Σύμφωνα με τα προκαταρκτικά στοιχεία της αστυνομίας, ο συνολικός αριθμός των αυτοκτονιών τον Οκτώβριο αυξήθηκε κατά 300 σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα και ανήλθε σε 2.153, αριθμός ο οποίος είναι ο υψηλότερος που έχει καταγραφεί από τον Μάιο του 2015 στην Ιαπωνία.
Οι 851 από τους αυτόχειρες του Οκτωβρίου ήταν γυναίκες, με τον αριθμό αυτό να δείχνει αύξηση κατά 82,6% από αυτόν τον ίδιο μήνα του 2019. Ο αριθμός των αυτοκτονιών ανδρών αυξήθηκε κατά 21,3%.
Οι αυτοκτονίες μειώνονταν σταθερά ως τον Ιούλιο, αλλά τότε έγινε αντιληπτός ο οικονομικός αντίκτυπος από την επιδημία της COVID-19 και οι αυτόχειρες άρχισαν να αυξάνονται, σύμφωνα με ακτιβιστές.
Οι γυναίκες, οι οποίες είναι πιθανότερο να απασχολούνται σε μη μόνιμες θέσεις εργασίας στους τομείς της λιανικής ή των υπηρεσιών, επηρεάστηκαν δυσανάλογα από την απώλεια θέσεων εργασίας, επισημαίνουν.
Στην Ιαπωνία η αυτοκτονία δεν αποτελεί «ταμπού» για την τοπική κοινωνία, όπως συμβαίνει στη Δύση. Αντιθέτως, σε πολλές περιπτώσεις θεωρείται μία αξιοπρεπής -τραγική- μορφή ανάληψης των ευθυνών για κάποια αποτυχία.
Για πολλά χρόνια η λήψη ψυχολογικής υποστήριξης ήταν κατακριτέα και η Ιαπωνία έχει την θλιβερή πρωτιά να καταγράφει το υψηλότερο ποσοστό αυτοκτονιών από όλες τις χώρες της G7.
Ωστόσο όταν οι αυτοκτονίες κορυφώθηκαν φτάνοντας τις 34.427 το 2003, οι αρμόδιοι για την χάραξη πολιτικής στη χώρα κατήρτισαν λόγω των ανησυχιών που προκάλεσε ο αριθμός αυτός ένα περιεκτικό πρόγραμμα πρόληψης το 2007.
Μέσω ενός συνδυασμού κυβερνητικών και εταιρικών προσπαθειών, στις οποίες περιλαμβάνεται ο εντοπισμός των ομάδων που διατρέχουν κίνδυνο, η οριοθέτηση των υπερωριών και η ευκολότερη πρόσβαση σε συμβουλευτική υποστήριξη, οι αυτοκτονίες μειώθηκαν σε μόλις λίγο περισσότερες από 20.000 το 2019.