Οι εφαρμογές κρυπτογράφησης είναι η μοναδική λύση, με αβέβαιη όμως αποτελεσματικότητα, που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο απλός κάτοχος smartphone, για να ενισχύσει την ασφάλεια των επικοινωνιών του. Αυτό απαντά ο Χαράλαμπος Πατρικάκης, Επίκουρος Καθηγητής του τμήματος Ηλεκτρονικής του ΤΕΙ Πειραιά, στην ερώτηση για το αν υπάρχει κάποιο τεχνολογικό εργαλείο που έχει τη δυνατότητα να επιστρατεύσει ο μέσος χρήστης, απέναντι στις παρακολουθήσεις κινητών από την NSA. Ερώτηση που πλέον αφορά και τους Έλληνες πολίτες, μετά την αποκάλυψη από το γερμανικό περιοδικό Spiegel για την ύπαρξη ενός κλιμακίου της NSA και στην Αθήνα, με σκοπό μεταξύ άλλων την υποκλοπή επικοινωνιών κινητής τηλεφωνίας.
Τέτοιες application είναι διαθέσιμες για κάθε λειτουργικό σύστημα για smartphone και χρησιμοποιούν αλγόριθμους για να κρυπτογραφήσουν τα δεδομένα (φωνή, μηνύματα) πριν αποσταλούν από το κινητό. «Έτσι, θεωρητικά τουλάχιστον, στα δεδομένα αυτά θα έχει πρόσβαση μόνο ο νόμιμος παραλήπτης, ο οποίος θα έχει εγκαταστήσει την ίδια εφαρμογή στο smartphone του, η οποία θα αναλάβει να τα αποκρυπτογραφήσει», λέει ο Επίκουρος Καθηγητής.
Σύμφωνα με τον επιστήμονα, η ασφάλεια που προσφέρει μια τέτοια εφαρμογή εξαρτάται από το κατά πόσο είναι εύκολο να «σπάσει» ο αλγόριθμος που χρησιμοποιεί, ώστε κάποιος τρίτος να μπορεί να «διαβάσει» τις επικοινωνίες που υπέκλεψε. «Χωρίς να μπορώ να επικαλεστώ συγκεκριμένα στοιχεία, πιστεύω πως οι μυστικές υπηρεσίες έχουν σαφώς μεγαλύτερη τεχνογνωσία από οποιαδήποτε εταιρεία εμπορεύεται ένα αντίστοιχο πρόγραμμα. Επομένως, σε αυτή την περίπτωση είναι μάλλον αμφίβολη η προστασία που εγγυώνται», προσθέτει.
Από την άλλη μεριά, κάθε χώρα αξιοποιεί όσο το δυνατόν πιο υπερσύγχρονα συστήματα κρυπτογράφησης για την προστασία των τηλεπικοινωνιών των ηγετών της. Επομένως, πόσο «στεγανά» μπορεί να είναι τα συστήματα αυτά; «Ο γενικός κανόνας στην ψηφιακή ασφάλεια είναι πως "ό,τι κλειδώνει ξεκλειδώνει", κάτι που σημαίνει πως και οι πιο εξελιγμένοι αλγόριθμοι δεν είναι a priori απαραβίαστοι», σημειώνει o επιστήμονας. Εξάλλου, συχνά αυτό που επιδιώκεται είναι η αποκρυπτογράφηση να είναι τόσο χρονοβόρα, ώστε οι πληροφορίες που θα υποκλαπούν να είναι πρακτικά άχρηστες, όταν τελικά «διαβαστούν».
Με εξαίρεση τις αποκαλύψεις του Έντουαρντ Σνόουντεν, τα προγράμματα ηλεκτρονικής κατασκοπείας και αντικατασκοπείας κατά κανόνα μένουν καλά κρυμμένα από τα φώτα της δημοσιότητας. Έτσι, ακόμη και οι ειδικοί δεν έχουν εικόνα για το τι πραγματικά μπορεί ή δεν μπορεί να κάνει μια μυστική υπηρεσία, σαν την αμερικανική NSA. «Το μόνο βέβαιο είναι πως παίζεται ένα παιχνίδι "γάτας και ποντικιού", όπου κάθε μυστική υπηρεσία προσπαθεί να έχει συνεχώς το τεχνολογικό προβάδισμα από τις άλλες», καταλήγει ο κ. Πατρικάκης.
www.kathimerini.gr
