάνατοι από λοιμώξεις» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Αξίζει να τονιστεί ότι σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες από το 1940 μέχρι το 2004 εμφανίστηκαν 335 νέα λοιμώδη νοσήματα.
Όπως ανέφερε ο κ. Σαρόγλου σημαντικά αναδυόμενα η και νεοεμφανιζόμενα λοιμώδη νοσήματα ( μερικά από τα οποία εμφανίστηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια ) που πλήττουν αστικούς πληθυσμούς με επιδημίες σε παγκόσμιο επίπεδο και απασχολούν τις υπηρεσίες δημόσιας υγείας είναι:
• Ο ιός του Δυτικού Νείλου Ελλάδα από 2009
• Ο ιός Zικα Βραζιλία, Πουέρτο Ρίκο από 2015
• Ο Δάγγειος Πυρετός, Ινδία από 2010-
• Ο ιός EBOLA Δυτική Αφρική νέα επιδημία από 2014
• Ο πυρετός CHIKUNGUNYA Καραϊβική επιδημία από 2015
• Πνευμονία MERS- CoV σε χώρες Μ. Ανατολής από 2013
• Πολιομυελίτιδα Πακιστάν από 2010
• Λοιμώξεις από πολυανθεκτικά παθογόνα
Στην Ελλάδα σύμφωνα με τον κ. Σαρόγλου, από τα λοιμώδη νοσήματα το σοβαρότερο αίτιο νοσηρότητας αποτελούν οι νοσοκομειακές λοιμώξεις από πολυανθεκτικά στα αντιβιοτικά μικροβιακά παθογόνα αίτια.
«Η αντιμετώπιση όλων των λοιμωδών νοσημάτων απαιτεί εξειδίκευση του ιατρικού προσωπικού, τις κατάλληλες νοσοκομειακές υποδομές και τη σωστή ενημέρωση του κοινού για την λήψη ατομικών μέτρων προφύλαξης» τόνισε ο κ. Σαρόγλου και κατέληξε «είναι κατανοητό ότι τα λοιμώδη νοσήματα δεν γνωρίζουν κρατικά σύνορα γι αυτό η συνεργασία και η ενημέρωση με τις λοιπές ευρωπαϊκές χώρες μέσω του Ευρωπαϊκού Κάντρου Έλεγχου Λοιμώξεων ECDC κρίνεται απαραίτητη τόσο στην πρόληψη όσο και στην αντιμετώπιση των λοιμωδών νοσημάτων».
O κ. Σαρόγλου, απαντώντας σε ερώτηση που είχε να κάνει με τους πρόσφυγες και μετανάστες- πολλοί από τους οποίους προέρχονται από χώρες που ενδημούν λοιμώδη νοσήματα- εκτίμησε ότι ο κίνδυνος μετάδοσης, λοιμωδών νοσημάτων από τους διερχόμενους πρόσφυγες είναι μηδενικός και συνέστησε ψυχραιμία και όχι πανικό.
Μέλος του μητρώου
