Βασικό γνώρισμα της Μπιενάλε, όπως έγινε κατανοητό και από το χθεσινό εναρκτήριο συνέδριο στο NEO REX, το οποίο άνοιξε με έναν σύντομο χαιρετισμό του δημάρχου Αθηναίων, Γιώργου Καμίνη, είναι ο έντονα πολιτικοποιημένος χαρακτήρας. Και οι τρεις επιμελητές μίλησαν για την αξία της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, της κοινής και ανεξάρτητης από τις κεντρικές πολιτικές δράσης και της αποδοχής της διαφορετικότητας, όχι απλά ως όχημα καλλιτεχνικών εξελίξεων αλλά και ως μόνη πιθανή λύση στη σύγχρονη οικονομική και κοινωνική κρίση.
«Δεν επιδιώκουμε μια "Ομόνοια" συμβατική, κανονικοποίησης, εξωραϊσμού. Θέλουμε μια "Ομόνοια" συνεργασίας για έναν κοινό σκοπό. Η διαφορετικότητα είμαστε εμείς, εσείς, όλοι μας και αυτό είναι το όπλο μας, όχι για να τις κανονικοποιήσουμε [τις διαφορετικότητες] αλλά για να μπουν στην πλέον δραστική τους μορφή, σε αυτό το συλλογικό πείραμα στο οποίο θα βγουν νέα πρωτότυπα, αλλά προσοχή, όχι πρότυπα για το αύριο» είπε ο Poka-Yio, ξεκαθαρίζοντας πως «σε αυτό τον Μεσαίωνα που ξεκίνησε πρόσφατα δεν θα στρατολογηθούμε εμείς σε σταυροφορίες εναντίον του Αλλου».
Από την πλευρά του ο κ. Mollona, ο οποίος μεταξύ άλλων φέρει και την ιδιότητα του κοινωνικού ανθρωπολόγου, ανέφερε πως «τα επόμενα δύο χρόνια θα δραστηριοποιηθούμε κυρίως στην πλατεία Ομονοίας, ένα σημαντικό αστικό τοπόσημο, όπου μετανάστες, άστεγοι, μικροπωλητές, υπάλληλοι, έμποροι, επαγγελματίες και τουρίστες συναντώνται κάθε μέρα. Ομόνοια σημαίνει ενότητα. Η δική μας, όμως, Ομόνοια δεν θα είναι ένας τόπος ομοιομορφίας. Θα είναι ένας τόπος όπου η διαφορετικότητα υφίσταται και είναι παραγωγική, ένας τόπος τόσο για το άτομο όσο και για το σύνολο, τα όρια του οποίου συνεχώς δοκιμάζονται».
Κέντρο των δραστηριοτήτων της Μπιενάλε είναι το παλιό ξενοδοχείο «Μπάγκειον» που βρίσκεται πάνω στην πλατεία. Εκεί, όπως μας πληροφόρησε η κ. Καλπακτσόγλου, το επόμενο διάστημα, διάφορες αυτοθεσμισμένες ομάδες –όχι απαραίτητα προερχόμενες από τον χώρο της τέχνης– θα συναντηθούν, θα συμβιώσουν και θα δημιουργήσουν σε «μια συνεχή άσκηση συλλογικής σκέψης και δράσης. Μία από κοινού προσπάθεια αποκωδικοποίησης του τι έχει γεννήσει ο πολιτισμός από την εποχή της κρίσης, πέρα από τη μιντιακή απεικόνισή του». Ο χώρος του Μπάγκειου αλλά και ολόκληρη η Μπιενάλε τελικά, καλείται, όπως ευφάνταστα ανέφερε ο Poka-Yio, να λειτουργήσει ως «επιταχυντής», ένα κοινωνικό CERN, στη μέση μιας πόλης που στροβιλίζεται ιλιγγιωδώς
www.kathimerini.gr