Το μνημείο αυτό που αποτελεί κομμάτι της ιστορίας όχι μόνο της Πάρου

Η τρέχουσα οικονομικοπολιτική κρίση μπορεί να βοηθήσει να ξανακοιτάξουμε τα πράγματα και να δούμε τη μέχρι τώρα πορεία μας.

Μετά και την επίσημη καταγγελία μου -αρ.πρωτ.9133- πρός το διαμέρισμα Νάουσας οι (υπεύθυνοι)

Καλοκαίρι...Άπλωνε φτερά το φώς της αυγής κι΄εδιωχνε μακριά τα σκοτάδια της νύχτας..Μύριζε θυμάρι το βουνό και ξυπνούσε ένα γύρω χαρούμενη η ζωή στο νησί.

Πριν από μερικές μέρες η Πάρος κήδεψε το Γιώργο Ιορδάνη, συμπολίτη και φίλο μας.

Θα αρχίσω με μια δική μου ιστορία. Θα σας διηγηθώ ένα περιστατικό που συνέβη σε παιδικό πρωτάθλημα τότε.

(Οι διάλογοι που ακολουθούν είναι φανταστικοί προσπαθώντας να περιγράψουν την πραγματικότητα που δυστυχώς μας ξεπερνάει!)

Κι΄οταν κανείς μπορεί να τρέχει στο χρόνο και τις αξιωσύνες των ανθρώπων στα έργα τους και τις προσπάθειες της ζωής καλά και ευλογημένα νάναι όλα.

(και μη βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα)

χωρίς " μνημόνια," σ΄ανοικτές θάλασσες.