Οσα έγιναν στην τελετή για τη λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου

Κάτω από τον γκρίζο παρισινό ουρανό και την ψιλή βροχή, μία από τις εικόνες που θα μείνει σήμερα στη μνήμη είναι η πομπή των ηγετών του κόσμου, που στριγμωμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο κάτω από τις ομπρέλες τους, ανέβηκαν με τα πόδια τα τελευταία 100 μέτρα της λεωφόρου των Ηλυσίων, πριν φθάσουν στον κόκκινο τάπητα κάτω από τα δύο υπόστεγα που είχαν τοποθετηθεί μπροστά στην Αψίδα.

Ήταν κοντά δύο ώρες πριν από την έναρξη.

Αργοπορημένος δις ο Ντόναλντ Τραμπ στις εκδηλώσεις χαιρετά τον Γάλλο πρόεδροΑργοπορημένος δις ο Ντόναλντ Τραμπ στις εκδηλώσεις χαιρετά τον Γάλλο πρόεδρο

Καθυστέρησαν Πούτιν-Τραμπ

Από τη διεθνή αυτή πομπή έλειπαν δύο, οι ισχυρότεροι, ο Βλαντίμιρ Πούτιν και ο Ντόναλντ Τραμπ, που έφθασαν στις θέσεις τους μόνοι και καθυστερημένοι.

Μετά την επιθεώρηση των παρατεταγμένων στρατευμάτων ο Γάλλος πρόεδρος πήρε θέση ανάμεσα στους Τραμπ, Μέρκελ και Πούτιν.

Ήταν δυνατή και αυτή η εικόνα, κυρίως όταν σε στάση κατάνυξης έδειξαν να παρακολουθούν τα αποσπάσματα από τα ημερολόγια των μαχητών στα χαρακώματα, που διάβαζαν νέα παιδιά. Ήταν μαθητές και μαθήτριες από τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Μ. Βρετανία, τον Καναδά, την Αμερική και ακόμα από την Κίνα, που διάβασαν τα κείμενα στις διάφορες γλώσσες.

Ηγέτες σε στάση κατάνυξης παρακολουθούν τα αποσπάσματα από τα ημερολόγια των μαχητών στα χαρακώματα, που διάβαζαν νέα παιδιάΗγέτες σε στάση κατάνυξης παρακολουθούν τα αποσπάσματα από τα ημερολόγια των μαχητών στα χαρακώματα, που διάβαζαν νέα παιδιά

Προς τιμή των στρατιωτών από τις αφρικανικές αποικίες, πολλοί από τους οποίους έχασαν τη ζωή τους στα χαρακώματα, μια Αφρικανή καλλιτέχνης από το Μπενίν τραγούδησε στην τοπική διάλεκτο τραγούδι με τίτλο «ευτυχία το να ζούμε μαζί».

Η ομιλία του Μανουέλ Μακρόν Η ομιλία του Μανουέλ Μακρόν

Επέτειος ειρήνης και όχι νίκης

Τη θέλησε επέτειο της ειρήνης και όχι της όποιας πολεμικής νίκης, τη σημερινή εκατονταετηρίδα ο πρόεδρος Μακρόν.

Στη σύντομη ομιλία του μπροστά στους υψηλούς προσκεκλημένους αναφέρθηκε στο μάθημα του Μεγάλου Πολέμου : «δεν μπορεί να είναι η μνησικακία ενός λαού ενάντια σε άλλους,(...) ή η ταπείνωση ενός λαού, μα ούτε και η λήθη για το παρελθόν» υπογράμμισε.

Έκανε σαφή διαχωρισμό ανάμεσα στον πατριωτισμό και τον εθνικισμό, ο οποίος οδηγεί τις χώρες σε αναδίπλωση, και κάλεσε τους πάντες να συμβάλουν για την οικοδόμηση ενός μέλλοντος «μέσα από την ειρήνη και τη φιλία. Ενός μέλλοντος όπου ο λόγος του ανθρώπου να είναι δυνατότερος από τη κλαγγή των όπλων».

www.iefimerida.gr