Newsroom της πρώην συντρόφου του προέδρου Ολάντ, Βαλερί Τριρβελέρ, στο οποίο αποκαλύπτει τις εμπειρίες της ως πρώτης κυρίας της Γαλλίας.
Στο πόνημα, με τίτλο «Ευχαριστώ για τη Στιγμή», η κ. Τριρβελέρ συλλέγει στιγμιότυπα των πρώτων ημερών της προεδρίας Ολάντ, τα οποία σύμφωνα με το ορισμένους αναλυτές, θα μπορούσαν να αποτελέσουν την πολιτική ταφόπλακα του Φρανσουά Ολάντ.
Τις φαλλοκρατικές αντιλήψεις του Ολάντ αποκαλύπτει η Τριρβελέρ, αναπαράγοντας συνομιλία τους λίγο πριν μεταβούν σε επίσημο δείπνο. «Χρειάζεσαι πολύ χρόνο για να γίνεις τόσο όμορφη;» ρωτά ο πρόεδρος. «Ναι, αρκετό», απαντά η Τριρβελέρ, για να εισπράξει το παρακάτω σχόλιο: «Καταλαβαίνω, αλλά δεν σου ζητάμε δα και τίποτα άλλο...».
«Αυτοί οι ξεδοντιάρηδες»
Για τη νύχτα των αποκαλύψεων του σκανδαλοθηρικού Closer, που δημοσιοποίησε τη σχέση του Ολάντ με την ηθοποιό Ζιλί Γκαγιέ, η Τριρβελέρ γράφει: «Η είδηση βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Δεν μπορώ να το αντέξω. Τρέχω στο μπάνιο και αρπάζω τα υπνωτικά. Ο Φρανσουά τρέχει στο κατόπι μου και προσπαθεί να μου πάρει τα χάπια από τα χέρια. Η τσάντα σκίζεται. Μαζεύω όσα χάπια μπορώ από τα πάτωμα και τα καταπίνω. Θέλω να ξεφύγω. Χάνω τις αισθήσεις μου». Η έντονη αντίδραση της Τριρβελέρ ακολουθεί την ομολογία του Ολάντ ότι διατηρεί σχέση με την Γκαγιέ εδώ και ένα χρόνο.
Οι αποκαλύψεις συνεχίζονται: «Στην αρχή της σχέσης μας μου είχε εμφανισθεί ως άνθρωπος που δεν αγαπά τους πλούσιους. Στην πραγματικότητα, ο πρόεδρος δεν συμπαθεί τους φτωχούς. Αυτός, ο δήθεν Αριστερός, συνηθίζει να αποκαλεί τους φτωχούς: "αυτοί οι ξεδοντιάρηδες", εκφράζοντας την υπερηφάνειά του για το χιούμορ που επιδεικνύει».
Παρότι το βιβλίο της Τριρβελέρ δεν αποκαλύπτει κρατικά μυστικά, αποτελεί καυστική προσωπογραφία του Ολάντ, ο οποίος βγαίνει από τις σελίδες του ως επαρχιώτης μικροσυμβολαιογράφος, μικροαστός εγκλωβισμένος στις εμμονές του, κυνικός, μυθομανής, μνησίκακος και μοχθηρός, θυμίζοντας χαρακτήρα ταινίας του σκηνοθέτη Κλοντ Σαμπρόλ, όπως λέει σε άρθρο του στο Nouvel Observateur ο Μπρουνό Ροζέ-Πετί.
Προεδρικές απιστίες
Οι απατημένες πρώτες κυρίες δεν αποτελούν ασφαλώς καινοτομία στη σκαμπρόζικη γαλλική πολιτική σκηνή.
Ρέκτες του ασθενούς φύλου και των εξωσυζυγικών σχέσεων υπήρξαν άλλωστε σημαντικοί πρόεδροι της 5ης Δημοκρατίας, όπως ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν, ο Φρανσουά Μιτεράν και ο Ζακ Σιράκ.
Οι περιπέτειες του Ζισκάρ άφησαν εποχή στη Γαλλία, με τον Τύπο της δεκαετίας του 1970 να παθιάζεται με το «σκάνδαλο Μποκάσα». Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις της εποχής, ο Ζισκάρ δεν αρκέστηκε μόνο να παραλάβει διαμάντια από τον πάλαι ποτέ «αυτοκράτορα» της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας, αλλά συνήψε και ερωτική σχέση με την ευειδή μαύρη σύζυγό του Ζαν Μπεντέλ Μποκασά.
Ο Μιτεράν, γνωστός για τις ερωμένες του, ίδρυσε πραγματική μυστική υπηρεσία παρακολούθησης τηλεφωνικών συνδιαλέξεων επιφανών Γάλλων, με έδρα το Μέγαρο των Ηλυσίων, με στόχο να εμποδίσει διαρροή στον Τύπο για την ύπαρξη της νόθας κόρης του, Μαζαρίν Πενζό.
Τέλος, ο Ζακ Σιράκ πέτυχε να κρατήσει τις πάμπολλες εξωσυζυγικές του σχέσεις μακριά από τα φώτα της επικαιρότητας κυρίως χάρη στο σπάνιο αίσθημα πολιτικής αυτοσυντήρησης και την αφοσίωση της συζύγου του, Μπερναντέτ, που σαν σωστή σύζυγος αρχηγού κράτους πάντα ήξερε να αναγνωρίζει την αξία της εξουσίας και τον τρόπο να προασπίζεται την καλή φήμη του συζύγου της.
www.kathimerini.gr
