Newsroom Ο Μακρόν επιδιώκει την ενίσχυση της ευρωζώνης, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει νέες απρόσμενες οικονομικές κρίσεις. Ζητεί ακόμη έναν οδικό χάρτη που θα περιγράφει τα βήματα που πρέπει να γίνουν.
Ο μεγάλος συνασπισμός στη Γερμανία πιέζει, βέβαια, για μια «νέα εποχή στην Ευρώπη» κι έχει δηλώσει πρόθυμος να συνεισφέρει περισσότερο στον κοινοτικό προϋπολογισμό, αλλά στο Βερολίνο πολλοί είναι εκείνοι που αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τα σχέδια του Γάλλου προέδρου, θεωρώντας ότι δεν είναι προς το συμφέρον της Γερμανίας, αφού καλούνται οι Γερμανοί φορολογούμενοι να πληρώσουν το λογαριασμό για άλλα κράτη.
Ο Μακρόν από την άλλη επιμένει ότι αν η ευρωζώνη είχε κοινό προϋπολογισμό θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μελλοντικές κρίσεις και να σχεδιάσει επενδύσεις, αλλά μέχρι στιγμής παραμένει ασαφές ποιος θα πρέπει να βάλει το χέρι στην τσέπη.
Μια άλλη από τις ιδέες του Μακρόν που δημιουργεί δυσθυμία στο Βερολίνο είναι και εκείνη περί Υπουργού Οικονομικών της ευρωζώνης. Μετά την ομιλία του στο Στρασβούργο ο Αλεξάντερ Ντόμπριντ, ανώτερο στέλεχος των Χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας διεμήνυσε: «Εμείς αντιτιθέμεθα σ’ έναν υπουργό Οικονομικών της ΕΕ.» Και πρόσθεσε ότι πριν αρχίσει η κουβέντα για προϋπολογισμό της ευρωζώνης, θα πρέπει να συμφωνήσουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες στη σύνοδο του Ιουνίου για τον κοινοτικό προϋπολογισμό στη μετά Brexit εποχή.
Παράλληλα ο Μακρόν πιέζει για την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης, που θα περιλαμβάνει και τη δημιουργία ειδικού ταμείου διασφάλισης των Ευρωπαίων μικροκαταθετών -θέμα στο οποίο επίσης εγείρει ενστάσεις το Βερολίνο. Τον περασμένο μήνα ο Σοσιαλδημοκράτης υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σολτς εγκωμίαζε τα σχέδια του Μακρόν, αλλά προ ημερών άφησε να εννοηθεί ότι το ταμείο διασφάλισης των μικροκαταθετών δεν πρόκειται να δημιουργηθεί στο εγγύς μέλλον, καθώς προέχει κατά τη γνώμη του να ξεφορτωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες τα κόκκινα δάνεια, όπως υποστήριζε και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Η Μέρκελ την ίδια ώρα δέχεται πιέσεις από τη συντηρητική πτέρυγα των Χριστιανοδημοκρατών και των Χριστιανοκοινωνιστών, που φοβούνται εκτός των άλλων ότι τυχόν μεγάλες παραχωρήσεις από το Βερολίνο θα ενισχύσουν την αντιπολίτευση – την ακροδεξιά λαϊκιστική Εναλλακτική Για τη Γερμανία και το νεοφιλελεύθερο FDP, που αντιτίθεται σφόδρα στη δημιουργία μιας «ένωσης μεταφοράς κεφαλαίων».
Ως πρόσθετο επιχείρημα απέναντι στον Μακρόν έχει και την αντίδραση χωρών της βόρειας Ευρώπης, όπως η Ολλανδία και η Φινλανδίακ, οι οποίες αρνούνται να αναλάβουν πρόσθετες οικονομικές ευθύνες για λογαριασμό των «νοτίων». Η Μέρκελ θέλει να καταστήσει προτεραιότητα για την ευρωζώνη την ανταγωνιστικότητα των οικονομιών της κι όχι απλώς τη συγκέντρωση κεφαλαίων για τις χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Πρότεινε μάλιστα, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, τη συμμετοχή και των υπουργών Οικονομίας στο Ecofin.
Όλα αυτά προοιωνίζονται μια δύσκολη συνάντηση των δύο ηγετών στο Βερολίνο, αλλά Γερμανοί αναλυτές επισημαίνουν πως είναι σίγουρο ότι και οι δύο πλευρές θα αναγκασθούν σε αμοιβαίες υποχωρήσεις. Κι η Μέρκελ είναι φύσει αισιόδοξη. «Μέχρι τον Ιούνιο θα έχουμε βρει κοινές λύσεις με τη Γαλλία», είπε προσθέτοντας ότι Παρίσι και Βερολίνο θα παρουσιάσουν ένα «ισχυρό πακέτο».
www.iefimerida.gr
