Το έχω κάνει και εγώ, σε παιδική ηλικία (10-12 ετών). Για καλό και για κακό. Ούτε είχα κάνει κάτι κακό, ούτε με κυνηγούσαν για οτιδήποτε. Είπαμε… για καλό και για κακό. Τότε γιατί φοβόμουν; Ήταν η περιρρέουσα ατμόσφαιρα και ένας θείος μου, υψηλότατο στέλεχος του ΚΚΕ, που μετά έγινε και ΓΓ του. «Για καλό και για κακό» μου έλεγε «μην λες ότι με έχεις θείο».
Αυτά, περίπου πενήντα χρόνια πριν.
Σήμερα (και αρκετά χρόνια πριν από το σήμερα) το εκκρεμές είναι στην άλλη άκρη. Θεωρείται «φυσιολογικό» να βρίζεις, να φτύνεις, να πετάς μολότοφ στον αστυνομικό. Να σε σταματά στο δρόμο και να τον απειλείς εσύ. Να σου ζητά την ταυτότητά σου για εξακρίβωση στοιχείων και εσύ να του απαντάς «γιατί… άμα δεν στη δώσω τι θα μου κάνεις;» ή «δώσ’ μου πρώτα τα δικά σου στοιχεία».
Εγώ όμως και πάλι φοβάμαι. Πιο πολύ τον πολίτη πια. Που έχει την εντύπωση ότι δημοκρατία σημαίνει να κάνει ότι θέλει. Και όταν ο οποιοσδήποτε προσπαθεί να του εξηγήσει ότι και η δημοκρατία έχει κανόνες, διαρρηγνύει τα ιμάτιά του λέγοντας ότι του στερούν την ελευθερία του. Και, φυσικά, δεν ομιλώ μόνο για τη σχέση του με τον αστυνομικό.
Τι να πω άλλο; Να πω ότι δεν πάμε καλά, όλοι σας θα μου πείτε: «εσένα περιμέναμε να μας το πεις». Και δεν το γράφω αυτό για να προσδώσω λίγο χιούμορ στο κείμενο. Το γράφω γιατί είναι ένα ελπιδοφόρο μήνυμα ότι συμφωνούμε σε κάτι σχεδόν όλοι.
Τί κάνουμε; Αν υπήρχε συγκεκριμενοποιημένη προτροπή ή λύση, τότε θα ήταν ανακάλυψη μεγαλύτερη και από τη θεωρεία της σχετικότητας. Ευχολόγια και προτροπές για ηρεμία, εκτός του ότι έχουν γραφτεί κατά κόρον, με τη στοιχειώδη ευγένεια που πρέπει να έχει ο κάθε γράφων, ευχαριστώ δεν θα δώσω. Ο κίνδυνος του γραφικού ελλοχεύει. Από το να μη γράψω τίποτα, θα γράψω κάτι που, τουλάχιστον, δεν είναι χιλιοειπωμένο. Εννοείται ότι δεν διεκδικώ την πατρότητά του, γιατί είναι κάτι που διαχρονικά έχει ειπωθεί από σπουδαίους ανθρώπους. Ελπίζω να κάνω εύστοχη απόδοση.
Διαβάστε Ιστορία. Όχι για να περάσετε την τάξη, ούτε για να δώσετε πανελλήνιες. Απλά θα καταλάβετε γιατί αποφθέγματα ή γενικά λόγια που έχουν ειπωθεί πολλά χρόνια πριν, από σπουδαίους ανθρώπους, ισχύουν και σήμερα. Και μάλιστα, κάποια, 100%. Θα βρείτε γεγονότα που θα σας δείξουν λ.χ. πως ξεκίνησαν μεγάλα προβλήματα, λάθη που έγιναν, αρνητικά αποτελέσματα από λάθος χειρισμούς και πολλά, πολλά άλλα.
Και μη μου πείτε δεν έχω χρόνο ή πως; Αυτό το περιβόητο «Google» έχει πολλά θέματα εκτός του κουτσομπολιού. Ακόμα και για αυτό, το κουτσομπολιό, θα βρείτε ότι ιστορικά υπήρχε σε όλες τις κοινωνίες. Είναι αγαπημένο «σπορ» της ανθρωπότητας. Απλά, στις παρακμάζουσες κοινωνίες γινόταν εθνικό σπορ…
Πέτρος Κένερ