Τα στοιχεία συνελέγησαν από ερωτηματολόγια που μοιράστηκαν σε εκπαιδευτικούς, παιδαγωγούς και εργαζόμενους στην ψυχική υγεία κ.λπ. Εξ αυτών το 66% απαντά ότι ανήλικοι τους έχουν ζητήσει βοήθεια για την αντιμετώπιση περιστατικών εκφοβισμού. Οι εκκλήσεις για βοήθεια μάλιστα είναι αρκετά συχνές, άλλοτε μία φορά τον μήνα (70%) και άλλοτε μία φορά την εβδομάδα (25%).
Ενα αντιστοίχως μεγάλο ποσοστό μοιάζει να ζητεί συμβουλές για την καλύτερη προστασία των προσωπικών του δεδομένων στο Διαδίκτυο και την ασφαλή χρήση των κοινωνικών δικτύων. Συγκεκριμένα, το 59,4% των συμμετεχόντων στην έρευνα έχει δεχθεί παρόμοιες ερωτήσεις από ανήλικους μαθητές. Το ζήτημα που τους απασχολεί περισσότερο είναι τα δικαιώματα των χρηστών του Διαδικτύου. Το 30% των αγωνιωδών ερωτημάτων που θέτουν τα παιδιά και οι έφηβοι είναι εντελώς άγνωστα στους ενήλικες και μόλις 14% αυτών τους είναι γνωστά και τους προτείνουν λύσεις. Οι μισοί συμμετέχοντες (50%) ζητούν πληροφόρηση, ενώ το ένα τέταρτο αυτών (25%) επιθυμεί επιμόρφωση σε θέματα που άπτονται του «Δικαίου στο Ιντερνετ».
Το πρόβλημα του εκφοβισμού μοιάζει απειλητικότερο στη Γερμανία και τη Σλοβενία. Από την άλλη, οι επαγγελματίες σε Σλοβακία, Ρουμανία και Ελλάδα ομολογούν ότι χρειάζονται καλύτερη επιμόρφωση στα παραπάνω θέματα. Οι συνάδελφοί τους από τις υπόλοιπες χώρες εμφανίζονται μεν πιο ενήμεροι, επιθυμούν, όμως, περισσότερο πληροφοριακό υλικό. Πιο στοχευμένη πληροφόρηση αναζητούν στις μορφές εκφοβισμού «happy slapping» (χαρούμενο χαστούκισμα), που αφορά τη βιντεοσκόπηση της λεκτικής ή σωματικής κακοποίησης ανηλίκου και κατόπιν διάχυση στο Διαδίκτυο, αλλά και του «grooming», που αφορά τη διαδικτυακή παρενόχληση ή αποπλάνηση ανηλίκου από ενήλικους χρήστες που προσποιούνται τους εφήβους. «Υπάρχει ζήτηση για εξειδίκευση των εκπαιδευτικών στα θέματα εκφοβισμού» σημειώνεται στην έκθεση του οργανισμού DIAN.
Μέλος του μητρώου
