Αυτή είναι η εικόνα στην Τουρκία αλλά και στις σχέσεις της Τουρκίας με τη Δύση, ακριβώς έναν μήνα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου. Οι τελευταίες τέσσερις εβδομάδες ξεχωρίζουν ως οι πιο «καταιγιστικές» των τελευταίων δεκαετιών στη γείτονα χώρα. Για του λόγου το αληθές, αρκεί μια ματιά στα νούμερα: στις 76.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, στις 26.000 συλλήψεις «υπόπτων», στις 1.700 ατιμωτικές αποτάξεις στρατιωτικών κ.ά. Το καθεστώς Ερντογάν βλέπει παντού «τρομοκράτες» υποστηρικτές του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν και πλέον «παίρνει κεφάλια» με συνοπτικές διαδικασίες.
Η χώρα έχει κηρυχθεί άλλωστε από τις 20 Ιουλίου και για τους επόμενους τρεις μήνες σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, όπερ σημαίνει ότι ο Ερντογάν μπορεί να κυβερνά με διατάγματα παραμερίζοντας το Κοινοβούλιο. Μπορεί επίσης να φυλακίζει «υπόπτους» για διάστημα 30 ημερών... χωρίς να τους έχει προηγουμένως καν απαγγείλει κατηγορίες.
Κάνοντας έναν γεωπολιτικό απολογισμό βλέπει κανείς ότι, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, υπήρξε ραγδαία επιδείνωση στις σχέσεις της Τουρκίας με την Ουάσιγκτον, με τις Βρυξέλλες και με το Βερολίνο. Η επιδείνωση είχε μάλιστα, κατά έναν περίεργο τρόπο, αντίκτυπο και στις προσφυγικές ροές στο Αιγαίο που αυξήθηκαν μέσα σε έναν μήνα κατά... 70%. Στον αντίποδα βέβαια, υπήρχε ραγδαία βελτίωση στις σχέσεις της Αγκυρας με τη Μόσχα.
Το πιο ανησυχητικό ωστόσο, είναι ότι όλα όσα έγιναν στην Τουρκία μετά το πραξικόπημα (η «συμφιλίωση» με τη Ρωσία, η κόντρα με την ΕΕ για τη βίζα, η ρήξη με τις ΗΠΑ για τον Γκιουλέν, οι μαζικές εκκαθαρίσεις στον κρατικό μηχανισμό, η λογοκρισία στον Τύπο), είχαν αρχίσει να δρομολογούνται από το καθεστώς Ερντογάν πολύ πριν από το πραξικόπημα.
Ο απολογισμός
Ως φαίνεται, κάποιος στην Τουρκία (εν προκειμένω ο Ερντογάν) βρήκε την ευκαιρία να επισπεύσει τα σχέδιά του, και έτσι μέσα σε έναν μήνα:
Περισσότεροι από 76.100 άνθρωποι απολύθηκαν ή αποπέμφθηκαν από τις θέσεις τους, στην πλειονότητά τους δημόσιοι υπάλληλοι. Μόνο από το υπουργείο Παιδείας απομακρύνθηκαν 42.767 εργαζόμενοι, και από το υπουργείο Εσωτερικών άλλοι 8.777. Δεν υπάρχει, κυριολεκτικά, ούτε ένα τουρκικό υπουργείο από το οποίο να μην αποπέμφθηκαν τουλάχιστον μερικές εκατοντάδες άτομα. Περίπου 26.000 άνθρωποι συνελήφθησαν. Από αυτούς, οι 16.899 παραμένουν υπό κράτηση. Πρόκειται στην πλειονότητά τους για στρατιωτικούς (7.248), αστυνομικούς (3.083) και δικαστικούς (2.288). Η κυβέρνηση έσπευσε μάλιστα στον απόηχο του πραξικοπήματος να ακυρώσει περισσότερα από 50.000 διαβατήρια Τούρκων «υπόπτων» προκειμένου να εμποδίσει τη φυγή τους στο εξωτερικό.
Το εσωτερικό «ξεκαθάρισμα» υπήρξε συντριπτικό στις τάξεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, καθώς απομακρύνθηκαν 157 στρατηγοί, ναύαρχοι και πτέραρχοι (σε σύνολο 358, κοινώς το 44%), και 1.099 αξιωματικοί των ενόπλων δυνάμεων. Συνολικά, οι Αρχές προχώρησαν στην ατιμωτική απόταξη πάνω από 1.700 στρατιωτικών. Παράλληλα, ξεπερνούν τους 3.489 οι δικαστικοί που έχουν τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες παυθεί στην Τουρκία. Οι περισσότεροι από αυτούς μάλιστα κινδυνεύουν με οριστική παύση. Το πλήθος είναι τεράστιο καθώς αντιστοιχεί σε ποσοστό σχεδόν 40% επί του συνόλου των δικαστικών της χώρας. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με στοιχεία του 2011, ο συνολικός αριθμός δικαστών και εισαγγελέων της Τουρκίας ήταν περίπου 9.000.
Σε 131 ΜΜΕ μπήκε λουκέτο με απόφαση του καθεστώτος. Ο λόγος για τρία ειδησεογραφικά πρακτορεία, 16 κανάλια, 23 ραδιοφωνικούς σταθμούς, 45 εφημερίδες, 15 περιοδικά και 29 εκδοτικούς οίκους. Παράλληλα, εκδόθηκαν και πάνω από 89 εντάλματα σύλληψης σε βάρος δημοσιογράφων.
Λουκέτο μπήκε επίσης και σε περισσότερους από 2.200 οργανισμούς, ιδρύματα και σχολεία. Μόνο τα σχολεία που έχουν κλείσει ξεπερνούν τα 1.000, ενώ λουκέτο έβαλαν και 15 τουρκικά πανεπιστήμια. Παράλληλα, οι Αρχές εξώθησαν σε παραίτηση περίπου 1.577 πρυτάνεις, κοσμήτορες και γενικότερα προέδρους ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Στο ίδιο πλαίσιο εκκαθάρισης της εκπαίδευσης, ανακλήθηκαν και οι άδειες διδασκαλίας 27.424 ατόμων που φέρονται να ανήκουν στο «παράλληλο κράτος» του Γκιουλέν. «Σε αυτά τα πρόσωπα δεν θα επιτραπεί ποτέ ξανά να διδάξουν σε δημόσια ή ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα», διακήρυξε ο υπουργός Παιδείας Ισμέτ Γιλμάζ. Αλλά και στον χώρο της θρησκείας, ανέρχονται σε περίπου 2.560 οι θρησκευτικοί λειτουργοί στην Τουρκία και στο εξωτερικό που παύθηκαν από τα καθήκοντά τους.
www.ethnos.gr