Θα μου πείτε δεν είχαν καμία σχέση με τους σημερινούς σαλτιμπάγκους.
Συμφωνώ, ουδεμία σχέση.
Ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου, είχαν κύρος και τεράστιο πολιτικό εκτόπισμα τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό.
Ένα είναι βέβαιον: Αν ζούσε σήμερα ο γέρος ο Καραμανλής θα τους είχε πάρει όλους με τη σανίδα.
Όλους αυτούς που σήμερα, δήθεν πίνουν νερό στο όνομά του και έχουν το θράσος να αυτοαποκαλούνται Καραμανλικοί. Όλους αυτούς τους δεξιούς νάνους που δεν χάνουν την ευκαιρία να καπηλεύονται το όνομα και το όραμα του Καραμανλή.
Κι όλους αυτούς που δήθεν δηλώνουν θαυμαστές του εξ΄αριστερών.
Θα τους είχε εξαφανίσει σε χρόνο ρεκόρ.
Με ένα νεύμα του, με μια ματιά του...
Σταματήστε να μιλάτε για τον Καραμανλή, λερώνετε τη μνήμη του...
Σταματήστε επίσης να συγχέετε - τεχνηέντως - την Πατρίδα με τον Εθνικισμό.
Ο πατριωτισμός είναι αγάπη για τους δικούς σου ανθρώπους. Ο εθνικισμός είναι μίσος για τους άλλους.
Σταματήστε αυτό το άθλιο παραμυθάκι που οδηγεί σε καταστάσεις εθνικού διχασμού.
Γίνεστε γελοίοι στα μάτια του λαού.
Τα δάκρυα του Καραμανλή: Μία Μακεδονία υπάρχει κι αυτή είναι ελληνική
Στις 28 Αυγούστου 1992, ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, ετοιμάζεται να ταξιδέψει στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Οι δημοσιογράφοι του ζητούν να σχολιάσει τις δηλώσεις του τότε προέδρου των Σκοπίων Κίρο Γκλιγκόροφ. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής απαντά: «Φοβούμαι ότι σύντομα θα μετανοιώσει γι’ αυτά που κάνει και αυτά που λέει. Ελπίζω συνεπώς, ότι οι σύμμαχοι και συνεταίροι μας θα καταλάβουν επιτέλους ότι δεν υπάρχει παρά μια Μακεδονία και η Μακεδονία αυτή είναι ελληνική», είχε πει βουρκωμένος μπροστά στις κάμερες.
Παπανδρέου: Το όνομά μας, είναι η ψυχή μας
Στις 18 Σεπτεμβρίου του 1993 στη συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη, ο Ανδρέας Παπανδρέου διεμήνυε:
«Λαέ της Μακεδονίας, δεν ήταν δυνατό να ξεκινήσει από αλλού αυτός ο νικηφόρος αγώνας. Το δικό σου όνομα προσπαθούν να αμφισβητήσουν, τη δική σου ιστορία αρνούνται, τον δικό σου πολιτισμό θέλουν να παραχαράξουν. Από την καρδιά της Μακεδονίας στέλνουμε το μεγάλο μήνυμα. Δεν θα δεχθούμε τετελεσμένα που αμφισβητούν και υποθηκεύουν τα εθνικά μας δίκαια. Δεν θα υποστείλουμε τη σημαία του αγώνα. Το όνομά μας είναι η ψυχή μας. Δεν αναγνωρίζουμε κανένα κράτος με το όνομα Μακεδονία ή τα παράγωγά του, τα βόρεια σύνορά μας».
Σήμερα, δυστυχώς, από άκρη σε άκρη, σε ολόκληρη την Ελλάδα, όποιον κι αν ρωτήσεις θα σου πει ότι η εθνική μας αντιπροσωπεία είναι χαμηλότερη των περιστάσεων. Η εικόνα που παρουσίασαν στην ψήφο εμπιστοσύνης είναι θλιβερή.
Εξίσου θλιβερή θα είναι και στην ψηφοφορία για τις Πρέσπες.
Μετρούν τη Δημοκρατία με «κουκιά».
Για την ακρίβεια κινούνται σε πολιτικό βάλτο.
Ζυγίστηκαν, μετρήθηκαν και είναι λίγοι... Πολύ λίγοι.
Και με το θάρρος της γνώμης μου σημειώνω: Δεν είστε μόνο λίγοι, είστε και φτηνοί!