Αυτό και άλλες εφιαλτικές πληροφορίες για τα τελευταία λεπτά της μοιραίας πτήσης αποκαλύπτονται από την απομαγνητοφώνηση των ηχογραφήσεων του μαύρου κουτιού. Οπως αναφέρουν γερμανικά ΜΜΕ, ο συγκυβερνήτης, ο οποίος φέρεται να είναι ο υπεύθυνος για την τραγική κατάληξή του, ο Αντρέας Λούμπιτζ, ακούγεται να υπενθυμίζει στον κυβερνήτη, Πάτρικ Σόντενχάιμερ, 34 ετών, ότι μπορεί να εγκαταλείψει το πιλοτήριο, προκειμένου να επισκεφθεί την τουαλέτα, γεγονός που υποδεικνύει ότι η συνέχεια ήταν προμελετημένη. Αργότερα και αφού το αεροσκάφος έχει αρχίσει την καθοδική του πορεία, ακούγεται ο κυβερνήτης να χτυπά την πόρτα του πιλοτηρίου, φωνάζοντας «άνοιξε την καταραμένη πόρτα», ενώ λίγο αργότερα και ενώ έχουν αρχίσει να ηχούν οι συναγερμοί, ο κυβερνήτης ακούγεται να φωνάζει «για όνομα του Θεού, άνοιξε την πόρτα», εκκλήσεις, στις οποίες ο συγκυβερνήτης δεν απάντησε.
O κυβερνήτης που προσπαθούσε να σώσει το αεροσκάφος ώς την τελευταία στιγμή, υπήρξε πιλότος για τις διηπειρωτικές πτήσεις της Lufthansa και άλλαξε εταιρεία, προκειμένου να πραγματοποιεί πτήσεις στην Ευρώπη και να περνά περισσότερες ώρες με την οικογένειά του. Ο Σοντενχάιμερ είχε ένα τρίχρονο γιο και μία κόρη έξι ετών.
Σύμφωνα με τη γερμανική εισαγγελία, ο Λούμπιτζ, πολλά χρόνια πριν λάβει το δίπλωμα πιλότου, είχε υποβληθεί σε ψυχοθεραπεία για αυτοκτονικές τάσεις.
Παρά όμως τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί για αυτή την -όπως φαίνεται- αυτοκτονία - ομαδική δολοφονία, οι ειδικοί πιστεύουν ότι μάλλον δεν πρόκειται να μάθουμε τι ήταν αυτό που «όπλισε» το χέρι του Λούμπιτζ. «Δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα σχετικά με το τι συνέβαινε στο μυαλό του» εξηγεί ο Σάιμον Ουέσλι, του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής του Κινγκς Κόλετζ του Λονδίνου. «Ακόμα και να διαθέταμε όλα τα ιατρικά αρχεία του και να τον είχαμε εξετάσει, θα ήταν αδύνατο να κατανοήσουμε μία τέτοια αποτρόπαιη και ανεξήγητη ενέργεια».
Ειδικοί υποστηρίζουν ότι είναι δυνατό για κάποιους να διαπράττουν τέτοια εγκλήματα, εφόσον πάσχουν από διαταραχές της προσωπικότητας ή βρίσκονται σε ψυχωτική κρίση.
Αδυναμία πρόληψης
Πολλοί επιστήμονες ισχυρίζονται ότι είναι αδύνατο να προληφθούν παρόμοιες ενέργειες, εφόσον τα συμπτώματα του ασθενούς δεν είναι ορατά ή ο ίδιος κρύβει την κατάστασή του. «Κι η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι γίνονται εξαιρετικά επιτήδειοι να καλύπτουν τα προβλήματά τους για κοινωνικούς λόγους» δηλώνει ο Πολ Κίντγουέλ, ψυχίατρος με ειδίκευση στις διαταραχές της διάθεσης, στο πανεπιστήμιο του Κάρντιφ. Ωστόσο, ο ειδικός προειδοποιεί ότι δεν θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι η πρόθεση του Λούμπιτζ ήταν απαραιτήτως επιθετική. «Δεν αποκλείεται να τον απασχολούσε τόσο πολύ το θέμα της δικής του αυτοκτονίας, του δικού του θανάτου ώστε δεν ενδιαφερόταν καθόλου για τους υπολοίπους». Ανάλογες είναι και οι περιπτώσεις ανθρώπων που βάζουν τέλος στη ζωή τους, πέφτοντας μπροστά από ένα κινούμενο τρένο χωρίς να νοιαστούν για το τρομερό σοκ που θα προκαλέσουν στους επιβαίνοντες.
www.kathimerini.gr
Μέλος του μητρώου
