του ασιατικού γίγαντα να επισκεφθεί, πρώτη απ' όλες τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου την Ελλάδα, είναι από μόνη της ιδιαίτερης αξίας. Τα 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ, όσο δηλαδή αξιολογούνται οι ελληνοκινεζικές συμφωνίες που υπεγράφησαν κατά την τριήμερη παρουσία του κ. Λι Κετσιάνγκ στην Ελλάδα, αναλογικά δεν υπολείπονται καθόλου των περίπου 17 δισεκατομμυρίων ευρώ συμφωνιών που εγκρίθηκαν προ ημερών μεταξύ Πεκίνου και του, πανηγυρίζοντος, Λονδίνου. Αντιθέτως. Ομως για την άνυδρη ελληνική οικονομία, η παρουσία του κ. Λι στην Αθήνα και, κυρίως, όσα είπε έχουν πολλαπλάσια αξία από τα διόλου αμελητέα 6,5 δισ.
Το «νούμερο 2» του Πεκίνου δεν περιορίστηκε να αναδείξει τους τομείς ενδιαφέροντος της Κίνας, ζήτημα κρίσιμης σημασίας για την ελληνική κυβέρνηση που αναζητεί επενδυτές για το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Δεν αρκέστηκε μόνο στο να παρουσιάσει το «όραμά» του για ανάδειξη της Ελλάδας σε βασική πύλη εισόδου των κινεζικών προϊόντων στην Ευρώπη. Εστειλε και ένα ισχυρό μήνυμα εμπιστοσύνης προς την ελληνική οικονομία. «Οι σκιές της κρίσης διαλύονται, η εμπιστοσύνη για την προοπτική της ελληνικής οικονομίας αποκαθίσταται» ανέφερε ο κ. Λι, υπογραμμίζοντας δημοσίως τη βούληση της Κίνας να αγοράσει ελληνικό χρέος, κατά την επόμενη έκδοση ελληνικών ομολόγων.
Από την πλευρά του, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς είχε κάθε λόγο να νιώθει ικανοποιημένος. Οι τόνοι του «φίλου Λι Κετσιάνγκ» ήταν, ίσως, πιο θερμοί του αναμενομένου. Οπως, άλλωστε, και η βούληση για περαιτέρω επένδυση στον Πειραιά, εμπλοκή στις αερομεταφορές («Ελ. Βενιζέλος» και αεροδρόμιο Καστελλίου), συμμετοχή στις κοινοπραξίες για τη διαχείριση των σιδηροδρόμων, που για την Κίνα αποτελούν τον άξονα μέσω του οποίου τα προϊόντα που έρχονται στον Πειραιά θα φτάνουν στην Ευρώπη. Ο Ελληνας πρωθυπουργός, με το ταξίδι που πραγματοποίησε προ έτους στην Κίνα, μοιάζει σαν να πήρε τη σκυτάλη από τον Κώστα Καραμανλή, η κυβέρνηση του οποίου έδωσε, τότε, τη μάχη εγκατάστασης της COSCO στο ΣΕΜΠΟ του ΟΛΠ.
Οι κ. Σαμαράς και Λι επένδυσαν σε κάτι παραπάνω από τις διμερείς οικονομικές σχέσεις, στο στοιχείο της ιστορικής πορείας των δύο εθνών. Αλλωστε, αυτή η σχέση που για την Ελλάδα μεταφράζεται σε επενδύσεις και έξοδο από την ύφεση και για την Κίνα σε ένα νέο... «δρόμο του μεταξιού», οικοδομείται αθόρυβα επί μακρόν. Η Ελλάδα χαρακτηρίστηκε από τον κ. Λι ο πιο πιστός και σταθερός σύμμαχος της Κίνας στην Ευρώπη. Πολιτική υπερβολή; Πιθανότατα όχι, αν κάποιος συνυπολογίσει τις προσπάθειες που κατέβαλε η Αθήνα, ακόμη και ως προεδρεύουσα της Ε.Ε., για την ομαλή επίλυση των ευρωσινικών διαφορών.
Οι κ. Σαμαράς και Λι μίλησαν χωρίς περιστροφές. Με αρχή το λιμάνι του Πειραιά και άξονα το σιδηροδρομικό δίκτυο (όπου οι Κινέζοι θα εμφανιστούν μαζί με τη γαλλική πλευρά) επιδιώκεται να οικοδομηθεί μια βαθιά συνεργασία, η οποία και θα επεκταθεί στους τομείς της ενέργειας (αιολικά πάρκα κινεζικών συμφερόντων ήδη λειτουργούν, ενώ υπάρχει και ενδιαφέρον για τον ΑΔΜΗΕ), του τουρισμού (ο κ. Λι αστειεύτηκε ότι η αύξηση ροής Κινέζων πολιτών θα είναι ελεγχόμενη ώστε να μη... βουλιάξει η Ελλάδα) και φυσικά της ναυτιλίας και της ναυπήγησης πλοίων.
Ολα αυτά δεν είναι εύκολα, βέβαια. Η επέκταση της παρουσίας της Cosco στο λιμάνι, παράλληλα με τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης, «κολλάει» στις ενστάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού της Ε.Ε. Οι ιδιωτικοποιήσεις, που τόσο ενδιαφέρουν το Πεκίνο, δεν αποκλείεται -όπως έχει δείξει το πρόσφατο παρελθόν- να καθυστερήσουν. Η δε κινεζική πλευρά εμφανίζεται, ενδεικτικά, επιφυλακτική στο να ανοίξει τις πόρτες σε Ελληνες προμηθευτές.
Ο κ. Λι επέμεινε ιδιαίτερα στην ανάγκη οι κοινοί σχεδιασμοί των δύο πλευρών να περάσουν γρήγορα σε φάση υλοποίησης. Αποψη που, προφανώς, συμμερίζεται απολύτως και ο κ. Σαμαράς.
www.kathimerini.gr
Μέλος του μητρώου
