Ο Γάλλος πρωθυπουργός, που επί της ουσίας θα ζητήσει από το Βερολίνο περισσότερο χρόνο για να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που θα αναζωογονήσουν τη γαλλική οικονομία, θέλει κατ' αρχάς να πείσει τη Γερμανίδα καγκελάριο ότι είναι αποφασισμένος να πετύχει. Οι συχνές αναφορές του τις προηγούμενες ημέρες στον Γκέρχαρντ Σρέντερ, τον σοσιαλιστή καγκελάριο που επέβαλε στη Γερμανία τη σκληρή «Ατζέντα 2010» -χάρη στην οποία η «ατμομηχανή» της Ευρώπης παρέμεινε προς το παρόν αλώβητη από την κρίση-, δεν είναι διόλου τυχαίες.
Ο Βαλς θέλει να περάσει το μήνυμα ότι και εκείνος δεν θα διστάσει να προχωρήσει σε ανάλογες σκληρές μεταρρυθμίσεις, κόντρα στα συνδικάτα και στην αριστερή πτέρυγα των Σοσιαλιστών.
Ωστόσο στέλνει ακόμη το μήνυμα ότι το Παρίσι παραμένει επί ίσοις όροις με το Βερολίνο και δεν μπορεί επ' ουδενί να αντιμετωπιστεί ως εταίρος δεύτερης κατηγορίας. «Είμαι ο πρώτος που θα πω ότι πρέπει να μειώσουμε το δημοσιονομικό μας έλλειμμα», τόνισε σε δηλώσεις του την Παρασκευή, επισημαίνοντας ότι η Γαλλία έχει δεσμευτεί να μειώσει τις δημόσιες δαπάνες κατά 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2017. «Αποκλείεται, όμως, να κάνουμε αυτές τις περικοπές με έναν ρυθμό που θα μας επιβληθεί έξωθεν», υπογράμμισε, για να δείξει ότι δεν συναντά τη Μέρκελ ως «επαίτης». Κάτι τέτοιο, άλλωστε, θα ήταν βούτυρο στο ψωμί της Μαρίν Λεπέν, η οποία θα το αξιοποιούσε αμέσως πολιτικά.
Από την πλευρά της η Γερμανίδα καγκελάριος είναι μάλλον απρόθυμη να κάνει νέες παραχωρήσεις προς τη Γαλλία, η οποία έχει παραδεχθεί ότι δεν θα καταφέρει να μειώσει το έλλειμμά της στα όρια που προβλέπουν οι κανονισμοί της ΕΕ πριν από το 2017. Η Μέρκελ, εξάλλου, αμφιβάλλει κατά πόσον ο Βαλς είναι σε θέση να πετύχει τον στόχο του μέσα σε μόλις δύο χρόνια.Πιέσεις από το CDU
Ταυτόχρονα δέχεται έντονες πιέσεις από στελέχη του κόμματός της να μη γίνει καμία παρέκκλιση από τη δημοσιονομική «ορθοδοξία» που πρεσβεύει το Βερολίνο, ενώ δεν θέλει να δημιουργήσει προηγούμενο για τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Από την άλλη γνωρίζει καλά ότι η γαλλική οικονομία δεν μπορεί να βρεθεί στο στόχαστρο των αγορών, καθώς οι συνέπειες θα ήταν τεράστιες για ολόκληρη την Ευρωζώνη και κατά συνέπεια τη Γερμανία.
Το ζητούμενο, λοιπόν, από τη σημερινή συνάντηση, όπως γράφουν οι αναλυτές, θα είναι μια φόρμουλα που θα δώσει μεν μια ευελιξία και χρόνο στη Γαλλία να προχωρήσει με τις μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν θα φέρνει τη Μέρκελ στη δύσκολη θέση να δείξει δημοσίως ότι υποκύπτει στις βουλές του Παρισιού.
ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ
www.ethnos.gr
Μέλος του μητρώου
