Τη στιγμή που η παγκόσμια αυτοκίνηση χρειάζεται φρέσκιες, αυθεντικές και εφαρμόσιμες ιδέες, ειδικά για τη μετακίνηση μέσα στις χαώδεις πρωτεύουσες, εμφανίζεται η Citroen ανακοινώνοντας μια καινοτόμα λύση για την αστική κινητικότητα, που φέρει τον κωδικό Ami. Με αυτή την κίνησή της η γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία δείχνει έμπρακτα ένα στοιχείο για το οποίο έγινε γνωστή, την τόλμη της, κυρίως στον τομέα της σχεδίασης.
Το λιλιπούτειο Ami είναι ένα ηλεκτρικό, διθέσιο αυτοκίνητο πόλης που θέτει νέα πρότυπα στους τομείς της ευελιξίας και της ευκολίας στη χρήση που συνοδεύονται από χαμηλό κόστος κτήσης. Στη Γαλλία μπορεί να οδηγηθεί χωρίς άδεια από νεαρής ηλικίας άτομα, τα οποία έχουν συμπληρώσει τα 14 έτη, ενώ στις περισσότερες από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, το όριο είναι 16 έτη. Μπορεί επίσης να μισθωθεί με μακροχρόνια σύμβαση για λιγότερα από 20 ευρώ/μήνα ή ακόμα και με την ώρα, με το κόστος να φτάνει στη συγκεκριμένη περίπτωση τα 5,7 ευρώ. Αντίθετα με ό,τι συμβαίνει, ως επί το πλείστον, με τα μοντέλα που παρουσιάζονται στην αγορά, η Citroen με το Ami δεν κυνηγάει τις πωλήσεις.
Στοχεύει περισσότερο στο να φέρει νέα δεδομένα στην αστική μετακίνηση, όπως και να καινοτομήσει στο θέμα του car sharing, όρο που περιγράφει μια κατάσταση στην οποία ένα αυτοκίνητο μπορεί να μοιράζεται ανάμεσα σε πολλούς χρήστες. Αποτελεί μία από τις τελευταίες τάσεις στην αυτοκίνηση, η οποία κερδίζει συνεχώς έδαφος και απειλεί την παραδοσιακή ιδιοκτησία αυτοκινήτου. Θέτει επίσης αρκετά ερωτήματα, όπως αν μπορεί ένα αυτοκίνητο, είτε με κινητήρα εσωτερικής καύσης είτε ηλεκτρικό, να έχει μέλλον στις πολυσύχναστες πόλεις του 21ου αιώνα.
Θα θέλουν πραγματικά οι πελάτες να νοικιάσουν βραχυπρόθεσμα ή να μισθώσουν μακροχρόνια μικρά ηλεκτρικά μοντέλα, καθώς προηγούμενες προσπάθειες, όπως το Sinclair C5 ή το Renault Twizy, απέτυχαν παταγωδώς; Πάντως ένα είναι σίγουρο. Κανένα από τα συμβατικής τεχνολογίας νέα αυτοκίνητα δεν θεωρείται ιδανικό μέσο μετακίνησης στα πολύβουα αστικά κέντρα, κυρίως λόγω των διαστάσεών τους που τα κάνει δυσκίνητα, ενώ στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων παραμένουν ρυπογόνα.
Επιβαρυντικός είναι και ο ρόλος των πολυδιαφημισμένων SUV και crossover, που διαθέτουν πολύ μεγάλα αμαξώματα για τον αστικό ιστό, κάτι που επιπλέον τα καθιστά περισσότερο επικίνδυνα για πεζούς και ποδηλάτες. Το Citroen Ami έχει μήκος μόλις 2,41 m και συγκριτικά με το αρχέτυπο αυτοκίνητο πόλης, το θρυλικό τετραθέσιο Mini του Sir Alec Issigonis, είναι κατά ¾ μικρότερο. Παρά τη διθέσια διάταξη του εσωτερικού, το Ami διαθέτει μεγαλύτερο κατά 150 mm πλάτος σε σχέση με το Renault Twizy και 250 mm συγκριτικά με το VW Up!.
Επίσης έχει μικρότερο κατά 600 kg βάρος από το Ford Fiesta, ενώ την ευελιξία του τονίζει και ο μικρός κύκλος στροφής των 7,2 m. Αναλογιστείτε ότι το παραδοσιακό λονδρέζικο ταξί έχει κύκλο στροφής 7,6 m. Είναι λοιπόν ένα πολύ μικρό, πολύ ελαφρύ και πολύ φθηνό αυτοκίνητο για δύο επιβάτες, ενώ λόγω της κατασκευής του ανήκει στην κατηγορία των Quadricycle, των τετράτροχων οχημάτων με χαμηλότερη ισχύ και μέγιστη ταχύτητα από ένα συμβατικό μικρού κυβισμού αυτοκίνητο.
