(Μικρά όμορφα πράγματα) στο Θέατρο Παλλάς από τις 16 Μαΐου και πρωταγωνιστεί ερμηνεύοντας για πρώτη φορά στα ελληνικά. Το έργο αυτό είναι η θεατρική διασκευή της πολυτάλαντης Ελληνοκαναδής στο δημοφιλές ομώνυμο μυθιστόρημα της Σέριλ Στρέιντ, μια συλλογή αληθινών επιστολών που θα μπορούσε να είχε γράψει ο καθένας μας αναζητώντας λύσεις στα προβλήματά του, και στις οποίες η συγγραφέας απαντά με αισιοδοξία.
Σε Νέα Υόρκη, Λος Αντζελες και πολλές άλλες γωνιές του κόσμου, η παράσταση «Tiny Beautiful Things» σημειώνει μεγάλη επιτυχία και αποσπά διθυραμβικές κριτικές. Για τη διεθνή καλλιτέχνιδα που αγαπήσαμε από την κινηματογραφική κωμωδία «Γάμος αλά ελληνικά» το θέατρο παραμένει η μεγάλη της λατρεία και η ίδια έχει πολλά να μοιραστεί καθώς προετοιμάζεται για τον ερχομό της στην Αθήνα.
Gala: Πώς αποφασίσατε να ανεβάσετε το «Tiny Beautiful Things», το οποίο συν-σκηνοθετείτε κιόλας, στην Ελλάδα;
Νία Βαρντάλος: Από την εποχή που το παρουσίασα πρώτη φορά το 2016 στη Νέα Υόρκη, έχει μεταφερθεί και παιχτεί σε πολλές χώρες, μεταξύ αυτών οι Φιλιππίνες, το Μεξικό και η Αυστραλία. Οπότε σκέφτηκα, γιατί όχι στην Ελλάδα! Και επίσης σκέφτηκα, γιατί όχι και στα ελληνικά! Το να ανεβάσω, λοιπόν, το θεατρικό στην Ελλάδα ήταν μια εύκολη απόφαση, αν και η πρόκληση να παίξω στα ελληνικά για πρώτη φορά ήταν σίγουρα τρομακτική. Ωστόσο η πεποίθησή μου ως καλλιτέχνις είναι ότι πρέπει να τολμούμε πράγματα που μας βγάζουν από την ευκολία μας. Οπότε να ’μαστε λοιπόν στην Ελλάδα, με το έργο στην ελληνική γλώσσα!
G.: Τι σας έκανε να επιλέξετε το συγκεκριμένο βιβλίο για να το μεταφέρετε στη θεατρική σκηνή;
Ν.Β.: Το «Tiny Beautiful Things» μου το έδωσε να το διαβάσω ο σκηνοθέτης του θεατρικού έργου «Hamilton» Τόμας Κάιλ. Μαγεύτηκα από το γεγονός ότι πρόκειται για μια συλλογή αληθινών επιστολών από αληθινούς καθημερινούς ανθρώπους που αναζητούν καθοδήγηση για να ξεπεράσουν εμπόδια, μεγάλα και μικρά. Η δημιουργία ενός θεατρικού εξαρτάται πάντα από την εσωτερική αφήγηση, τις σκέψεις των ανθρώπων και τα κίνητρά τους. Με είχε συνεπάρει λοιπόν το κίνητρο που οδήγησε τη συγγραφέα του βιβλίου Σέριλ Στρέιντ να αναλάβει μια συμβουλευτική στήλη παραμένοντας ανώνυμη για παραπάνω από έναν χρόνο. Ολα αυτά με οδήγησαν στο να δημιουργήσω αυτό το θεατρικό και τώρα στην απόφαση να το ανεβάσω στην Ελλάδα σε μετάφραση Σπύρου Κατσαγάνη. Ηταν μια πολύ όμορφη διαδικασία η μετάφραση του έργου, με πολλή συζήτηση μεταξύ μας, αλλά και με τον Σπύρο να έχει την ελευθερία να αποδώσει το κείμενο στην καθομιλουμένη.
Nia Vardalos: Όσα «όχι» κι αν ακούσεις, ένα «ναι» θα είναι πάντα αρκετό - Ανεβάζει παράσταση στα ελληνικά στο Θέατρο Παλλάς
Στην «Περίπτωση Λάρι Κράουν» είχε συνυπογράψει το σενάριο με τον Τομ Χανκς
G.: Τι ανταπόκριση γνώρισε το έργο από το κοινό στις Πολιτείες των ΗΠΑ όπου το έχετε ανεβάσει;
Ν.Β.: Η ομορφιά στα ανθρώπινα συναισθήματα βρίσκεται στο ότι είναι μια γλώσσα παγκόσμια. Κάθε Πολιτεία και κάθε θέατρο ξεχωριστά είχε τη δική του προσέγγιση και τις αντιδράσεις του δικού του κοινού, λοιπόν.
