Ο γνωστός ηθοποιός, έδινε μάχη εδώ και αρκετά χρόνια με τον καρκίνο.
Γεννήθηκε το 1944 στον Πειραιά και μεγάλωσε στο Πασαλιμάνι και την Αθήνα ως μέλος μιας αστικής οικογένειας. Στα 15 του έχασε τη μητέρα του και στα 18 του ξεκίνησε να σπουδάζει ηθοποιός στη Σχολή Θεοδοσιάδη. Ενώ παρακολουθούσε μαθήματα χορού στη σχολή της Ζουζούς Νικολούδη, αρχές δεκαετίας του ’70 εγκαταστάθηκε στην Νέα Υόρκη με σκοπό να γίνει χορευτής. Μπορεί να μην κατάφερε να γίνει χορευτής, αλλά έμεινε τέσσερα στο Μανχάταν κερδίζοντας πολλές εμπειρίες.
Επέστρεψε στην Αθήνα το 1975 όπου και έπαιξε σε ταινίες και παραστάσεις της γενιάς του που άφησαν εποχή. Στις δύο πιο χαρακτηριστικές του Νίκου Νικολαϊδη «Γλυκιά Συμμορία» και «Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα», στον «Δράκουλα των Εξαρχείων» του Νίκου Ζερβού, στους «Απέναντι» του Γιώργου Πανουσόπουλου, στο «Ρεμπέτικο» του Κώστα Φέρρη, αλλά και στο «Happy day», στο «Ελευθέριος Βενιζέλος 1910-1927» και «Ακροπόλ» του Παντελή Βούλγαρη. Στο τελευταίο ως συμπρωταγωνιστής με τον Λευτέρη Βογιατζή. Η κινηματογραφική του καριέρα έκλεισε το 2017 με το «Γυναίκες που περάσατε από δω» του Σταύρου Τσιώλη.
Στο θέατρο ξεκινώντας με το «Περιμένοντας τον Γκοντό» ακολούθησαν επιτυχίες στις οποίες πάντα έδινε το προσωπικό του στίγμα σε όποιο ρόλο κι αν του αναθέτανε: «Εσωτερικαί ειδήσεις», «Φαύστα» (έπαιξε το Ριτσάκι), «89,90 Fm Stereo», «Αι δύο Ορφαναί», «La Nonna», «Ένα καινούργιο κόκκινο», «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης», και τα τελευταία χρόνια το «Εγώ δεν …» του Βασίλη Αλεξάκη, το «Κ. Π. Καβάφης Αυτοβιογραφούμενος» σύνθεση κειμένων του Γιάννη Φαλκώνη και «Επικίνδυνες Μαγειρικές» του Ανδρέα Στάικου. Το μεγάλο τηλεοπτικό κοινό τον έμαθε μέσα από έκτακτες εμφανίσεις στις κωμικές σειρές «Οι Απαράδεκτοι», «Οι Τρεις Χάριτες», «Οι Μεν και οι Δεν» και «Δύο Ξένοι». Πρόσφατα συμμετείχε και στην πρώτη ελληνική σειρά που έφτασε μια ανάσα από το Netflix, «Έτερος Εγώ».
Είχε δώσει επίσης τη φωνή του σε αρκετές ταινίες κινουμένων σχεδιών με πιο χαρακτηριστικό το ρόλο του ως «Άδης» στην ταινία «Ηρακλής: Πέρα από τον Μύθο» της Disney.
Δημοφιλής ήταν και η πρωινή του ραδιοφωνική εκπομπή «Café Society» στον σταθμό En Lefko. Όταν εξέδωσε τα τρία του βιβλία, «Ως εκ θαύματος» (2008), «Complete Unknown»(2009) και «Πανωλεθρίαμβος» (2010) άρχισε να δίνει μπαράζ συνεντεύξεων εκτινάσσοντας τη δημοφιλία του στα ύψη χάρη σε έναν απενοχοποιημένο λόγο.