Η συγκεκριμένη κατηγορία υπάρχει στην Ευρώπη για πάνω από τρεις δεκαετίες, στις ΗΠΑ από το 1988 και στον Καναδά από το 2000. Στην Ευρώπη σήμερα κυκλοφορούν περισσότερα από 3.000.000 τέτοιου είδους οχήματα. Επίσης, δεν χρειάζεται να περάσει από δοκιμές πρόσκρουσης (crash test), ενώ δεν διαθέτει κανένα σύστημα ασφαλείας, ούτε ηλεκτρονικά βοηθήματα, ούτε καν αερόσακους.
Μπορεί λοιπόν να μην είναι τόσο ασφαλές όσο ένα Up!, αλλά είναι πολύ πιο ασφαλές από ένα ποδήλατο ή ένα σκούτερ. Αυτά, άλλωστε, μαζί με τις δημόσιες συγκοινωνίες, αποτελούν τους βασικούς του αντιπάλους. Δεδομένου ότι πρόκειται για ένα πολύ διαφορετικό είδος τετράτροχου οχήματος, εναλλακτικός είναι και ο τρόπος που πωλείται. Το Ami θα χρησιμοποιηθεί ως επί το πλείστον από ένα δίκτυο ανταλλαγής (car sharing), μέσω της υπηρεσίας ενοικίασης αυτοκινήτων Free2Move του Groupe PSA.
Η συγκεκριμένη υπηρεσία είναι 100% ψηφιακή, με εξυπηρέτηση 24/7 και επιτρέπει σε ιδιώτες πελάτες και επιχειρήσεις να νοικιάζουν το Ami μέσω μιας ενιαίας πλατφόρμας online. Για όποιον θέλει να το αγοράσει, η τιμή του στη Γαλλία είναι 6.000 ευρώ, ενώ αν το μισθώσει για περίοδο 48 μηνών, θα πρέπει να προκαταβάλει 2.800 ευρώ και στη συνέχεια, όπως αναφέραμε παραπάνω, να καταβάλλει 19,99 ευρώ τον μήνα.
Βρισκόμαστε στην περιοχή του Westminster, στην καρδιά του Λονδίνου, απ’ όπου θα ξεκινήσουμε τη βόλτα μας. Από κοντά το Ami καταθέτει μια μοναδική σχεδιαστική ταυτότητα. Εχει κατασκευαστεί με πολύ απλές μεθόδους, με τα άβαφτα πλαστικά πάνελ να έχουν προσαρτηθεί πάνω στο ατσάλινο πλαίσιο. Οι άνθρωποι της εταιρείας, με στόχο να κρατήσουν χαμηλά το κόστος κατασκευής, αποφάσισαν να τοποθετήσουν τις ίδιες επιφάνειες τόσο εμπρός όσο και πίσω, ενώ οι πόρτες διαθέτουν διαφορετικούς μηχανισμούς ανοίγματος (ανάποδο άνοιγμα με μεντεσέδες για αυτή του οδηγού).
Επίσης, η μείωση του κόστους επιβεβαιώνεται και από την απόφαση της Citroen το μοντέλο να συναρμολογείται στο εργοστάσιο της PSA στο Μαρόκο. Το ηλεκτρικό μοτέρ του Ami έχει ισχύ 6 kW ή 8,2 PS, η οποία κινεί τους εμπρός τροχούς. Το μικροσκοπικό όχημα διαθέτει μπαταρία ιόντων λιθίου με ενεργειακή απόδοση 5,5 kWh που βρίσκεται τοποθετημένη στο πάτωμα και προσφέρει ηλεκτρική αυτονομία 70 km.
Οπου και να κινείται το Ami αποτελεί θέμα συζήτησης οδηγών και πεζών. Κι αυτό λόγω της ξεχωριστής σχεδίασης του αμαξώματος. Η πρωτοτυπία έγκειται στο γεγονός ότι είναι πανομοιότυπο από εμπρός προς τα πίσω. Το σχήμα της οροφής, η ύπαρξη της γυάλινης επιφάνειας και τα διαφορετικού χρώματος φώτα (λευκό για τα εμπρός, κόκκινο για τα πίσω) δείχνουν την κατεύθυνση που κινείται.
