Το μήνυμά του είχε μεταφραστεί μάλιστα και στην αρμένικη γλώσσα, εντυπωσιάζοντας με το συμφιλιωτικό του τόνο. Ηταν, άλλωστε, η πρώτη φορά στα χρονικά που η τουρκική ηγεσία προέβαινε σε μια τέτοια κίνηση.
Πίσω στο παρόν, τα «συλλυπητήρια» έχουν πια δώσει τη θέση τους σε εκρήξεις οργής, με το τουρκικό καθεστώς να «καταδικάζει» ως «συνωμότη που έχει ενταχθεί στο μέτωπο του κακού» ακόμη και τον ίδιο τον Πάπα, επειδή τόλμησε να χαρακτηρίσει τα γεγονότα του 1915 γενοκτονία των Αρμενίων. Είναι πάγια θέση της Τουρκίας να μην αναγνωρίζει καμία τέτοια «γενοκτονία».
Η οργισμένη αντίδραση του τουρκικού καθεστώτος θα μπορούσε, ωστόσο, να συνδυαστεί (ως απόπειρα συσπείρωσης - προσέλκυσης ψηφοφόρων) και με την προεκλογική περίοδο που διανύει η Τουρκία προς τις βουλευτικές κάλπες της 7ης Ιουνίου, καθώς και με τις δημοσκοπήσεις που θέλουν το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) να υπολείπεται σημαντικά των εκλογικών του στόχων.
Μαινόμενος κατά πάντων ο Ερντογάν, ως πρόεδρος πια της Τουρκίας, έστρεψε χθες τα πυρά του ενάντια και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που αναγνωρίζει με μη-δεσμευτικό ψήφισμά του το 2015 ως χρονιά συμπλήρωσης 100 ετών από τη γενοκτονία των Αρμενίων. «Οποια απόφαση κι αν λάβουν, θα μπει από το ένα αυτί και θα βγει από το άλλο», διακήρυξε χθες σε απαξιωτικό τόνο ο Ερντογάν.
Στην πράξη, ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι τόσο ανώδυνα για την τουρκική ηγεσία, η οποία βρίσκεται σε τροχιά διεθνούς απομόνωσης. Γαλλία, Γερμανία και Ρωσία αναγνωρίζουν τη γενοκτονία των Αρμενίων. Ακόμη και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που δεν μιλά επισήμως για «γενοκτονία», βγήκε διά της εκπροσώπου του και κάλεσε την Αγκυρα να «αναγνωρίσει το ιστορικό γεγονός της σφαγής 1,5 εκατ. Αρμενίων».
Αλλά και ανεξάρτητα από το «αγκάθι» του 1915, οι σχέσεις της Αγκυρας με ΕΕ, ΗΠΑ, Ισραήλ και Αίγυπτο έχουν επιδεινωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Ακόμη και η ειρήνη με τους Κούρδους, στην οποία πήγε να επενδύσει ο Ερντογάν, δείχνει να μην αποδίδει καρπούς.
Παράλληλα, και στο εσωτερικό της χώρας, το ισλαμοσυντηρητικό AKP βλέπει τις ανησυχίες του να πολλαπλασιάζονται. Πέντε τουρκικές εταιρείες δημοσκοπήσεων προβλέπουν ότι το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης θα δει στις 7 Ιουνίου τα ποσοστά του να μειώνονται από 1 έως και 8 μονάδες σε σύγκριση με τις βουλευτικές εκλογές του 2011, οπότε είχε λάβει 49,8%.
Το AKP χρειάζεται 330 έδρες για να αναθεωρήσει το Σύνταγμα (μετατρέποντας το σύστημα σε προεδρικό, όπως επιθυμεί ο Ερντογάν) και 367 έδρες για να το κάνει χωρίς δημοψήφισμα.
Εάν, ωστόσο, η πτώση που προβλέπουν οι δημοσκόποι επιβεβαιωθεί στην κάλπη, τότε το κόμμα ίσως ξαφνικά βρεθεί με λιγότερες από 276 έδρες (σήμερα διαθέτει 312) και αναγκαστεί να προχωρήσει ακόμη και σε... κυβέρνηση συνασπισμού.
www.ethnos.gr
Μέλος του μητρώου
