Newsroom Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά: «Είναι μια εικόνα που είναι πλέον, τη βλέπουμε όλοι μας πολύ συχνά και τα δεδομένα επιβεβαιώνουν ότι υπάρχει πολύ μεγάλο ποσοστό εξάρτησης και στη χώρα μας, ήδη από έρευνες που είχαμε διεξάγει και πριν την πανδημία και τις καραντίνες, ήταν υψηλά τα ποσοστά. Όμως βλέπουμε ότι διπλασιάστηκαν και το θέμα έχει πολύ μεγάλη αυξητική τάση και μετά τις καραντίνες.
Η βαριά εξάρτηση δηλαδή σε σημαντικό βαθμό δυσλειτουργίας σε καθημερινές δραστηριότητες, στη μαθησιακή διαδικασία, αναστροφή του ωραρίου του ύπνου, επιπτώσεις στη σωματική υγεία ήταν περίπου γύρω στο 8 – 10% και έχει διπλασιαστεί στον εφηβικό πληθυσμό. Δηλαδή φτάνουμε και στα ποσοστά του 20%, το οποίο είναι πολύ μεγάλο ποσοστό, 20% στη σοβαρή, γιατί η ήπια με μέτρια μπορεί να φτάσει σε πολύ μεγαλύτερα ποσοστά. Μπορεί να φτάσει και στο 60% σύνολο.
Είναι εντυπωσιακά στοιχεία. Είναι κομμάτι της πραγματικότητας των παιδιών και των εφήβων. Σίγουρα αφορά κυρίως παιδιά της δευτεροβάθμιας, αλλά βλέπουμε όλο και μικρότερες ηλικίες. Δηλαδή ακόμη και σε μικρότερα παιδιά βλέπουν υπερβολή ή υπερβολική χρήση στο δημοτικό μετά τα οκτώ χρόνια αρχίζουν και παρουσιάζουν μια υπερβολική ενασχόληση.
Πολλές φορές υπάρχει ένα θέμα με την επιστασία από τους γονείς σε μικρότερες ηλικίες.
Σπάνια φτάνουν τα παιδιά σε επίπεδο νοσηλείας και κυρίως αυτό αφορά τη νοσηρότητα ή τις επιπτώσεις και στη σωματική τους υγεία, γιατί βλέπουμε πολύ συχνά υπερβαρότητα, παχυσαρκία, συνδυάζεται, η κατάχρηση οθονών συνδυάζεται με μειωμένη φυσική δραστηριότητα, με υπερβαρότητα, παχυσαρκία και μεταβολικό σύνδρομο.
Διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, μπορεί να χρειαστούν κάποιες παρεμβάσεις και όσον αφορά την οργανική τους υγεία και για το μυοσκελετικό, τους οφθαλμούς.
Καταρχάς χρειάζεται να υπάρξει πρόληψη και πάρα πολύ στόχευση στην πρώιμη παρέμβαση πριν εξελιχθεί ο φαύλος κύκλος που πραγματικά χρειάζονται πολύ μεγάλη υπομονή και παρεμβάσεις πολύ συστηματικές.
Άρα η πρόληψη και η πρώιμη παρέμβαση είναι πολύ σημαντικά ζητήματα και αφορούν την οικογένεια και το σχολείο.
Και τα μέτρα της κυβέρνησης, είναι πραγματικά εργαλεία στα χέρια των γονέων, των εκπαιδευτικών και μπορούν να ξεκινήσουν επίσης και μια συζήτηση πάνω σε αυτή τη θεματική που είναι πολύ σημαντική, αλλά σε αυτό που ρωτήσατε για τις παρεμβάσεις ανάλογα με την περίπτωση που εξατομικεύεται αυστηρά, υπάρχουν παρεμβάσεις που αφορούν και τη νοσηρότητα, γιατί πολλές φορές συνδυάζεται με ελλειμματική προσοχή υπερκινητικότητα, τη ΔΕΠΥ που αναφέρεται πολύ συχνά».
Είναι η τεχνολογία εμπόδιο;
Συνεχίζοντας η κ. Τσίτσικα είπε πως: «Εξυπακούεται ότι η τεχνολογία είναι μονόδρομος για τα παιδιά και προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες εκπαίδευσης, ψυχαγωγίας, κοινωνικοποίησης, επικοινωνίας. Δηλαδή είναι ένα εργαλείο πολύ σημαντικό, στο οποίο όμως χρειάζεται, όπως και όλα τα εργαλεία, μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις για καλό σκοπό ή να έχεις κάποιες αρνητικές επιπτώσεις.
Χρειάζεται λοιπόν και για τα παιδιά μια εκπαίδευση, μια επαγρύπνηση ώστε να αποφεύγουν τις παγίδες σε περίπτωση που υπάρχει κάποιο ζήτημα, να το επικοινωνούν και να παίρνουν βοήθεια και να ενδυναμώνονται από τους γονείς και άλλους σημαντικούς ενήλικες της ζωής τους και της πορείας τους».
Α. Τσίτσικα στο ΕΡΤΝews: Ο εθισμός των ανηλίκων στο διαδίκτυο φτάνει στο 60% – Οι τρόποι αντιμετώπισης του προβλήματος
Πώς καταλαβαίνει ένας γονιός ότι το παιδί έχει εθιστεί στην οθόνη;
Για το θέμα αυτό η κ. Τσίτσικα απάντησε: «Το βλέπουμε αυτό και στη Μονάδα Εφηβικής Υγείας, ότι οι γονείς πολύ συχνά είναι εξουθενωμένοι και πραγματικά παλεύουν καθημερινά είναι πολύ δύσκολο να μπορέσουν να έχουν το κέφι, την επικοινωνία, τις ρουτίνες που χρειάζεται ένα παιδί και ένας έφηβος.
Όμως χρειάζεται να το ενισχύσουμε αυτό το κομμάτι και να ενδυναμώνουμε και τους γονείς, ώστε να μπορούν να παρατηρούν αλλαγές σε απλά καθημερινά ζητήματα, όπως η διατροφή, ο ύπνος, η σχολική ζωή, οι δραστηριότητες, οι σχέσεις με τους φίλους ή η φροντίδα εαυτού και η υγιεινή.
Και όταν λοιπόν παρατηρούμε μεταβολές είτε σε έναν είτε σε συνδυασμό αυτών των παραγόντων, των καθημερινών δηλαδή δραστηριοτήτων και εκφράσεων του παιδιού, πραγματικά χρειάζεται να σκύψουμε ακόμη περισσότερο να συζητήσουμε και αν δούμε ότι υπάρχει επίπτωση στην λειτουργικότητά τους, να απευθυνθούμε σε ειδικούς».