Διαθέτει επίσης μεγαλύτερο ύψος από ένα συμβατικό χάτσμπακ, με αντίστοιχα ψηλά τοποθετημένη θέση οδήγησης που προσφέρει την απαραίτητη για κίνηση στην πόλη ορατότητα στην οποία συμβάλλουν και οι μεγάλες γυάλινες επιφάνειες και η πανοραμική ηλιοροφή που κάνει παράλληλα εξαιρετικά φωτεινό το εσωτερικό. Χάρη στις περιορισμένες διαστάσεις μπορεί να σταθμεύσει στα πιο απίθανα σημεία, που σπανίζουν μέσα στο κέντρο του Λονδίνου.
Το Ami προσφέρει ένα ευρύχωρο εσωτερικό, με αρκετούς διαθέσιμους χώρους για δύο μεγαλόσωμους επιβάτες. Η σχεδίαση της καμπίνας είναι μινιμαλιστική, δεν υπάρχει πίσω καθρέπτης, ενώ απουσιάζει ο κλιματισμός, με τη θέση του να έχει πάρει ένας ανεμιστήρας μιας ταχύτητας, που όταν λειτουργεί είτε θερμαίνοντας είτε ψύχοντας την καμπίνα, ακούγεται σαν πιστολάκι μαλλιών.
Τα καθίσματα είναι απλά, με πλαστικές επενδύσεις και μαξιλαράκια στη μέση και τους γοφούς, ενώ δεν λείπουν τα πατάκια από καουτσούκ και ο πίσω -μικρός σε χωρητικότητα- αποθηκευτικός χώρος. Λιτός είναι και ο πίνακας οργάνων που ουσιαστικά έχει μια ψηφιακή οθόνη που δείχνει τα απολύτως απαραίτητα, όπως την ταχύτητα, τα συνολικά χιλιόμετρα και την αυτονομία. «Απών» δηλώνει και το σύστημα δορυφορικής πλοήγησης.
Στη θέση του ο οδηγός μπορεί να τοποθετήσει απλώς το smartphone στον ενσωματωμένο πάνω στην κεντρική κονσόλα βραχίονα και ενεργοποιώντας το Bluetooth η συσκευή μετατρέπεται, μέσω μιας ειδικής εφαρμογής, σε infotainment και σύστημα πλοήγησης που περιλαμβάνει χάρτες της Google, ενώ μπορεί να τοποθετήσει και μικρά φορητά ηχεία, μετατρέποντας το Ami σε μίνι αίθουσα συναυλιών. Ενα, επίσης, διαφορετικό σε έμπνευση στοιχείο αποτελεί ο μηχανισμός των παραθύρων που ανοίγουν προς τα έξω και είναι αναδιπλούμενα, κάτι που γινόταν με το θρυλικό 2CV.
Χάρη στην παραπάνω πατέντα, αλλά και στην απουσία του επιλογέα -στη θέση του υπάρχει δίπλα στο κάθισμα του οδηγού ένα πάνελ κουμπιών D, N ή R- ελευθερώνεται αρκετός χώρος στην καμπίνα. Επιπλέον το Ami διαθέτει κι άλλα στοιχεία που μας θυμίζουν το 2CV, όπως το old school σχεδίασης κλειδί που ξεκλειδώνει τις πλαστικές πόρτες, οι οποίες ανοίγουν με το πάτημα ενός κουμπιού. Ενα δεύτερο κλειδί χρησιμοποιείται για την εκκίνηση του ηλεκτρικού μοτέρ.
Η επιτάχυνση είναι ανάλογη με τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου, όντας εξαιρετική μέχρι και τα 45 km/h, η οποία είναι και η τελική του ταχύτητα. Διασχίζουμε τους κεντρικούς δρόμους του Λονδίνου, περνώντας από το Βρετανικό Κοινοβούλιο, χαιρετάμε τους διαδηλωτές του Brexit και κατευθυνόμαστε βόρεια μέσω του Covent Garden, ανατολικά στη γέφυρα Tower Bridge και νότια, γύρω από τον καθεδρικό ναό Southwark. Οπου και αν πηγαίνουμε οι περαστικοί ξαφνιάζονται από την αλλόκοτη σχεδίαση του Ami, ενώ αρκετοί μας βομβαρδίζουν με ερωτήσεις.
Παρατηρώ ότι η μπαταρία έχει ακόμα αρκετά αποθέματα ενέργειας και αποφασίζω να επιστρέψω στο σπίτι μου, στo Richmond, που βρίσκεται 13 km νοτιοδυτικά του Λονδίνου. Στη θέαση του Citroën Ami, ο βενιαμίν της οικογένειας δείχνει τον ενθουσιασμό του και ο πρωτότοκος γιος μου που σπουδάζει στο Μπρίστολ θέλει με οποιονδήποτε τρόπο να του στείλω φωτογραφίες του αυτοκινήτου.
