Η Παναγία των Παρισίων ή Νοτρ Νταμ, σύμβολο της κορύφωσης των Μέσων Χρόνων του ευρωπαϊκού πολιτισμού, αποτελεί το πιο τέλειο καλλιτέχνημα αισθητοποίησης του θριάμβου της χριστιανικής πίστης στην ευρωπαϊκή επικράτεια του 13ου αιώνα.
Ένας οξυκόρυφος γοτθικού τύπου καθεδρικός ναός μνημειακής κλίμακας που μοιάζει να εκμηδενίζει το ανθρώπινο και να εισάγει τον πιστό στην εμπειρία του επουράνιου βασιλείου. Μια εμπειρία και ένα θρησκευτικό όραμα επί γης, που διαλαλεί την δόξα των ουρανών και εισάγει τον άνθρωπο στο θεϊκό μυστήριο πέρα από τη ύλη.
Η Παναγία των Παρισίων, ένα κτίσμα συμπαγές, στέρεο και συμμετρικό, με δαντελωτές ωστόσο λιθόγλυπτες διακοσμήσεις και κεντρικό κατακόρυφο πυργίσκο που μοιάζει να ανυψώνεται πάνω από τα ανθρώπινα μέτρα, εκφράζει την πνευματική στάση του μεσαιωνικού ανθρώπου απέναντι στο Θεό.
Συμβολίζει την οραματική του ενατένιση και την εσωτερική του ανάγκη να πλησιάσει τις αλήθειες του χριστιανικού μηνύματος και κυρίως να αισθανθεί την ομορφιά ενός κόσμου μεταφυσικού που βρίσκεται πέρα από τη φθαρτή και γήινη ύπαρξη.
Αποτελεί έτσι την πεμπτουσία των πνευματικών αναζητήσεων μιας ολόκληρης εποχής του πολιτισμού της Δύσης, ένα θρησκευτικό μνημείο που έχει να μας αφηγηθεί πολλά για την ιστορία της εξέλιξης του ανθρώπινου πνεύματος στην ευρωπαϊκή ήπειρο αιώνες πριν και που θα μας ενώνει για πάντα με τις πανανθρώπινες χριστιανικές αξίες σε οικουμενική κλίμακα…
Μέλος του μητρώου
