Στον Όρθρο διαβάζεται από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου (22, 15- 23, 39) η καταδίκη των Φαρισαίων. Στην Ακολουθία συνεχίζεται η ανάγνωση από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου όπου γίνεται λόγος για το Τέλος. Γι’ αυτό μιλούν και οι δύο παραβολές της ημέρας.
Η πρώτη αποτελεί την παραβολή των δέκα παρθένων, αναφέρει δηλαδή πέντε φρόνιμες και πέντε μωρές παρθένες, οι οποίες περιμένουν τον Νυμφίο (τον γαμπρό δηλαδή), να έρθει να παραλάβει κάθε νύφη. "Πέντε εξ αυτών ήσαν φρόνιμοι" και είχαν πάρει μαζί με τα λυχνάρια τους και αρκετό λάδι, "πέντε ήσαν μωραί", τα λυχνάρια τους έσβησαν, καθώς δεν είχαν προνοήσει για το λάδι και έτσι δεν έγιναν δεκτές στο γαμήλιο δείπνο.
Αμαρτωλή γυναίκα
Η άλλη παραβολή είναι εκείνη των ταλάντων, που μας διδάσκει να είμαστε εργατικοί και να καλλιεργούμε τα πνευματικά μας χαρίσματα, μεριμνώντας για την αύξηση τους. Το βράδυ ψάλλεται ο όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης όπου είναι αφιερωμένη στην αμαρτωλή γυναίκα (Λουκ. 7,47) που μετανιωμένη αλείβει τα πόδια του Κυρίου με μύρο, και συγχωρείται για τα αμαρτήματά της, καθώς επιδεικνύει μεγάλη αγάπη και πίστη στον Κύριο, ενώ ψάλλεται ένα από τα πιο γνωστά και δημοφιλή τροπάρια της θρησκευτικής υμνολογίας, για την "εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσης γυναικός", τροπάριο της Κασσιανής.
Η μέρα αυτή λέγεται ότι είναι αφιερωμένη στο καθάρισμα του σπιτιού. Σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας, τη Μεγάλη Τρίτη φτιάχνονται τα γνωστά πασχαλινά τσουρέκια και κουλουράκια, έθιμο ωστόσο, που συνήθως γίνεται τη Μεγάλη Πέμπτη. Στη Θάσο, αναβιώνει το πανάρχαιο έθιμο "Για βρεξ’ Απρίλη μ’", όπου χορεύονται παραδοσιακοί χοροί.
Μέλος του μητρώου
