Η ανασκαφή του πολεμικού πλοίου Mary Rose, που βυθίστηκε το 1545 στο Σόλεντ, φέρνει στο φως νέα στοιχεία για τη ζωή των ναυτικών του 16ου αιώνα, ενώ η μελέτη των καλοδιατηρημένων οστών τους προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για τη σύγχρονη ιατρική έρευνα.
{https://youtu.be/yXVzSkfPX4g}
Τα λείψανα του πληρώματος ανασύρθηκαν το 1982 μαζί με το σκελετό του πλοίου και πλήθος αντικειμένων, τα οποία πλέον εκτίθενται στο Μουσείο Mary Rose στο Πόρτσμουθ.
Το πλοίο, ναυαρχίδα του στόλου του βασιλιά Ερρίκου Η', βυθίστηκε το 1545 σε μάχη με τους Γάλλους, παγιδεύοντας εκατοντάδες άνδρες στα ύφαλα του.
Με την ανάσυρση του σκελετού του πλοίου και των υπολειμμάτων 179 μελών του πληρώματος το 1982, οι ερευνητές μελέτησαν οστά για ενδείξεις σωματικής καταπόνησης και εργασιακών συνηθειών.
Μεταξύ άλλων, ανάλυσαν τις κλείδες των ναυτικών για να ανιχνεύσουν τα αποτελέσματα των επαναλαμβανόμενων σωματικών δραστηριοτήτων. Τα ευρήματα δείχνουν τη χημική μεταβολή των οστών και πώς το σκληρό ναυτικό επάγγελμα επηρέαζε τον οργανισμό τους.
Η ερευνήτρια Σιόνα Σάνκλαντ δήλωσε ότι οι συνθήκες διατήρησης των οστών στο υποβρύχιο περιβάλλον προσφέρουν αξιόπιστα δεδομένα, αποκαλύπτοντας πολύτιμες πληροφορίες για τον τρόπο ζωής των ναυτικών και τις επιπτώσεις της σωματικής πίεσης.
{https://youtu.be/p5qi-ATHBfc}
Παρά τη μεγάλη τους ηλικία, τα οστά διατηρήθηκαν εξαιρετικά καλά λόγω του προστατευτικού στρώματος ιζήματος που τα κάλυπτε στον βυθό. Η Σάνκλαντ τόνισε ότι αυτό επέτρεψε στους επιστήμονες να μελετήσουν τις χημικές αλλαγές στα οστά με ακρίβεια, βοηθώντας στην κατανόηση των στρατιωτικών επιχειρήσεων της εποχής
Στο μέλλον, η ομάδα σκοπεύει να μελετήσει τις σπονδυλικές στήλες των τοξοτών, ώστε να διαπιστώσει τις αλλαγές που υπέστη η σκελετική τους δομή από τη χρήση βαρέων τόξων, ανοίγοντας νέους δρόμους για τη μελέτη της σχέσης ανάμεσα στη σωματική καταπόνηση και τη χημεία των οστών.