Με τον Σιμόν Πέρες χάνεται μία ιστορική φυσιογνωμία, καθώς υπήρξε ένας από τους κύριους αρχιτέκτονες των συμφωνιών του Οσλο που έθεσαν τις βάσεις της παλαιστινιακής αυτονομίας στη δεκαετία του ΄90, γεγονός που οδήγησε και στη βράβευσή του με Νομπελ Ειρήνης το 1994.
Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ο Σιμόν Πέρες επεδίωκε να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι το Ισραήλ επιδιώκει την ειρήνη παρά τη συνεχιζόμενη εποικιστική δραστηριότητα στη Δυτική Οχθη. Αλλωστε και ο ίδιος δεν κουραζόταν ποτέ να μιλάει για αυτό. Παρά τη δολοφονία του Γιτζάκ Ράμπιν, την κατάρρευση των ειρηνευτικών συνομιλιών, τον δεύτερο ξεσηκωμό των Παλαιστινίων το 2000 και τους πολέμους στον Λίβανο και τη Γάζα, ο Πέρες συνέχιζε να πιστεύει ότι η ειρήνη ήταν πολύ κοντά.
«Είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξει ειρήνη όσο ζω. Ακόμη κι αν χρειαστεί να παρατείνω τη ζωή μου για ένα ή δύο χρόνια για να το πετύχω, δεν θα διστάσω», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του το 2013.
Από τη γέννηση... ως τον θάνατό του
Ο Σιμόν Πέρες το κανονικό όνομα του οποίου ήταν Σιμόν Πέρσκι γεννήθηκε στις 2 Αυγούστου του 1923 στο Βίσνιεβ της Πολωνίας το οποίο ανήκει πλέον στη Λευκορωσία. Μετακόμισε στην Παλαιστίνη το 1934 με την οικογένεια του και εκεί άλλαξε το επώνυμό του σε Πέρες, που στα εβραϊκά σημαίνει «κελάηδισμα». Οι συγγενείς του που παρέμειναν στην Πολωνία, μεταξύ των οποίων και ο παππούς του, σκοτώθηκαν όταν οι ναζί έβαλαν φωτιά σε μια συναγωγή στη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.
Από την ηλικία των 20 ετών ο Πέρες είχε υπηρετήσει ως σύμβουλος του Νταβίντ Μπεν Γκουριόν, που υπήρξε ο πρώτος πρωθυπουργός του Ισραήλ μετά την ανεξαρτησία το 1948. Σε ηλικία 29 ετών υπηρέτησε ως διευθυντής του ισραηλινού υπουργείου Αμυνας και στο πλαίσιο αυτό συνεργάστηκε και με τη Γαλλία για την ανάπτυξη του πυρηνικού προγράμματος του Ισραήλ. Ο Πέρες εξελέγη στην Κνεσέτ, το Ισραηλινό κοινοβούλιο το 1959. Εβαλε υποψηφιότητα για πρωθυπουργός πέντε φορές από τις οποίες κέρδισε μόνο τη μία, το 1984 όταν μοιράστηκε τη θέση εκ περιτροπής με τον αντίπαλό του Γιτζάκ Σαμίρ. Ενα από τα μελανά σημεία της πολιτικής του καριέρας ήταν το 1990 όταν οδήγησε το κόμμα των Εργατικών έξω από την κυβέρνηση συνασπισμού με το κόμμα του Σαμίρ, το Λικούντ, καθώς ομάδες που είχαν δημιουργηθεί στο κόμμα είχαν υποσχεθεί να στηρίξουν την υποψηφιότητά του, με στόχο να αντικαταστήσει τον Σαμίρ. Ωστόσο, τελευταία στιγμή, μέλη του κοινοβουλίου άλλαξαν γνώμη εγκρίνοντας μια κυβέρνηση υπό τον Σαμίρ χωρίς τον Πέρες και τους Εργατικούς.
Ο Πέρες ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας μετά τη δολοφονία του Γιτζάκ Ράμπιν, ωστόσο δεν κατάφερε να συγκεντρώσει την απαραίτητη υποστήριξη και έχασε τις εκλογές του επόμενου έτους από τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Το 2000 μάλιστα υπέστη νέα ταπείνωση, όταν έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος, καθώς το υπερορθόδοξο κόμμα «Σας» απέσυρε τελευταία στιγμή στο κοινοβούλιο τη στήριξη προς το πρόσωπό του. Ακόμη και τότε όμως αρνήθηκε να παραιτηθεί. Το 2001 ανέλαβε καθήκοντα υπουργού Εξωτερικών σε μια κυβέρνηση συνασπισμού υπό τον αντίπαλό του Αριέλ Σαρόν, όπου υπηρέτησε για 20 μήνες, καθώς στη συνέχεια οι Εργατικοί αποσύρθηκαν από τον συνασπισμό. Το 2005 μάλιστα απομακρύνθηκε από την ηγεσία του κόμματος και ως αντικαταστάτης του επελέγη ο Αμίρ Πέρετζ. Τότε ο Πέρες ακολούθησε τον Σαρόν σε ένα νέο κόμμα, το Καντίμα, υπηρετώντας ως αντιπρόεδρος. Παρέμεινε στο πόστο αυτό ακόμη και όταν ο Εχουντ Ολμερτ διαδέχτηκε τον Αριέλ Σαρόν.