Είχε πει χαρακτηριστικά σχολιάζοντας τον εαυτό του: «Το δήθεν εμπεριέχει μια παράσταση. Δίνεις μια παράσταση για τους άλλους, για να δείξεις ότι είσαι κάτι άλλο από αυτό που νομίζεις ότι είσαι, γιατί δεν αντέχεις αυτό που είσαι. Πάρα πολλά όμορφα πράγματα, όμως, ξεκίνησαν από κάτι δήθεν, για να καταλήξουν σε κάτι ουσιαστικό».
Το αντίο του Άγγελου Παπαδημητρίου στον Κωνσταντίνο Τζούμα
Το αντίο στον Κωνσταντίνο Τζούμα είπε μέσα από ανάρτησή του ο Άγγελος Παπαδημητρίου, με τον οποίο ήταν στενός φίλος.
Σε ανάρτησή του στο Facebook, έγραψε: «Αντίο βρε Κωνσταντίνε» προσθέτοντας μία φωτογραφία του ηθοποιού από το 2021, όπως σημείωσε.
Η δημοσίευση του Λάκη Γαβαλά
Τον ηθοποιό αποχαιρέτησε και ο Λάκης Γαβαλάς, μέσα από δημοσίευση που έκανε στο Facebook.
«Αγαπημένε μου γείτονα καλέ μου ποιοτικέ άνθρωπε. Εκεί που θα πας θα μάθεις από κοντά για προφητείες, αρρώστιες κ.α αλλά εγώ προσωπικά θα ήθελα να ξέρω ποια θα είναι η αντικατάστασή σου... Καλό παράδεισο θα μου λείψεις», έγραψε.
Συλλυπητήριο μήνυμα της ηγεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού
Πληροφορούμενη την απώλεια του Κωνσταντίνου Τζούμα, η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνα Μενδώνη, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Με μια ιδιαίτερη παρουσία, μια μοναδική φωνή, και μια ξεχωριστή καριέρα ως ηθοποιός, αλλά κυρίως ως προσωπικότητα, ραδιοφωνικός παραγωγός, σχολιαστής, ο Κωνσταντίνος Τζούμας έδινε την εντύπωση του σνομπ και του απόμακρου, ενώ την ίδια στιγμή ήταν οικείος και φιλικός προς όλους. Σε εκείνους που τον ξεχώρισαν στις ταινίες του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, που έμαθαν αργότερα τη μαθητεία του ως χορευτή κοντά στον Αλβιν Εϊλι, που τον απολάμβαναν καθημερινά στο ραδιόφωνο, όπου με το χιούμορ του και την αδιαμφισβήτητη αστική του ευγένεια, αλλά και τις κάποιες φορές αμφιλεγόμενες απόψεις του, κέντριζε ασταμάτητα το ενδιαφέρον των ακροατών του. Ο Κωνσταντίνος Τζούμας έγραψε ο ίδιος τον μεγαλύτερο ρόλο της ζωής του, που ήταν ο ίδιος του ο εαυτός. Γι’ αυτό ήταν αγαπητός και γι’ αυτό θα μας λείψει. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους και στους φίλους του».
Ο Υφυπουργός Πολιτισμού, Νικόλας Γιατρομανωλάκης, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Χαρισματικός αφηγητής, πολιτιστικός agent provocateur, ταλαντούχος και ευφυής, ο Κωνσταντίνος Τζούμας ήταν μία από της πιο χαρακτηριστικές μορφές της αστικής Αθήνας και μία από τις πιο επιδραστικές φωνές του ραδιοφώνου και όχι μόνο. Ενέπνεε πάθη με μία του ατάκα, αστικοί μύθοι πλέκονταν συχνά γύρω από το όνομά του, ενώ ήταν αδύνατον να περάσει απαρατήρητος ή αδιάφορος ούτε στην οθόνη, ούτε στα ερτζιανά, ούτε στην πόλη. Συλλυπητήρια στους οικείους του καθώς και τους πολυάριθμους φίλους του».
