Μήπως ο σκυλάκος σας είναι «λαλίστατος» κάθε φορά που βγαίνει στο μπαλκόνι, και γαβγίζει σε οτιδήποτε βλέπει;
Εάν ναι, η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, Ανθή Αγγελικάκη, έχει να μας δώσει πολύτιμες συμβουλές για το πώς μπορούμε να βάλουμε τέλος σε αυτή τη συμπεριφορά.
Η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, Ανθή Αγγελικάκη
«Είναι σύνηθες φαινόμενο, ένας σκύλος που βρίσκεται στο μπαλκόνι, να γαβγίζει.
Φυσικά, δεν αναφέρομαι στην απαράδεκτη πρακτική, να αφήνουν κάποιοι τα σκυλάκια τους στο μπαλκόνι επί πολλές ώρες, ή ακόμα και μόνιμα. Εκτός των άλλων είναι και παράνομη, βάσει του άρθρου 8 του Ν.4039/2012.
Επιπροσθέτως, η μόνιμη ή πολύωρη παραμονή σε μπαλκόνι έχει ως αποτέλεσμα, ο σκύλος να γαβγίζει όλο και περισσότερο. Συνήθως, είναι και το μόνο που έχει να κάνει.
Ας δούμε, όμως, πρώτα γιατί γαβγίζει ένας σκύλος:
1. Καταρχάς, γιατί του αρέσει! Είναι μια συμπεριφορά αυτοενισχυόμενη και πολύ διασκεδαστική για τους σκύλους.
2. Είναι ο βασικότερος τρόπος επικοινωνίας. Συνήθως κάτι θέλει να πει, σε εμάς ή σε άλλους.
3. Από ανία/πλήξη, ή άγχος/στρες.
Τι σημαίνει, λοιπόν, αν ο σκύλος μας γαβγίζει; Ότι δεν πρέπει να βγαίνει στο μπαλκόνι;
Όχι, βέβαια! Απλά, θα πρέπει να του μάθουμε πώς να παραμένει ήρεμος.
Καλό είναι, να βγαίνει στο μπαλκόνι μαζί μας, όσο είμαστε κι εμείς εκεί. Είναι μια ευκαιρία να περάσουμε ποιοτικό χρόνο μαζί, ακόμα κι αν δε κάνουμε τίποτα. Κι όταν, απλά, χαλαρώνουμε.
Στην περίπτωση, όμως, που ο σκύλος μας, αντί να χαλαρώνει, είναι ανήσυχος και γαβγίζει, υπάρχουν μερικά πράγματα που θα μπορούσαμε να κάνουμε, ώστε να σταματήσει.
1. Πρέπει να παρατηρήσουμε πότε και σε τι γαβγίζει. Προφανώς, θα είναι σε κάτι που βλέπει να περνάει από κάτω (άλλα ζώα, μηχανάκια, αυτοκίνητα, άνθρωποι). Ή, μπορεί να «συνομιλεί» με τον απέναντι σκύλο.
2. Αφού ανακαλύψουμε το ερέθισμα, θα πρέπει να προλαμβάνουμε, και κάθε φορά, λίγο πριν αρχίσει να γαβγίζει, να στρέφουμε την προσοχή του σε κάτι που του αρέσει. Στο αγαπημένο του παιχνίδι, για παράδειγμα, παίζοντας μαζί του, ή μαθαίνοντάς του μια νέα άσκηση.
Αν δεν προλάβουμε να του αποσπάσουμε την προσοχή από το ερέθισμα που του προκαλεί το γάβγισμα, και το ξεκινήσει, οι επιλογές μας είναι δύο, και εξαρτώνται από το πόσο γαβγίζει:
– αν, ενώ γαβγίζει, ανταποκρίνεται άμεσα στην επιθυμία μας να σταματήσει, αυτό είναι αρκετό. Έπειτα μπορούμε να τον απασχολήσουμε με κάτι άλλο (όπως προαναφέραμε), μέχρι να απομακρυνθεί το ερέθισμα.
– αν δεν ανταποκρίνεται, ή σταματά για λίγο και συνεχίζει, καμιά φορά χωρίς προφανή λόγο, θα πρέπει από την αρχή να τον έχουμε απασχολημένο με κάτι που του αρέσει πολύ (ίσως, με το αγαπημένο του παιχνίδι, ή με ένα κόκκαλο διαρκείας).
Στην περίπτωση που το γάβγισμα επιμένει, και γίνεται έως και ενοχλητικό, καλό είναι να τον απομακρύνουμε από το μπαλκόνι, πάντα με καλό τρόπο, και να του δίνουμε να ασχοληθεί με κάτι, έτσι ώστε να ηρεμεί.
Γενικότερα, καλό είναι:
● να μην του φωνάζουμε. Δεν βοηθά σε τίποτα. Μπορεί, μάλιστα, να κάνει την κατάσταση χειρότερη.
● να βάλουμε μια αδιαφανή περίφραξη στα κάγκελα του μπαλκονιού. Εάν δεν βλέπει τα ερεθίσματα, ίσως είναι πιο ήρεμος.
● ανά τακτά χρονικά διαστήματα να τον βγάζουμε, για λίγο, στο μπαλκόνι και να τον παρατηρούμε, ώστε μέσω της γλώσσας του σώματός του να δούμε πότε έρχεται σε υπερένταση και να τον ηρεμούμε, ή να τον βάζουμε μέσα προτού γαβγίσει .
Κάποιες ασκήσεις υπομονής, όπως «κάτσε/ξάπλα» και «μείνε», βοηθούν πολύ να ηρεμεί . Αν δε τις ξέρει, θα πρέπει να τις μάθει. Στην αρχή, όσο ακόμη είναι χαλαρός».