Σε ηλικία 83 ετών άνοιξε ένα νέο πολιτικό κεφάλαιο για τον Πέρες, καθώς ανέλαβε την προεδρία του Ισραήλ. Λάνσαρε μάλιστα στη διάρκεια της θητείας του την λεγόμενη «προεδρική συνάντηση», ένα ετήσιο γεγονός στην Ιερουσαλήμ που προσέλκυε καλλιτέχνες, διανοούμενους και επιχειρηματίες από όλο τον κόσμο. Με αφορμή και τα 90α γενέθλια του Πέρες στη συγκεκριμένη εκδήλωση παρευρέθηκαν προσωπικότητες όπως ο Μπιλ Κλίντον, η Μπάρμπαρα Στρέιζαντ και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Οταν τον ρωτούσαν ποιο είναι το μυστικό του για τη μακροζωϊα ο Πέρες απαντούσε: «Οτι έχει συμβεί μέχρι τώρα δεν πρόκειται να αλλάξει και δεν θα ξοδέψω χρόνο σε αυτό. Ζω για το μέλλον. Πιστεύω ότι θα πρέπει κανείς να αφιερώσει όλη του την ενέργεια στο να κάνει τον κόσμο καλύτερο αντί να ζει με την ανάμνηση ενός καλού παρελθόντος». Η σύζυγος του Σιμόν Πέρες, Σόνια, πέθανε το 2011. Αφήνει πίσω του μια κόρη και δύο γιους.
Μπαράκ Ομπάμα: «Ο Σιμόν ποτέ δεν εγκατέλειψε την δυνατότητα της ειρήνης»
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα τίμησε τη μνήμη του πρώην προέδρου του Ισραήλ Σιμόν Πέρες δηλώνοντας ότι δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει στην δυνατότητα της ειρήνης. «Απόψε, η Μισέλ και εγώ ενωνόμαστε μαζί με όλους εκείνους που, στο Ισραήλ, τις ΗΠΑ και σε ολόκληρο τον κόσμο, αποτίουν φόρο τιμής στην ξεχωριστή ζωή του αγαπημένου μας φίλου Σιμόν Πέρες, πατέρα του έθνους του Ισραήλ και πολιτικό ηγέτη, η προσήλωση του οποίου στην ασφάλεια και την αναζήτηση της ειρήνης ήταν εδραιωμένη στην ακλόνητη ηθική του δύναμη και στην αιώνια αισιοδοξία του», αναφέρεται στην ανακοίνωση του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών.
«Υπάρχουν λίγοι άνθρωποι με τους οποίους μοιραζόμαστε τον κόσμο αυτόν και οι οποίοι αλλάζουν τον ρου της ιστορίας...Ο φίλος μου Σιμόν ήταν ένα από αυτά τα πρόσωπα...Ισως διότι είδε το Ισραήλ να ξεπερνά τεράστιους κινδύνους, ο Σιμόν ποτέ δεν εγκατέλειψε την δυνατότητα της ειρήνης ανάμεσα στους Ισραηλινούς, τους Παλαιστίνιους και τους γείτονες του Ισραήλ, ούτε μετά την τραγική νύχτα που έφυγε ο Γιτζάκ Ραμπίν στο Τελ Αβίβ», γράφει ο Μπαράκ Ομπάμα αναφερόμενος στην δολοφονία του ισραηλινού πρωθυπουργού τον Νοέμβριο 1995.
Ολάντ: «Ο Σιμόν Πέρες ανήκει πλέον στην Ιστορία»
Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ τιμά στο πρόσωπο του Σιμόν Πέρες «έναν από τους θερμότερους υπερασπιστές της ειρήνης» και ένα «πιστό φίλο της Γαλλίας». «Ο Σιμόν Πέρες ανήκει πλέον στην Ιστορία, που τον συνόδευσε σε όλη τη μακρά ζωή του», γράφει ο πρόεδρος της Γαλλίας στην ανακοίνωσή του. «Με τον θάνατο του Σιμόν Πέρες, το Ισραήλ χάνει ένας από τους πιο εμβληματικούς πολιτικούς του ηγέτες, η ειρήνη έναν από τους θερμότερους υπερασπιστές της και η Γαλλία έναν πιστό φίλο», γράφει ο Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος είχε μία τελευταία συνομιλία μαζί του στις 25 Μαρτίου. «Ημουν σε θέση να διαπιστώσω ότι η δύναμη τη πίστης του ήταν ανέπαφη». «Μέλος σειράς κυβερνήσεων, κατ΄επανάληψιν πρωθυπουργός, εν τέλει, πρόεδρος από το 2007 μέχρι το 2014, ο Σιμόν Πέρες ήταν το Ισραήλ στα μάτια του κόσμου».
Μπιλ Κλίντον: «Μία ιδιοφυία με μεγάλη καρδιά»
Ο πρώην πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπιλ Κλίντον χαιρέτισε στο πρόσωπο του Σιμόν Πέρες «μία ιδιοφυία με μεγάλη καρδιά». Ο Μπιλ Κλίντον, υπό την αιγίδα του οποίου υπεγράφησαν οι συμφωνίες του Οσλο ανάμεσα στους Ισραηλινούς και τους Παλαιστίνιους, χαιρέτισε στην ανακοίνωσή του «ένα ένθερμο υποστηρικτή της ειρήνης, της συμφιλίωσης και ενός μέλλοντος όπου όλα τα παιδιά του Αβραάμ θα κτίσουν ένα καλύτερο αύριο».
www.kathimerini.gr
Μέλος του μητρώου
