Σύνδρομο Guillain-Barre: Σπάνια ασθένεια και εμφανίζεται με συχνότητα 1 ή 2 ανά 100.000 ανθρώπους.

Η επιτροπή επεξεργάζεται το ιστορικό της υπόθεσης και τα στοιχεία από τον κλινικοεργαστηριακό έλεγχο που διενεργείται, προκειμένου, έχοντας όλα τα δεδομένα, να αποφανθεί αν ο εμβολιασμός σχετίζεται ή όχι με το σύμπτωμα το οποίο εμφάνισε η νοσηλεύτρια, και με τη σειρά της να ενημερώσει την Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών.

Ο χρόνος που θα απαιτηθεί δεν είναι ακόμη γνωστός, καθώς είναι απαραίτητες ειδικές νευρολογικές εξετάσεις, οι οποίες θα συνεχιστούν τις επόμενες ημέρες. Πάντως, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της έρευνας, έγινε απόψε γνωστό ότι η νοσηλεύτρια έχει ήδη αρχίσει να ανακτά μερικώς την κινητικότητα των κάτω άκρων της.

Υπενθυμίζεται ότι ο καθηγητής Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ και πρύτανης, Θάνος Δημόπουλος, εξήγησε πως θεωρεί ασύνδετο το περιστατικό της νοσηλεύτριας που εμφανίζει συμπτώματα του νευρολογικού συνδρόμου Guillain-Barre με το εμβόλιο.

Εξάλλου και ο Αντονι Φάουτσι εμφανίστηκε καθησυχαστικός, λέγοντας πως δεν υφίσταται κανένας υπερβάλλων κίνδυνος εμφάνισης του συνδρόμου Guillain-Barre από το εμβόλιο.

Σημειώνεται ότι υπήρξε εισαγγελική παρέμβαση για διασπορά fake news μετά τις δηλώσεις του προέδρου της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλη Γιαννάκου, ο οποίος μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή του Open υποστήριξε, επικαλούμενος γιατρούς της Κέρκυρας, ότι η παράλυση επήλθε μετά τη δεύτερη δόση του εμβολίου κατά του κορωνοϊού και μίλησε για ένα σπάνιο σύνδρομο, που παρουσιάζεται μία φορά ανά 400.000 περιπτώσεις.

Από το σύνδρομο Guillain-Barre πάσχει η 40χρονη νοσηλεύτρια που εμφάνισε παράλυση κάτω άκρων και είχε κάνει πριν από λίγο χρονικό διάστημα τη δεύτερη δόση του εμβολίου κατά του κορονοϊού. Σύμφωνα, με τους γιατρούς η νόσος Guillain-Barre δεν συνδέεται με το εμβόλιο κατά του κορονοϊού. Μάλιστα, και σε διεθνές επίπεδο δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια παρενέργεια αυτού του τύπου.

Τι είναι το αυτοάνοσο Guillain-Barre

Το αυτοάνοσο Guillain-Barre είναι άγνωστης αιτιολογίας. Υπάρχει αδυναμία μετάδοσης νευρικών σημάτων από και προς τον εγκέφαλο, με άμεσο αντίκτυπο στη λειτουργία των μυών και των αντανακλαστικών. Παρουσιάζεται σε οποιαδήποτε ηλικία και αφορά τόσο το γυναικείο όσο και το ανδρικό φύλο. Είναι σπάνια ασθένεια και εμφανίζεται με συχνότητα 1 ή 2 ανά 100.000 ανθρώπους.

Τα συμπτώματα

Τα συμπτώματα του αυτοάνοσου Guillain-Barre αφορούν αρχικά σε μούδιασμα και αδυναμία των ποδιών, τα οποία συμμετρικά διαχέονται σε όλο το σώμα και τα άνω άκρα. Σε σπάνιες περιπτώσεις τα άτομα οδηγούνται σε παράλυση και προβλήματα σε αναπνευστικό και καρδιαγγειακό σύστημα, οπότε χρήζουν άμεσης ιατρικής παρακολούθησης συνήθως σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Τα συμπτώματα μπορούν να εξελιχθούν μέσα σε μερικές ώρες ή μέρες ή ακόμα εβδομάδες. Από την έναρξη των συμπτωμάτων και μέσα σε 2 εβδομάδες επέρχεται η μέγιστη αδυναμία, η οποία μέσα σε μία εβδομάδα υποχωρεί σταδιακά, δίνοντας τη δυνατότητα πλήρους ανάκαμψης, χωρίς όμως να αποκλείεται η πιθανότητα της υποτροπής.