Ηταν πολύ ενδιαφέρον για μένα κάθε βράδυ να νιώθω τους θεατές να βιώνουν τα δικά τους συναισθήματα χάρη σ’ αυτό το έργο. Φυσικά κάθε κοινό είναι διαφορετικό και κάθε άτομο έχει τις δικές του προσωπικές αντιδράσεις. Στο τέλος, όμως, είμαστε όλοι το ίδιο, ανθρώπινα όντα που απλά αναζητούμε τη γαλήνη.
G.: Τι επιδιώκετε ανεβάζοντας αυτή την παράσταση στη χώρα μας;
Ν.Β.: Ξέρω ότι εμείς οι Ελληνες είμαστε ιδιαίτερα συναισθηματικοί ως λαός, πράγμα που είναι πολύ καλό! Ο σκοπός μου είναι να μοιραστώ τις ιστορίες. Δεν γνωρίζω ποιο θα είναι το αποτέλεσμα και ούτε θα προσπαθήσω ποτέ να πω στο κοινό τι να νιώσει, ελπίζω μόνο να έρθουν με τις αγκαλιές τους ανοιχτές, όπως αυτές με τις οποίες φέρνουμε εμείς το συγκεκριμένο έργο στο Παλλάς.
G.: Στην προσωπικότητά σας υπάρχουν στοιχεία ελληνικού DNA;
Ν.Β.: Οπωσδήποτε. Θεωρώ ότι η προσωπικότητά μου είναι 100% ελληνική. Λατρεύω το καλό φαγητό, μιλάω δυνατά, είμαι πολύ συναισθηματική, δουλεύω σκληρά και προφανώς πιστεύω ότι όλες οι λέξεις έχουν ελληνική ρίζα.
G.: Να σας πάω πίσω, στα παιδικά και εφηβικά σας χρόνια; Ποιες ελληνικές συνήθειες υπήρχαν στο σπίτι σας;
Ν.Β.: Οταν ήμουν μικρή στον Καναδά, κάθε Κυριακή πηγαίναμε στην εκκλησία και μετά όλοι μαζί οι συγγενείς και φίλοι μαζευόμασταν για να πάρουμε πρωινό. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πόσο θόρυβο κάναμε και πόσο χαρούμενοι ήμασταν, καθώς και την ασφάλεια που ένιωθα κοντά στα ξαδέρφια μου. Μία από τις πιο αγαπημένες μου αναμνήσεις είναι με τη γιαγιά μου την Ευγενία, να ανοίγει φύλλο για σπανακόπιτα και να μας λέει ιστορίες από τα παιδικά της χρόνια στο χωριό. Ηταν υπέροχα να μεγαλώνω στον Καναδά όντας Ελληνίδα και παρότι ένιωθα σαν ξένη στην πόλη του Γουίνιπεγκ, καθώς οι Ελληνες ήμασταν μόνο οι 3.000 από τις 600.000 των κατοίκων, συνειδητοποίησα ότι όλες αυτές οι εμπειρίες διαμόρφωσαν την αντίληψή μου τόσο για τον κόσμο όσο και για την κωμωδία.
G.: Πώς βρέθηκε η οικογένειά σας στις ΗΠΑ;
Ν.Β.: Η οικογένεια της μητέρας μου μετανάστευσε από τους Μολάους, την κωμόπολη της Λακωνίας, στον Καναδά, και ο πατέρας μου γεννήθηκε στα Καλάβρυτα, επίσης στην Πελοπόνησσο, και μετανάστευσε κι εκείνος στον Καναδά όπου και γνώρισε τη μητέρα μου και παντρεύτηκαν στο Γουίνιπεγκ. Οταν τελείωσα το κολέγιο ήταν η σειρά μου να φύγω για τις ΗΠΑ και ο αδερφός μου για την Αυστραλία, συνεχίζοντας έτσι τη «μεταναστευτική παράδοση» της οικογένειας.
G.: Εχοντας γνωρίσει διεθνή καταξίωση, ακόμα και υποψηφιότητα για Οσκαρ, πιστεύετε ότι η Αμερική είναι η χώρα των μεγάλων ευκαιριών;
Ν.Β.: Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση, γιατί πιστεύω ότι υπάρχουν ευκαιρίες για να επιτύχουμε με πολλούς τρόπους και σε πολλούς τόπους, αρκεί πάντα να κρατάμε το υγιές κομμάτι του κάθε μέρους. Ναι, οι ΗΠΑ προσφέρουν τεράστιες ευκαιρίες για καριέρα, αλλά η Ελλάδα προσφέρει την ευκαιρία να καλλιεργήσεις την ψυχή σου και τον τρόπο να σκέφτεσαι πρωτοποριακά. Ο Καναδάς, από την άλλη, σου μαθαίνει πώς να είσαι ένας πραγματικά καλός και χρήσιμος άνθρωπος στην κοινωνία. Είμαι τυχερή που μπορώ να αναζητώ ευκαιρίες και να αναπτύσσομαι και στους τρεις αυτούς τόπους.
