Ο Σπύρος Χαγκαμπιμάνα, υποψήφιος βουλευτής με τη ΝΔ, ήρθε στην Ελλάδα από το Μπουρουντί, όπου εργαζόταν ως αστυνομικός, και μάλιστα υψηλόβαθμός αξιωματικός της εκεί αστυνομίας. Πριν έρθει στη χώρα μας, στη δική του χώρα, οκτώ χρόνια πριν, είχε καταλήξει στη φυλακή γιατί είχε αρνηθεί να ανοίξει πυρ εναντίον αντικυβερνητικών διαδηλωτών. Στην Ελλάδα εργάζεται ως υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής.
«Η πορεία του είναι αξιοσημείωτη», γράφει το Reuters και σημειώνει ότι μια ενδεχόμενη εκλογή του στη Βουλή «θα ήταν επίσης μια ιστορική νίκη σε μια χώρα όπου οι μετανάστες σπάνια κατέχουν επίσημες θέσεις και όπου, λιγότερο από μια δεκαετία πριν, το ακροδεξιό κόμμα της Χρυσής Αυγής ήταν η τρίτη δημοφιλέστερη πολιτική δύναμη με μια έντονα αντιμεταναστευτική ατζέντα».
«Έχω άποψη για τον ρατσισμό», δήλωσε στο Reuters ο 54χρονος Σπύρος. «Ο ρατσισμός δεν μπορεί να καταπολεμηθεί μόνο με λόγια. Ο ρατσισμός καταπολεμάται με καθημερινές πράξεις. Όταν ο άλλος φοβάται το άγνωστο, πρέπει να του δώσεις την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με αυτό που φοβάται».
Σε μια ένδειξη ότι η ελληνική κοινωνία αρχίζει να αλλάζει, ένας άλλος μαύρος υποψήφιος, ο Νικόδημος-Μάινα Κινιούα, ο γεννημένος στην Κένυα ιδρυτής της ASANTE, μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης που βοηθά μετανάστες, κατεβαίνει επίσης στην Αθήνα, με το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αν και θεωρείται -όπως σημειώνει το Reuters- ότι έχει λιγότερες πιθανότητες να κερδίσει μια έδρα.
Η περιφέρεια στην οποία κατεβαίνει ο Χαγκαμπιμάνα, η οποία περιλαμβάνει την πληγείσα από τη φτώχεια πόλη του Περάματος και τη Σαλαμίνα, δυτικά της Αθήνας, ήταν προπύργιο της Χρυσής Αυγής στο αποκορύφωμα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα το 2015.
Η Χρυσή Αυγή αργότερα κατέρρευσε και τα στελέχη της φυλακίστηκαν για εγκλήματα μίσους το 2020.
Για τον μαύρο υποψήφιο βουλευτή της ΝΔ, αυτό σήμαινε ότι η Ελλάδα είχε γυρίσει σελίδα. «Τα στελέχη της Χρυσής Αυγής ήταν στο Κοινοβούλιο. Τώρα είναι στη φυλακή. Έχω πίστη στον ελληνικό λαό», δήλωσε στο Reuters.
Και ακολούθως το πρακτορείο περιγράφει πώς έζησε τον προεκλογικό αγώνα του Σπύρου Ριχάρδου Χαγκαμπιμάνα: «Στις εργατικές συνοικίες στα περίχωρα της Αθήνας, ο Σπύρος Ριχάρδος Χαγκαμπιμάνα πηγαίνει πόρτα-πόρτα (...). Ντυμένος με κοστούμι και γραβάτα, ο Σπύρος περπατά στους δρόμους της εκλογικής περιφέρειας την εκπροσώπηση της οποίας διεκδικεί στις εκλογές της 21ης Μαΐου στην Ελλάδα, συναντώντας ψηφοφόρους σε λαϊκές αγορές και καφετέριες».
{https://www.facebook.com/hagabimanars/posts/160161020350070}
{https://www.facebook.com/hagabimana/posts/10226719601309055}
Πώς από το Μπουρουντί βρέθηκε στην Αθήνα
Ο Σπύρος, γράφει το Reuters, ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1991 με υποτροφία για σπουδές στη Ναυτική Ακαδημία.
Όταν αποφοίτησε το 1996, το Μπουρούντι βίωσε στρατιωτικό πραξικόπημα και αναγκάστηκε να ζητήσει άσυλο στην Ελλάδα. Σπούδασε Νομικά και εντάχθηκε στη Νεολαία της Νέας Δημοκρατίας.
Το 2005, τη χρονιά που έλαβε την ελληνική υπηκοότητα, ο 12χρονος εμφύλιος πόλεμος στο Μπουρούντι έληξε και ο Σπύρος αποφάσισε να επιστρέψει για να βοηθήσει τις ειρηνευτικές προσπάθειες με τα Ηνωμένα Έθνη.
Μια δεκαετία αργότερα η χώρα συγκλονίστηκε από διαδηλώσεις κατά της τρίτης προεδρικής θητείας. Ο Σπύρος, τότε αξιωματικός της Εθνικής Αστυνομίας, αρνήθηκε τις εντολές να καταστείλει τους διαδηλωτές, φυλακίστηκε και ξυλοκοπήθηκε. «Ήξερα ότι αν με χτυπούσαν στο κεφάλι θα είχα τελειώσει», λέει για τις νύχτες που έζησε στη φυλακή.
Την εποχή εκείνη ένας φίλος του δικηγόρος στην Αθήνα ξεκίνησε μια διεθνή εκστρατεία για την απελευθέρωσή του. Έτσι, ο Σπύρος επέστρεψε στην Αθήνα το 2016, με τη βοήθεια των ελληνικών αρχών.
Η ατζέντα του Σπύρου Ριχάρδου Χαγκαμπιμάνα είναι επικεντρωμένη στις επιχειρήσεις, αλλά ελπίζει επίσης να εμπνεύσει τους μετανάστες ότι «μπορούν να είναι ισότιμα μέλη της κοινωνίας (…) και ό,τι πέτυχα εγώ μπορούν να το κάνουν και αυτοί και ακόμη περισσότερα».
«Το χρώμα του δέρματος δεν πρέπει να είναι το επίκεντρο. Είναι πιο σημαντικό για μένα ότι είμαι Έλληνας πολίτης από επιλογή» υποστηρίζει.
Μέλος του μητρώου
