Τα ευρήματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία της διαταραχής μετατραυματικού στρες (PTSD) και τον εθισμό, αλλά οι ερευνητές προειδοποιούν για «τεράστιες ηθικές επιπτώσεις».
Οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο βρήκαν έναν τρόπο για να στοχεύουν και να σβήνουν τις μνήμες φόβου σε ποντίκια, μετά την ανακάλυψη των νευρώνων που χρησιμοποιούνται για τον σχηματισμό αυτών των τύπων αναμνήσεων στον εγκέφαλο.
«Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν εκατομμύρια νευρώνες στον εγκέφαλο, μόνο λίγοι από αυτούς είναι απαραίτητοι για τον σχηματισμό μιας μνήμης φόβου ή απειλής» εξήγησε η Δρ. Σίνα Τζόσελιν, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Φυσιολογίας.
Οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν τους νευρώνες που δημιουργούν τις κακές αναμνήσεις από την υπερπαραγωγή μιας συγκεκριμένης πρωτεϊνης του εγκεφάλου σε ποντίκια και στη συνέχεια στόχευσαν και αφαίρεσαν γενετικά αυτούς τους νευρώνες, για να σβήσουν τις κακές αναμνήσεις, διατηρώντας παράλληλα τις υπόλοιπες.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν πως μια μέρα θα μπορούσε να είναι δυνατή η θεραπεία ατόμων με PSTD με την εξάλειψη αυτών των τραυματικών αναμνήσεων» εξήγησε η Τζοσελίν στην Αμερικανική Ένωση για την Πρόοδο της Επιστήμης (AAAS) στη Βοστόνη.
«Σε αυτούς τους ανθρώπους, οι μνήμες είναι ενοχλητικές και διαταρράσουν τη ζωή τους. Στόχος μας ήταν να βρούμε έναν φαρμακολογικό τρόπο για να στοχεύσουμε και να αδρανοποιήσουμε μόνο αυτούς τους νευρώνες», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με την έρευνα, οι επιστήμονες ήταν σε θέση να αφαιρέσουν τον εθισμό στην κοκαϊνη στα ποντίκια, αφαιρώντας τις μνήμες που συνδέονται με το ναρκωτικό.
Η έρευνα έχει ομοιότητες με την ταινία του Χόλιγουντ, «Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού», στην οποία ένα ζευγάρι έσβησε τις αναμνήσεις της σχέσης του μετά το χωρισμό.
Αν και η ιδέα μιας ζωής χωρίς κακές αναμνήσεις μπορεί να φαίνεται ελκυστική, οι ερευνητές προειδοποιούν για τις «τεράστιες ηθικές συνέπειες» που εμπλέκονται στη διαγραφή αναμνήσεων.
«Θα μπορούσαν να υπάρχουν δυνητικές αρνητικές πτυχές, ιδιαίτερα όταν εφαρμόζεται σε ανθρώπους που θα ήθελαν να διαγράψουν μία ‘κακή ανάμνηση’, όπως ένας άσχημος χωρισμός» εξήγησε η Τζοσελίν. «Όλοι μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Εάν διαγράψουμε από τη μνήμη μας τα λάθη, τι θα μας εμποδίσει από το να τα επαναλάβουμε;»
Κι ενώ η έρευνα δείχνει πως είναι δυνατή η διαγραφή αναμνήσεων, «η κοινωνία μας πρέπει να αναπτύξει ηθικές πολιτικές γύρω από την πιθανή χρήση αυτού» τόνισε η Τζοσελίν. «Ακριβώς επειδή κάτι είναι δυνατόν, δε σημαίνει ότι πρέπει να γίνει».
www.ethnos.gr
Μέλος του μητρώου
