Σύμφωνα με τα exit polls του καναλιού 1 και του καναλιού 10, η Σιωνιστική Συμμαχία, (συμμαχία ανάμεσα Εργατικό Κόμμα του Ισαάκ Χέρτσογκ και το κόμμα της πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Τζίπι Λίβνι) αποσπά 27 έδρες, τόσες όσες και το Λικούντ του Νετανιάχου, ενώ το exit poll του Καναλιού 2 δίνει προβάδισμα στο Λικούντ, με 28 έδρες, αντί 27 της Σιωνιστικής Ενωσης. Η πλειοψηφία στην Κνεσέτ (βουλή) απαιτεί 61 έδρες.
Ο κατακερματισμός των πολιτικών δυνάμεων δεν είναι κάτι καινούργιο στην πολιτική σκηνή του Ισραήλ, που δεν είχε ποτέ αυτοδύναμη κυβέρνηση στα 67 χρόνια της ιστορίας του και όπου το εκλογικό αποτέλεσμα αποτελεί παραδοσιακά αφετηρία για εκτεταμένες διαπραγματεύσεις.
Το προαλειφόμενο ως τρίτο κόμμα είναι η «Κοινή Λίστα», η πρώτη κοινή κάθοδος των αραβικών κομμάτων, που αποσπά σύμφωνα με τα exit polls 13 έδρες. Το κόμμα εκπροσωπεί το 20% των πολιτών του Ισραήλ, που είναι αραβικής καταγωγής.
Χθες το πρωί, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου καταφέρθηκε ανοικτά εναντίον τους, υποστηρίζοντας ότι «αριστερές ΜΚΟ» «φέρνουν Αραβες ψηφοφόρους με τα λεωφορεία στις κάλπες».
«Η δεξιά κινδυνεύει» είχε γράψει ο Νετανιάχου στην ιστοσελίδα του. To κλίμα μετατράπηκε από κινδυνολογικό σε θριαμβευτικό μόλις ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των exit polls. «Σε πείσμα των προβλέψεων, είναι μια μεγάλη νίκη για το Λικούντ» έγραψε ο Νετανιάχου.
Ο Νετανιάχου είχε προκηρύξει τις πρόωρες εκλογές τον Δεκέμβριο με τη βεβαιότητα ότι θα κερδίσει, αλλά τις τελευταίες ημέρες, οι δημοσκοπήσεις έδιναν προβάδισμα στη Σιωνιστική Ενωση. Ενδεχόμενη παραμονή του Νετανιάχου στην εξουσία περιορίζει τις προοπτικές για νέες ειρηνευτικές συνομιλίες στη Μέση Ανατολή, ενώ δεν ευνοεί τις σχέσεις του Ισραήλ με τις ΗΠΑ. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έδειξε χθες τη δυσαρέσκειά τους με τον τόνο των σχολίων του Νετανιάχου για τους Αραβες.
Σε μία έκκληση της τελευταίας στιγμής προς τα δεξιά του πολιτικού φάσματος, ο Νετανιάχου δήλωσε ανοικτά την παραμονή των εκλογών ότι εγκαταλείπει την πολιτική των δύο κρατών, υποσχόμενος στους ψηφοφόρους ότι αν τον επανεκλέξουν «δεν θα υπάρξει ποτέ παλαιστινιακό κράτος» και θα συνεχιστεί ο εποικισμός της δυτικής όχθης και της ανατολικής Ιερουσαλήμ.
Αντίθετα, ο Χέρτσογκ βασίστηκε στην κόπωση του εκλογικού σώματος από τους πολέμους, ζητώντας επανέναρξη της ειρηνευτικής διαδικασίας με τους Παλαιστίνιους και αποκατάσταση των σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Κυρίως όμως ο Χέρτσογκ έδωσε έμφαση στα εσωτερικά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα του Ισραήλ, αποδίδοντας στη διακυβέρνηση Νετανιάχου την ευθύνη για τη δραματική άνοδο του κόστους ζωής.
Κρίσιμος για τη συνέχεια θεωρείται ο ρόλος του κεντρώου κόμματος Κουλάνου, του πρώην στελέχους του κόμματος Λικούντ, Μοσέ Καχλόν, ο οποίος είναι δυνητικός εταίρος και των δύο στρατοπέδων.
www.kathimerini.gr
Μέλος του μητρώου
