Newsroom ανθρώπινο πόνο- εθνικών κρατών, οι εθνικισμοί στα Βαλκάνια έκαναν τον κύκλο τους, διαψεύδονται. Τα πρωτοφανή επεισόδια στα ποδοσφαιρικά γήπεδα του Βελιγραδίου, μεταξύ Αλβανών και Σέρβων, και του Βουκουρεστίου, ανάμεσα σε Ρουμάνους και Ούγγρους οπαδούς, έδειξαν ότι οι εθνοτικές διενέξεις και οι αλυτρωτισμοί, όχι μόνο δεν εξαλείφθηκαν, αλλά αναβιώνουν επικίνδυνα.
Στο Βελιγράδι, η αλβανική πρόκληση με την «ουρανοκατέβατη» σημαία και τον χάρτη της «Μεγάλης Αλβανίας» πυροδότησε εθνικιστικό ντελίριουμ στους δύο λαούς. Οι ανά τον κόσμο Αλβανοί -φευ και η πολιτική τους ηγεσία με πρώτον τον κατά τα άλλα «κοσμοπολίτη» πρωθυπουργό Εντι Ράμα- κατελήφθησαν από «εθνική υπερηφάνεια», διότι μετά τη νίκη επί των Σέρβων στα πεδία των μαχών του Κοσσυφοπεδίου, όπου ως γνωστόν «καθάρισαν» τα αεροπλάνα του ΝΑΤΟ, «αποτελείωσαν» προχθές τους Σέρβους, καταφέρνοντάς τους συντριπτικό «πλήγμα» στην καρδιά του Βελιγραδίου. Τα καλάσνικοφ ήχησαν στα Τίρανα και την Πρίστινα και σε μειονοτικά χωριά του νότου Αλβανοί εθνικιστές επέδραμαν εναντίον του άλλου, «μισητού εχθρού» του έθνους τους, των Ελλήνων! Οι Σέρβοι, μετρ στους εθνικισμούς, εξέλαβαν ως «εθνική ντροπή» την αλβανική προβοκάτσια στην οποία επέδωσαν διαστάσεις διεθνούς συνωμοσίας και απειλούν «θεούς και δαίμονες». Αρκετοί αναλυτές τους μάλιστα δεν δίστασαν να τη συνδέσουν με σχέδιο υπονόμευσης από τους δυτικούς της σημερινής επίσκεψης Πούτιν στο Βελιγράδι!
Λίγα εικοσιτετράωρα πριν στο Βουκουρέστι, Ούγγροι που είχαν ταξιδέψει για να ενισχύσουν την εθνική τους ομάδα, συνεπλάκησαν με Ρουμάνους και αστυνομικούς στις εξέδρες για το θέμα της ουγγρικής μειονότητας στην Τρανσυλβανία, την οποία διεκδικούν από τους Ρουμάνους... Την ίδια ώρα στην παραπαίουσα Βοσνία-Ερζεγοβίνη, οι βουλευτικές εκλογές της περασμένης Κυριακής ανέδειξαν πρώτα στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων τα ακραία εθνικιστικά κόμματα.
Μπορεί από γεωστρατηγική άποψη τα Βαλκάνια να πέρασαν για Αμερικανούς και Ευρωπαίους σε δεύτερη μοίρα, όμως κάτω από τις στάχτες του πολέμου εξακολουθούν να σιγοκαίνε εθνικισμοί, με τον αλβανικό αλυτρωτισμό -επί του παρόντος σε επίπεδο ρητορικής- να εξελίσσεται εν δυνάμει σε παράγοντα αποσταθεροποίησης. Το έδαφος αποδεικνύεται πρόσφορο, καθώς το ευρωπαϊκό όραμα δείχνει να απομακρύνεται και όλο και περισσότεροι άνθρωποι απογοητευμένοι αναζητούν «παρηγοριά» στους πατριωτικούς και θρησκευτικούς φανατισμούς. Ας μην ξεχνάμε ότι στα τέλη της δεκαετίας του '80 ο εθνικιστικός παραλογισμός ξεκίνησε από τα γήπεδα του Βελιγραδίου, του Ζάγκρεμπ και του Σεράγεβο και οδήγησε στον γιουγκοσλαβικό όλεθρο.
www.kathimerini.gr
