Σύμφωνα με το Associated Press, τα πολύμηνα lockdown και περιορισμοί που επιβλήθηκαν στην κοινωνική ζωή, δίνουν σιγά σιγά τη θέση τους σε όνειρα για μία νέα εποχή επιπολαιότητας και παρακμής. Για μερικούς, αυτό ακούγεται σαν πάρτι.
Σε πολλά μέρη του κόσμου, τέτοιες σκέψεις θεωρούνται αδιανόητες. Η Ινδία κατακλύζεται από τα νέα κρούσματα και τους θανάτους. Ο ιός μαίνεται στη Νότια Αμερική και η Ιαπωνία αντιμετωπίζει ένα νέο κύμα της πανδημίας. Παράλληλα, σε μέρη όπου τα κρούσματα πέφτουν και οι εμβολιασμοί επεκτείνονται, οι βαθιές πληγές που άφησε πίσω του ο κορωνοϊός παραμένουν εδώ και έναν χρόνο θανάτου και απομόνωσης.
Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, η Covid-19 δεν θα εξαφανιστεί τόσο εύκολα, την ώρα που κυκλοφορούν περισσότερες μεταλλάξεις. Η ανοσία της αγέλης φαίνεται κάτι το αόριστο και οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων θα παραμείνουν. Δεν προβλέπεται ευτυχισμένο τέλος, όπως στις ταινίες του Χόλιγουντ.
Όμως το καλοκαίρι που έρχεται και η χρηματιστηριακή αγορά που βλέπει τις τιμές της να ανεβαίνουν, αυξάνουν τις προσδοκίες για μία νέα «χρυσή δεκαετία του 1920».
Ο γνωστός κωμικός και παρουσιαστής Μπιλ Μαχέρ πρότεινε να το κάνουμε χωρίς την ύφεση στο τέλος. Την ίδια ώρα η Suitsupply (μπραντ ανδρικής μόδας), προβάλλει μια διαφημιστική καμπάνια με κεντρικό σύνθημα: «Η νέα κανονικότητα έρχεται». Στο μεταξύ, ο προγραμματισμός για καλοκαιρινά ταξίδια αυξάνεται και οι ειδικοί προβλέπουν ένα θέρος «ερωτικής έκρηξης». Ακόμα και τα κουρέματα της δεκαετίας του 1920 επανέρχονται στη μόδα.
Εδώ τίθεται το ερώτημα εάν η σύνδεση του σήμερα με το συγκεκριμένο παρελθόν είναι δόκιμη. Θα μπορούσαμε πραγματικά μεταφερθούμε σε μία νέα «χρυσή εποχή» ή να αρχίσουμε να παρακολουθούμε τη μόδα και τις συνήθειες των προγόνων μας.
Σύμφωνα με τον Ελληνοαμερικανό καθηγητή κοινωνιολογίας και ιατρικής στο πανεπιστήμιο του Yale, Νικόλαο Χρηστάκη, μετά από μια ενδιάμεση περίοδο «αντιμετώπισης του σοκ από την πανδημία», θα δούμε μια ανάκαμψη αυτό το καλοκαίρι, ενώ η μετα-πανδημική περίοδος θα «ριζώσει» έως το 2023. Όπως λέει θα είναι «λίγο πάρτι».
«Είναι κατανοητό ότι οι άνθρωποι θα ανακουφιστούν πολύ όταν τελειώσουν όλα αυτά. Οι άνθρωποι έχουν εγκλωβιστεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο για πολύ καιρό. Θα δούμε ανθρώπους να αναζητούν αδιάκοπα εξόδους σε νυχτερινά κέντρα, εστιατόρια και μπαρ. Να πηγαίνουν σε αθλητικές εκδηλώσεις και μουσικές συναυλίες», αναφέρει και προσθέτει πως «θα μπορούσαμε να δούμε και κάποια χαλάρωση των σεξουαλικών ηθών».
Τέτοιες προγνώσεις έχουν δελεάσει πολλούς αναφορικά με την «υπέροχη απελευθέρωση» έναν αιώνα πριν – αυτό που ο Fitzgerald περιέγραψε ως «το πιο ακριβό όργιο στην ιστορία». Εκτός από τη δεκαετία του 1960, ίσως, δεν υπάρχει άλλη δεκαετία που έχει εισχωρήσει τόσο πολύ στη συλλογική φαντασία του κόσμου. Ωστόσο, αυτό το πορτρέτο της δεκαετίας του ’20, αφορά κυρίως στους πλουσιότερους λευκούς Αμερικανούς.
Το 1920 στράφηκε κατά των αγροτών, με την αστυφιλία. Αυξήθηκαν τα μέλη της Κου Κλουξ Κλαν, με τους Αφροαμερικανούς, τους μετανάστες και τους Εβραίους να αποτελούν στόχο και κατά πολλούς δεν είναι δύσκολο να επαναλαφθούν παρόμοια περιστατικά.
Όσον αφορά τις προβλέψεις για τη Wall Street, αυτές -φυσικά- ποικίλλουν. Τα Ηνωμένα Έθνη τον περασμένο μήνα άλλαξαν επί το βέλτιστω την πρόβλεψη για ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας κατά 5,4% το 2021, ωστόσο, κάποιοι αναλυτές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και μιλούν περί ανάπτυξης για λίγους.
Ισπανική γρίπη και κορωνοϊός
Μπορεί να γίνει σύγκριση με την πανδημία της γρίπης το 1918; Για τον John M. Barry, συγγραφέα της καθοριστικής ιστορίας «Η Μεγάλη Γρίπη», είναι ένα λάθος. Η λεγόμενη Ισπανική Γρίπη ήταν πολύ πιο μολυσματική και θανατηφόρα. Σκότωσε περισσότερα από 50 εκατομμύρια παγκοσμίως και περίπου 675.000 Αμερικανούς – πάνω από δέκα φορές τον αριθμό κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στις ΗΠΑ.
«Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι μεταφερθήκαμε απευθείας στα “Roaring Twenties”», λέει ο Barry. «Πρώτα όμως περάσαμε το 1919, που είναι ένα από τα πιο χαοτικά και βίαια χρόνια στην αμερικανική ιστορία. Το επακόλουθο της σημερινής εποχής, ελπίζουμε, να είναι πολύ διαφορετικό».
Επίσης, οι άνθρωποι βίωσαν τη γρίπη του 1918 διαφορετικά. Το Lockdown δεν διήρκεσε ποτέ περισσότερο από μερικές εβδομάδες. Όσο για το κοινωνικό κύμα απελευθέρωσης που ακολούθησε τη δεκαετία του ’20; Οι περισσότεροι ιστορικοί το αποδίδουν στη μεταπολεμική περίοδο.
Το αν θα έχουμε την ίδια αντίδραση μετά από αυτήν την πανδημία είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει. Η κρίση έχει τελειώσει, προειδοποιεί ο καθηγητής κ. Χρηστάκης. «Τα Roaring Twenties είναι απλώς μια μεταφορά, αλλά σίγουρα οι άνθρωποι θα ανακουφιστούν όταν αυτή η περίοδος απώλειας είναι οριστικά πίσω μας».
Μέλος του μητρώου