G.: Θα μας μιλήσετε λίγο και για τους Ελληνες φίλους σας στην άλλη άκρη του Ατλαντικού;
Ν.Β.: Είμαστε πολλοί οι Ελληνες στο Λος Αντζελες που εργαζόμαστε στη βιομηχανία του θεάματος και είμαστε πολύ τυχεροί που κάθε χρόνο μας φιλοξενoύν για τη γιορτή του Πάσχα η Αν και ο Τζιμ Γιαννόπουλος κι έτσι έχουμε μια ευκαιρία να βρεθούμε όλοι μαζί. Είναι υπέροχα, μαζευόμαστε όλοι μας, από τον Αλεξάντερ Πέιν, τον Μπίλι Ζέιν, τον Τομ Χανκς και τη Ρίτα Ουίλσον μέχρι τον Τεντ Σαράντος. Τηρούμε τις παραδόσεις μας και, ναι, πηγαίνουμε στην εκκλησία για την Ανάσταση, τηρούμε το έθιμο.
G.: Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην επαγγελματική σας εξέλιξη;
Ν.Β.: Είχα έναν δάσκαλο στη θεατρική σχολή του Τορόντο που μου έδωσε μερικές πολύ καλές και χρήσιμες συμβουλές. Μου είπε ότι θα αποκτούσα πολύ καλύτερο έλεγχο στην καριέρα μου, όσον αφορά τους ρόλους που πραγματικά θα επιθυμούσα να παίξω, αν δημιουργούσα το δικό μου υλικό μόνη μου. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχα γράψει ποτέ τίποτα. Ολα ξεκίνησαν στο θέατρο Second City του Τορόντο.
G.: Να εισβάλλω στα πιο οικογενειακά σας, αν μου επιτρέπετε - θα μας μιλήσετε λίγο για την κόρη σας;
Ν.Β.: Για την κόρη μου, τι να σας πω... Οσο Ελληνίδα μάνα κι αν είμαι, εκείνη είναι πλέον ενήλικη, οπότε καλό είναι να μιλάει η ίδια και τα έργα της για τον εαυτό της.
G.: Πόσο συχνά έρχεστε στην Ελλάδα;
Ν.Β.: Μία με δύο φορές τον χρόνο και επιλέγω τον προορισμό ανάλογα με την εποχή. Το καλοκαίρι λατρεύω να κολυμπάω πολύ νωρίς το πρωί στις απίθανες θάλασσες των νησιών μας.
G.: Εχετε κάποιο μότο ζωής;
Ν.Β.: «Οσα “όχι” κι αν ακούσεις, ένα “ναι” θα είναι πάντα αρκετό». Πολλοί είπαν «όχι» στο σενάριο μου για το «Γάμος αλά ελληνικά», ευτυχώς όμως για μένα, η Ρίτα Ουίλσον και ο Τομ Χανκς είπαν το μεγάλο «ναι»!
G.: Πώς είναι η καθημερινότητά σας;
Ν.Β.: Πηγαίνω για γυμναστική, μου αρέσει να μαγειρεύω, προσπαθώ να μάθω κιθάρα -δεν τα πηγαίνω καθόλου καλά σ’ αυτό...- και συνήθως περνάω τις μέρες μου γράφοντας σενάρια για ταινίες και θεατρικά ή προσπαθώντας να τα μεταφέρω στη σκηνή.
G.: Βλέποντας το «Μy Big Fat Greek Wedding», υπήρξε κάποιος που σας είπε «ε, δεν είναι ακριβώς έτσι οι Ελληνες»;
Ν.Β.: Φυσικά, αλλά οι ταινίες μου δεν είναι ακριβώς για τους Ελληνες που ζουν στην Ελλάδα, κατά κύριο λόγο αφορούν και περιγράφουν τους Ελληνες της Διασποράς. Το καλό βέβαια με όλους εμάς τους Ελληνες είναι ότι έχουμε φοβερή αίσθηση του χιούμορ, οπότε ό,τι μου έχουν πει, είναι με αυτή τη διάθεση.
G.: Τι περιλαμβάνουν τα επόμενα σχέδιά σας;
Ν.Β.: Ελπίζω να κάνω κι άλλες ταινίες. Πάντα γράφω καινούρια πράγματα και νέους ρόλους που θέλω να παίξω. Επίσης θα ήθελα να ανεβάσω ένα μιούζικαλ και, γιατί όχι, στην Ελλάδα!
G.: Ποια είναι τα τρία πρώτα πράγματα που θέλετε να κάνετε μόλις έρθετε στην Αθήνα;
Ν.Β.: Αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο ένα πράγμα στο μυαλό μου που τα συμπεριλαμβάνει όλα: ένα δείπνο κάτω από τον αττικό ουρανό με θέα την Αθήνα, με δυνατή μουσική και όλα τα αγαπημένα μου πρόσωπα γύρω μου. Αυτό και μόνο
Μέλος του μητρώου
