Η έρευνα έρχεται στο φως λίγες μέρες μετά τη σύλληψη δεκάδων γυναικών που έβγαλαν τις μαντίλες τους δημοσίως για να διαμαρτυρηθούν για τον νόμο που επιβάλλει στις Ιρανές να τις φορούν μετά την Ισλαμική Επανάσταση του 1979.
Η έρευνα συγκρίνει στοιχεία από το 2006, το 2007, το 2010 και το 2014 και σύμφωνα με το Κέντρο Στρατηγικών Σπουδών, που λειτουργεί ως τμήμα του γραφείου του προέδρου του Ιράν, αποτυπώνει τη σταδιακή αντίδραση της κοινής γνώμης στο μέτρο. Ένας στους τρεις Ιρανούς (34%) θεωρούσε το 2006 ότι η κυβέρνηση δεν πρέπει να υπαγορεύει στις γυναίκες τι πρέπει να φορούν, αριθμός που εκτοξεύθηκε στο 49% το 2014.
Όσον αφορά στο τσαντόρ, που καλύπτει ολόκληρο το γυναικείο σώμα αφήνοντας ακάλυπτο μόνον το πρόσωπο, το 2006 το 54% των ερωτηθέντων συμφωνούσε με τη χρήση του, ενώ πριν από τέσσερα χρόνια το ποσοστό αυτό υποχώρησε στο 35%.
Αν και φαντάζει περίεργο να δημοσιεύει τέτοια στοιχεία το γραφείο του Χασάν Ροχανί -και μάλιστα την ώρα που η θρησκευτική αστυνομία εντείνει τις διώξεις κατά των γυναικών που αψηφούν τον αυστηρό ενδυματολογικό κώδικα της Ισλαμικής Επανάστασης- στην πραγματικότητα είναι η δεύτερη φορά που ο Ιρανός πρόεδρος χρησιμοποιεί αυτή την τακτική.
Τον περασμένο Δεκέμβριο είχε δώσει στη δημοσιότητα ολόκληρο τον προϋπολογισμό της κυβέρνησης στο όνομα, όπως είπε, της διαφάνειας. Ο μεταρρυθμιστής πρόεδρος ήλπιζε ότι θα μετριαζόταν η οργή για τον βραδύ ρυθμό με τον οποίο προωθεί αλλαγές, εάν αποκάλυπτε πόσα χρήματα υποχρεούται η κυβέρνηση να διοχετεύει σε θρησκευτικούς θεσμούς και ορισμένους εκ των υπαλλήλων τους, αλλά η κίνησή του τού γύρισε μπούμερανγκ καθώς ξέσπασαν βίαιες διαδηλώσεις κατά του πολιτικού κατεστημένου στο σύνολό του, που όμοιές τους είχε να δει το Ιράν από το 2009 και οι οποίες είχαν ως τραγικό απολογισμό 21 νεκρούς στις συγκρούσεις των διαδηλωτών με την αστυνομία.
Το φιτίλι της οργής πυροδότησε η κακή πορεία της ιρανικής οικονομίας, αλλά ο θρησκευτικός ηγέτης της χώρας, Αλί Χαμενεϊ τις απέδωσε σε υποκίνηση από ξένους πράκτορες, αν και ο Ρουχανί είπε ότι η κυβέρνηση πρέπει να ακούσει τους διαδηλωτές.
Το αφήγημα περί πρακτόρων του εχθρού είναι δημοφιλές στους συντηρητικούς κύκλους του Ιράν, αφού σε έργο ξένων αγκιτατόρων απέδωσε και το κίνημα διαμαρτυρίας κατά της μαντίλας ο εισαγγελέας της Τεχεράνης, Τζαφάρ Μονταζερί.
www.iefimerida.gr
Μέλος του μητρώου
