Οι συγκρίσεις με τις συμβατικές μπαταρίες λιθίου-ιόντων περιττεύουν. Το καλύτερο, όμως, είναι ότι η εφεύρεση της μπαταρίας που υπόσχεται να αλλάξει το μέλλον της αποθήκευσης ενέργειας έγινε κατά λάθος.
Οι επαναφορτιζόμενες μπαταρίες λιθίου έχουν φθίνουσα αποδοτικότητα μετά από μερικές εκατοντάδες φορτίσεις. Το βλέπουμε στα έξυπνα κινητά τηλέφωνα που από ένα σημείο και μετά πρέπει να φορτίζονται σε καθημερινή βάση.
Η νέα μπαταρία που βασίζεται σε μια εξελιγμένη νανοκαλωδίωση υποβλήθηκαν σε δοκιμές επί τρεις ολόκληρους μήνες. Συγκριτικά με τους 5.000 ως 7.000 κύκλους φόρτισης που αντέχουν οι μπαταρίες λιθίου προτού πάνε για ανακύκλωση, η μπαταρία νανοκαλωδίων φορτίστηκε 200.000 φορές μέσα σε τρεις μήνες χωρίς να απολέσει την αποδοτικότητά της, αλλά και χωρίς να προκληθούν βλάβες στην καλωδίωση.
Εδώ και καιρό, ερευνητές μηχανικοί σε όλο τον κόσμο πασχίζουν να ενσωματώσουν νανοκαλώδια σε συμβατικές μπαταρίες χωρίς να το επιτυγχάνουν λόγω της εύθραυστης φύσης των καλωδίων.
Η ομάδα του UCI κατασκεύασε ειδικά προστατευμένα νανοκαλώδια, με έναν λεπτό πυρήνα χρυσού περιβεβλημένο από διαδοχικά στρώματα διοξειδίου του μαγγανίου και ως ηλεκτρολύτη χρησιμοποίησε μια γέλη σαν χυτό ακρυλικό υλικό (πλεξιγκλάς).
Ο επικεφαλής της ομάδας, χημικός του UCI, Ρέτζιναλντ Πέννερ χαρακτήρισε «τρελή» την καινοτομία σχολιάζοντας την αποδοτικότητά της συγκριτικά με τα συμβατικά μέσα αποθήκευσης ενέργειας.
Το καλυμμένο ηλεκτρόδιο παρέχει την απαραίτητη ευκαμψία παράλληλα με ανθεκτικότητα και διατήρηση του σχήματος.
Η ανακάλυψη έγινε κατά λάθος όταν η ερευνήτρια Μία Λε Τάι πειραματιζόταν με διάφορα υλικά, κάλυψε με τη γέλη το νανοκαλώδιο και άρχισε να το φορτίζει. Τότε διαπίστωσε ότι μπορούσε να το κάνει χιλιάδες φορές χωρίς να χάνεται η αποδοτικότητα.
www.econews.gr
Μέλος του μητρώου
