Αποφασισμένη να ανατρέψει το κακό κλίμα στην κοινωνία με κάθε τρόπο είναι η κυβέρνηση. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και το πακέτο «παροχών» που θα ανακοινωθεί τον Σεπτέμβριο στη ΔΕΘ.
Το οικονομικό επιτελείο ήδη επεξεργάζεται σειρά μέτρων με εντολή της κυβέρνησης. Το αν θα βγει η δημοσιονομική άσκηση ή όχι θα το γνωρίζουμε το καλοκαίρι.
Το πακέτο «παροχών»
Σε κάθε περίπτωση τα σοβαρά μέτρα που εξετάζονται με χαρτί και μολύβι από το Γενικό Λογιστήριο του κράτους είναι: η 13η σύνταξη, η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για την α΄ κατοικία, η μείωση των φορολογικών συντελεστών η κατάργηση προσωπικής διαφοράς και δραστική μείωση των τεκμηρίων.
Συνταξιούχοι, μεσαία τάξη και ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν… λαμβάνειν
Η εξίσωση δύσκολη. Ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά. Όλες οι έρευνες δείχνουν ότι αν τα χαμηλά ποσοστά παραμείνουν μέχρι το φθινόπωρο μετά δεν υπάρχει επιστροφή... Από την άλλη οι δασμοί Τραμπ αιωρούνται σαν δαμόκλειο σπάθη πάνω από την ελληνική οικονομία καθιστώντας το εγχείρημα ακόμη πιο δύσκολο.
Ο πρωθυπουργός, πάντως, έχει αποφασίσει να ανοίξει το πουγκί. Τόσο ώστε οι πολίτες μετά από 6 χρόνια να ακούσουν μέτρα που τους ανακουφίζουν σε προσωπικό επίπεδο χωρίς να κινδυνεύει η οικονομία.
Συνταξιούχοι, μεσαία τάξη και ελεύθεροι επαγγελματίες βρίσκονται στο επίκεντρο των παροχών. Οι συνταξιούχοι επειδή είναι σταθερά οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι της Ν.Δ. Η μεσαία τάξη γιατί είναι η ραχοκοκαλιά της κοινωνίας και οι ελεύθεροι επαγγελματίες που δυσαρεστήθηκαν από την πρόσφατη φορολόγηση τους.
13η σύνταξη
Πρόκειται για το λεγόμενο δώρο των Χριστουγέννων -η καταβολή μιας ολόκληρης σύνταξης που «κάηκε» στην λαίλαπα των μνημονίων. Η πρόταση αφορά τους συνταξιούχους με την κυβέρνηση να αναζητά τρόπο να την επιστρέψει σε μόνιμη βάση εκτιμώντας την πολλαπλάσια επίδραση που θα έχει οικονομικά και ψυχολογικά σε όλη την οικογένεια.
Τα τελευταία χρόνια το «δώρο» έχει υποκατασταθεί από έναν ad hoc «μποναμά» στο τέλος του χρόνου της τάξεως των 100-200 ευρώ. Επειδή το ποσό που απαιτείται είναι μεγάλο η κυβέρνηση αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να δοθεί η μισή σύνταξη με τη μορφή ενός μόνιμου επιδόματος.
Στη συζήτηση αναπτύσσονται, ωστόσο, διάφοροι προβληματισμοί. Πως είναι δυνατόν να δώσεις την 13 σύνταξη αλλά να μην δώσεις τον 13ο μισθό στους δημοσίους υπαλλήλους. Εκλογικά, πάντως, τη ΝΔ φαίνεται να την ενδιαφέρει κυρίως η ομάδα των συνταξιούχων παρά των δημοσίων υπαλλήλων που παραδοσιακά δεν την στηρίζουν σθεναρά.
Κατάργηση ΕΝΦΙΑ (α’ κατοικία)
Είναι ίσως η πιο εμβληματική πρόταση που έχει πέσει στο τραπέζι από κυβερνητικά στελέχη και εξετάζεται αν μπορεί να υλοποιηθεί. Μία οριζόντια κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για την α΄ κατοικία είναι ένα δίκαιο μέτρο που πιάνει σχεδόν το σύνολο των Ελλήνων ψηφοφόρων που παραδοσιακά έχουν επενδύσει για να έχουν ..ένα κεραμίδι να στεγάσουν τα παιδιά τους. Από τα 2 και πλέον δις έσοδα που εισπράττει το κράτος από τον ΕΝΦΙΑ γίνονται υπολογισμοί για να φανεί τι τάξεως απώλεια μπορεί να υπάρξει και πως θα αντιμετωπιστεί.
Μείωση φορολογικών συντελεστών- 10.000- 40.000 εισόδημα
Αν ένα μέτρο θεωρείται «κλειδωμένο» αυτό είναι η μείωση των φορολογικών συντελεστών για όλα τα εισοδήματα με μεγαλύτερη έμφαση τα εισοδήματα από 10.000 – 40.000 ευρώ. Αφορά τα μικρά και μεσαία εισοδήματα τα οποία αναμένεται να δουν μεγάλη μείωση στην εφορία τους.
Οι παρεμβάσεις αναμένεται να γίνουν στις κλίμακες: 10.000-20.000 ευρώ που σήμερα φορολογούνται με 22% ,20.000-30.000 που φορολογούνται με 28%,και στην κλίματα για εισοδήματα από 30.000-40.000 ευρώ που φορολογούνται με συντελεστή 36%.
Χωρίς να υπάρχει ακόμη απόφαση, η μείωση αναμένεται γενναία και θα ξεπερνάει τις 2-3 ποσοστιαίες μονάδες.
Κατάργηση προσωπικής διαφοράς (για συνταξιούχους)
Η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς αφορά σήμερα το 1/3 των συνταξιούχων, δηλαδή, περίπου 600.000 σε σύνολο 1,5 εκ συνταξιούχων.
Είναι οι αδικημένοι του συστήματος αφού σύμφωνα με τον νόμο Κατρούγκαλου και τον επαν-υπολογισμό της σύνταξης τους βρέθηκε ότι έχουν προσωπική διαφορά (από την σύνταξη που παίρνουν και αυτή που θα έπρεπε να παίρνουν). Η «τιμωρία» τους ήταν να εξαιρεθούν από τις ετήσιες αυξήσεις που προβλέπονται με αποτέλεσμα να παίρνουν ένα εφάπαξ ποσό σαν «επιταγή» αλλά να χάνουν το πρόσθετο όφελος από τις ετήσιες αυξήσεις.