Ανάμεσα στο 1945 και στο 1962, οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν 210 πυρηνικές δοκιμές στην έρημο Μοχάβι στη Νεβάδα και σε πολλά απομονωμένα νησιά στον Ειρηνικό.
Οι ανησυχίες για τα ραδιενεργά κατάλοιπά τους τούς ανάγκασαν τελικά να πραγματοποιήσουν τις δοκιμές είτε υπογείως είτε στα υψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας.
Όμως καθώς αυξάνονταν οι εντάσεις του Ψυχρού Πολέμου με τη Σοβιετική Ένωση, ξεκίνησε μια κούρσα εξοπλισμών ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις στην προσπάθειά τους να κατασκευάσουν μεγαλύτερα, πιο φονικά όπλα.
Οι αμερικανικές πυρηνικές εκρήξεις κινηματογραφήθηκαν με κάμερες υψηλής ταχύτητας – που μπορούν να απεικονίσουν κάθε γεγονός σε περίπου 2.400 καρέ το λεπτό.
Περίπου 10.000 από αυτές τις ταινίες παρέμεναν αχρησιμοποίητες για περίπου 65 χρόνια σε ένα κυβερνητικό αρχείο αλλά τώρα έχουν αποκατασταθεί χάρη στις προσπάθειες του Lawrence Livermore National Laboratory (LLNL), ενός ομοσπονδιακού κέντρου ερευνών στη βόρεια Καλιφόρνια.
Ο φυσικός, ειδικός στα πυρηνικά όπλα, Κρεγκ Σπριγκς και μια ομάδα κινηματογραφικών ειδικών, αρχειοθετών και ειδικών λογισμικού έχουν αναρτήσει δεκάδες ψηφιακές σαρώσεις των 750 ταινιών οι οποίες αποχαρακτηρίσθηκαν ώστε να είναι προσβάσιμες στο κοινό.
Ο δρ Σπριγκς είπε πως ξεκίνησαν το πρόγραμμα αυτό «την κατάλληλη στιγμή» επειδή οι ταινίες «είναι στο όριο της αποσύνθεσης μέχρι του σημείου όπου θα γίνουν άχρηστες».
Οι ταινίες δεν γυρίστηκαν κανονικά εκείνη την εποχή και είναι φτιαγμένες με νιτροκυτταρίνη – η οποία αναδίδει μια μυρωδιά ξυδιού καθώς αποσυντίθεται. Αυτό κατέστη σαφές στο προσωπικό όταν άνοιξε τα δοχεία.
Είπε πως τα πρώτα χρόνια του προγράμματος αναλώθηκαν στο να βρεθούν τα δοχεία που περιείχαν τις ταινίες. Εκτιμά ότι έχουν βρει 6.500 και έχουν σαρώσει 4.200 αλλά έχουν αναλύσει μόλις 400 με 500 ταινίες.
Οι πυρηνικές δοκιμές απαγορεύθηκαν με Συνθήκη του ΟΗΕ το 1996, η οποία όμως δεν έχει τεθεί σε ισχύ επειδή δεν έχει επικυρωθεί από πολλές χώρες περιλαμβανομένων των ΗΠΑ.
Ως αποτέλεσμα, τα μόνα δεδομένα που έχουν για εκρήξεις σε μεγάλο υψόμετρο προέρχονται από δοκιμές που είχαν γίνει τη δεκαετία του 1950.
Ο δρ Σπριγκς είπε πως τα δεδομένα που καταγράφηκαν από επιστήμονες στη δεκαετία του 1950 δεν είναι τόσο ακριβή, έτσι τα αναλύουν και πάλι προκειμένου να δημιουργήσουν «μια σειρά δεδομένων για σημεία αναφοράς μετρήσεων[για χρήση] από τους φυσικούς ειδικούς για τα όπλα στο μέλλον».
Είπε: «Ανακαλύψαμε ότι τα περισσότερα από τα δεδομένα που είχαν δημοσιοποιηθεί ήταν λανθασμένα και αποφασίσαμε ότι έπρεπε να τα ξανασαρώσουμε και να ξαναναλύσουμε όλες τις ταινίες.
»Ανακαλύψαμε πως πολλές πληροφορίες δεν είχαν αναλυθεί στη δεκαετία του 1950 και ανακαλύπτουμε νέα πράγματα για αυτές τις εκρήξεις που δεν είχαμε δει ποτέ προηγουμένως».
www.ethnos.gr
Μέλος του μητρώου