Αίτια του συνδρόμου Guillain-Barre

Σύμφωνα με τη wikipedia, τα δύο τρίτα των ατόμων με σύνδρομο Guillain-Barre έχουν βιώσει μία λοίμωξη πριν από την έναρξη της πάθησης. Συχνότερα πρόκειται για περιπτώσεις γαστρεντερίτιδας ή λοίμωξης αναπνευστικού συστήματος. Σε πολλές περιπτώσεις, η ακριβής φύση της λοίμωξης μπορεί να επιβεβαιωθεί. Περίπου το 30% των περιπτώσεων προκαλούνται από βακτήρια Campylobacter jejuni, τα οποία προκαλούν διάρροια. Ένα επιπλέον 10% οφείλεται στον κυτταρομεγαλοϊό (CMV, HHV-5). Παρόλα αυτά, πολύ λίγα άτομα με μολύνσεις Campylobacter ή CMV εμφανίζουν σύνδρομο Guillain-Barré (0,25-0,65 ανά 1000 και 0,6-2,2 ανά 1000 περιστατικά, αντίστοιχα).

Οι συνδέσεις μεταξύ άλλων λοιμώξεων και GBS είναι λιγότερο βέβαιες. Δύο άλλοι ερπητοϊοί (ιός Epstein-Barr / HHV-4 και ιός ανεμοβλογιάς ζωστήρα / HHV-3) και το βακτήριο Mycoplasma pneumoniae έχουν συσχετιστεί με GBS. Ο τροπικός δάγκειος πυρετός και ο ιός Ζίκα έχουν επίσης συσχετιστεί με επεισόδια GBS. Παρελθούσα λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας Ε έχει βρεθεί να είναι συνηθισμένη σε άτομα με σύνδρομο Guillain-Barre.

Σύμφωνα πάλι με τα στοιχεία που παρουσιάζει η wikipedia, κάποιες περιπτώσεις μπορεί να προκληθούν από τον ιό της γρίπης και ενδεχομένως από το εμβόλιο της γρίπης. Αυξημένη συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου Guillain-Barré ακολούθησε την ανοσοποίηση έναντι της γρίπης που ακολούθησε την εκδήλωση της γρίπης των χοίρων του 1976 (H1N1 A / NJ / 76), καθώς 8,8 περιπτώσεις ανά εκατομμύριο παραλήπτες ανέπτυξαν την επιπλοκή.

Από τότε, η στενή παρακολούθηση των περιπτώσεων που οφείλονται στον εμβολιασμό έχουν αποδείξει ότι η ίδια η γρίπη μπορεί να προκαλέσει GBS. Μικρές αυξήσεις της επίπτωσης παρατηρήθηκαν σε επακόλουθες εκστρατείες εμβολιασμού, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό. Το εμβόλιο για πανδημία γρίπης του 2009 (έναντι του ιού της γρίπης H1N1 / PDM09) δεν προκάλεσε σημαντική αύξηση των περιπτώσεων.

Θεωρείται ότι τα οφέλη του εμβολιασμού στην πρόληψη της γρίπης αντισταθμίζουν τους μικρούς κινδύνους της GBS μετά τον εμβολιασμό. Στην πραγματικότητα, η φυσική λοίμωξη από γρίπη είναι ισχυρότερος παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη της GBS από ό,τι ο εμβολιασμός κατά της γρίπης και η λήψη του εμβολιασμού μειώνει τον κίνδυνο γενικά του GBS, μειώνοντας τον κίνδυνο να προκαλέσει γρίπη.

 Ακόμη και εκείνοι που έχουν προηγουμένως βιώσει σύνδρομο Guillain-Barré θεωρούνται ασφαλείς για να λάβουν το εμβόλιο στο μέλλον. Ωστόσο, στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο εμβολιασμός κατά της εποχικής γρίπης των Ηνωμένων Πολιτειών απαριθμείται στον πίνακα επιπλοκών εμβολίων της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και η αποζημίωση μπορεί να είναι διαθέσιμη μέσω του εθνικού προγράμματος αποζημίωσης για τις επιπλοκές των εμβολίων. Άλλα εμβόλια, όπως αυτά κατά της πολιομυελίτιδας, του τετάνου ή της ιλαράς, δεν συσχετίστηκαν με κίνδυνο GBS.

Διάγνωση 

• Κλινική εξέταση και λήψη ιατρικού ιστορικού από ειδικό νευρολόγο.
• Νευροφυσιολογικές εξετάσεις (π.χ. εξέταση ταχύτητας μετάδοσης νευρικού σήματος – nerve conduction velocity test (NCV)).
• Oσφυονωτιαία παρακέντηση και εξέταση εγκεφαλονωτιαία υγρού.

Αντιμετώπιση – Θεραπεία

• Πλασμαφαίρεση.
• Χορήγηση ανασοσφαιρινών.
• Χορήγηση κορτικοειδών.
• Αντιμετώπιση των επιμέρους συμπτωμάτων – αναπνευστική υποστήριξη με αναπνευστήρα, καρδιακή παρακολούθηση.
• Φυσικοθεραπεία και κατάλληλες ασκήσεις για διατήρηση ευελιξίας και ενδυνάμωσης των άκρων και αποφυγή θρομβώσεων (στη φάση της παράλυσης).

ethnos.gr