Newsroom «Υπήρξε μια πάρα πολύ μεγάλη παρεξήγηση, που μας εξέθεσε όλους», είχε δηλώσει στην ΕΡΤ ο κ. Μπαλτάς, μετά την κατακραυγή του καλλιτεχνικού κόσμου απέναντι στις εξαγγελίες του Βέλγου.
Θα περίμενε κανείς από τον καταξιωμένο στα πανεπιστημιακά έδρανα καθηγητή ότι δεν θα ένιωθε καλά ως ένας εκτεθειμένος υπουργός. Ομως, προφανώς, νομίζει ότι όλα πάνε καλά στο ΥΠΠΟ. Αυτό έδειξε και στην ΕΡΤ, στην εκπομπή «Focus» του Πάνου Χαρίτου. Απαθής στο ενδεχόμενο απολύσεων στο Μέγαρο.
Τόσους μήνες ασχολούμαστε με το Φεστιβάλ Αθηνών, με τις κατηγορίες για κακοδιαχείριση που άφηναν να σέρνονται. Προσπάθησαν να αντισταθμίσουν την –αναπόφευκτη– αποπομπή του κ. Γιώργου Λούκου με μια γκράντε κίνηση, την επιλογή του Φαμπρ. Τη χειρίστηκαν, όμως, με επαρχιωτισμό (αφού ανέχτηκαν τον άμετρο ναρκισσισμό του) αλλά και με παροιμιώδη προχειρότητα (με αποτέλεσμα να τους κατηγορεί τώρα εκείνος).
Δεν τόλμησαν να του πουν ότι είναι υπερβολή σε μια χώρα με ανεργία 90% στον θεατρικό χώρο να αφιερώνει ολόκληρο φεστιβάλ στο Βέλγιο και στον εαυτό του. Δεν προνόησαν για τη συμμετοχή Ελλήνων καλλιτεχνών.
Ετσι χανόταν πολύτιμος χρόνος και για άλλα, εξίσου σοβαρά θέματα, που σχετίζονται με την υπόσταση του ΥΠΠΟ: Καμία υποστήριξη στο ΤΑΠ, που δεν μπορεί ακόμη να εφαρμόσει το ηλεκτρονικό εισιτήριο. Στασιμότητα στα ζητήματα της ακίνητης περιουσίας του ΥΠΠΟ, του ΕΣΠΑ, προχειρότητα στα θέματα των μουσείων, αλαλούμ στα πωλητήρια. Αντί να παλεύουμε για έσοδα από τις πωλήσεις των προϊόντων, οι διευθυντές παλεύουν να βρουν πωλητές. Κάποιοι, όπως στο Βυζαντινό Μουσείο, άνοιξαν τα πωλητήρια οι ίδιοι...
Το θερινό ωράριο (8 π.μ. - 8 μ.μ.) από τους 70 χώρους που έπρεπε να εφαρμοστεί τις πρώτες ημέρες ξεκίνησε σε επτά. Σπασμωδικές οι κινήσεις και στον σύγχρονο πολιτισμό. Καμία συγκροτημένη πολιτική για τις νέες καλλιτεχνικές δυνάμεις, τους «πυρήνες» και τις «θερμοκοιτίδες», χαρακτηρισμοί που τόσο αρέσουν σε αυτήν την κυβέρνηση. Στο συρτάρι είναι και οι ρυθμίσεις για τον χορηγικό νόμο, που θα μπορούσαν να ξεμπλοκάρουν το νεκρό τοπίο του πολιτισμού. Οσο για την πολιτιστική διαχείριση, κάθε ιδέα που μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη βαρύνεται αυτομάτως και εξοβελίζεται σαν προδοτική παραχώρηση προς τις σειρήνες του καπιταλισμού...
www.kathimerini.gr