Προληπτικά φορτίζω την μπαταρία του Ami χρησιμοποιώντας τον μοναδικό διααθέσιμο τρόπο, την οικιακή πρίζα, που χρειάζεται για πλήρη φόρτιση τρεις ώρες, χρόνος που θα μπορούσε να συγκριθεί με τη διαδικασία φόρτισης ενός κοινού smartphone. Υπολογίζοντας την απόσταση που διένυσα και το ποσοστό της μπαταρίας, θεωρώ ότι η εργοστασιακή τιμή των 70 km είναι απολύτως ρεαλιστική. Μετά από μια σύντομη στάση επιστρέφω στο Westminster.
Το Ami δεν έχει κανένα πρόβλημα να ακολουθεί τη ροή της κυκλοφορίας, υπολογίζοντας ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των διαδρομών- που φτάνει σχεδόν το 90%- μέσα στον αστικό ιστό της πόλης έχει χαμηλά όρια ταχύτητας (45 km/h). Κι αυτό που ο κάτοχος του ηλεκτρικού Ami ίσως χάσει στο θέμα των επιδόσεων, το κερδίζει από την εξαιρετική ευελιξία που του προσφέρει, όπως και την αίσθηση ότι οδηγεί ένα μεγάλων διαστάσεων go-kart με τους τροχούς τοποθετημένους στα άκρα και ένα πολύ ακριβές τιμόνι. Η ποιότητα κύλισης είναι ανεκτή, αλλά πάνω από 40 km/h αυξάνεται σημαντικά ο ήχος του κινητήρα.|
Οδηγώντας το μου γεννιέται η εξής απορία: Είναι το Ami το μέλλον της αστικής μετακίνησης; Ναι, μας αρέσουν τα μοντέλα με κινητήρες εσωτερικής καύσης, με αυτά μεγαλώσαμε, γνωρίσαμε άγνωστες περιοχές των πόλεων που ζήσαμε, μειώσαμε σημαντικά τους χρόνους των διαδρομών μας. Πλέον όμως οι συνθήκες μάς κάνουν να αλλάξουμε ήθη και έθιμα, με τους πολιτικούς να πιέζουν για απαγόρευση κυκλοφορίας των συμβατικών Ι.Χ., αντικαθιστώντας τα με πιο φιλικά για το περιβάλλον οχήματα, όπως το ποδήλατο και τα σκούτερ.
Κατά την άποψή μου, ούτε τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι ικανά να απαντήσουν στο ερώτημά μου. Εχουν μεν μηδενικούς ρύπους, αλλά τίποτε άλλο. Ειδικά τα μεγάλα σε διαστάσεις και ογκώδη μοντέλα EV εξακολουθούν να αποβάλλουν στο περιβάλλον επικίνδυνα σωματίδια από τα ελαστικά και τα φρένα τους.
Ισως θα πρέπει να επικεντρωθούμε σε λύσεις όπως το ποδήλατο -σε όλες τις μορφές του- και στα ηλεκτρικά σκούτερ. Οσοι όμως απαιτούν άνεση στη μετακίνησή τους, συνοδεία της αγαπημένης τους μουσικής, το άνετο κάθισμά τους, τη σωστή θερμοκρασία, αλλά και την αίσθηση ότι πατάνε το δεξί πεντάλ και όχι τα πετάλια ενός δίτροχου θέλουν το αυτοκίνητό τους. Εδώ λοιπόν παίρνει θέση το Citroën Ami, ίσως όχι ως καθαρή λύση στα παραπάνω, αλλά σίγουρα ως μέρος της λύσης.
TECH – CITROEN AMI
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: Μονός ηλεκτροκινητήρας, 8,2 PS
ΜΠΑΤΑΡΙΑ: ΙΟΝΤΩΝ ΛΙΘΙΟΥ, 5,5 kWh
ΚΙΒΩΤΙΟ: ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΜΟΝΗΣ ΣΧΕΣΗΣ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ: ΕΜΠΡΟΣ
0-45 KM/H: 10,0”
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 45 km/h
ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ: 8 kWh/100 km
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ: 70 km (WLTP)
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (Μ/Π/Y): 2.410/1.390/1.520 mm
ΒΑΡΟΣ: 485 kg
ΤΙΜΗ: απο 7.000 ευρώ (με κρατική επιδότηση)
Μέλος του μητρώου
