Η Google ανακοίνωσε ότι το Chrome έχει προσθέσει υποστήριξη IETF QUIC (την έκδοση h3-29) και πλέον θα χρησιμοποιεί HTTP/3 από προεπιλογή σε υποστηριζόμενους ιστότοπους.
Όταν ο Internet Explorer της Microsoft ήταν ο πρωταγωνιστής της περιήγησης στο Internet, όλα ήταν καινούρια. Στην συνέχεια, ήρθε ο Firefox και το Safari της Apple. Αλλά ο «βασιλιάς» του web είναι το Google Chrome, διαθέσιμο για σχεδόν κάθε πλατφόρμα εκεί έξω και πιο σταθερός από τον ανταγωνισμό.
Μέχρι και σήμερα, μόνο περίπου το 7,5% των ιστότοπων χρησιμοποιούν HTTP/3, το οποίο περιλαμβάνει όλες τις υπηρεσίες της Google.
Οι αρχικές δοκιμές της Google διαπίστωσαν ότι το IETF QUIC μείωσε τον λανθάνοντα χρόνο αναζήτησης κατά περισσότερο από 2% και μείωσε τον χρόνο rebuffer time του YouTube κατά περισσότερο από 9%, ενώ συνολικά, η απόδοση των πελατών αυξήθηκε κατά 3% σε επιτραπέζιους υπολογιστές και 7% σε κινητές συσκευές.
Το HTTP/3 μεσω QUIC είναι το μόνο πραγματικά απαραίτητο στοιχείο που δεν έχει αλλάξει στον διαδίκτυο τα τελευταία τριάντα χρόνια, αφού γενικά όλα τα προγράμματα περιήγησης, οι υποδομές δικτύων πληροφορικής, και οι διακομιστές (web servers) χρησιμοποιούσαν το παρωχημένο σύστημα TCP (Πρωτόκολλο Ελέγχου Μεταφοράς).
Το QUIC χρησιμοποιεί UDP (Quick UDP Internet Connections) αντί για TCP που εκ των πραγμάτων είναι ταχύτερο «εργαλείο», και ακόμη αν συμβεί κάποιο μικρό σφάλμα ή διακοπή θα συνεχίσει να μεταφέρει άλλα δεδομένα, χωρίς να χρειάζεται να σταματήσει. Μάλιστα, έχει γνωστοποιηθεί ότι το 25% των σταθερών χρηστών χρησιμοποιούν την έκδοση την έκδοση h3-29.
Το QUIC εφευρέθηκε από τον Jim Roskind το 2012.
Το 2015, το IETF (η ειδική ομάδα διαδικτυακής μηχανικής, ένας φορέας τυποποίησης) ενδιαφέρθηκε να εντάξει στο δυναμικό της το QUIC.
Ο συγκεκριμένος φορέας, αν και ξεκίνησε αργότερα να αναπτύσσει αυτό το πρότυπο, δηλαδή το 2016, η έκδοση του IETF QUIC, θεωρείται ελαφρώς ανώτερη από εκείνη της Google.
Όταν ο Internet Explorer της Microsoft ήταν ο πρωταγωνιστής της περιήγησης στο Internet, όλα ήταν καινούρια. Στην συνέχεια, ήρθε ο Firefox και το Safari της Apple. Αλλά ο «βασιλιάς» του web είναι το Google Chrome, διαθέσιμο για σχεδόν κάθε πλατφόρμα εκεί έξω και πιο σταθερός από τον ανταγωνισμό.
Μέχρι και σήμερα, μόνο περίπου το 7,5% των ιστότοπων χρησιμοποιούν HTTP/3, το οποίο περιλαμβάνει όλες τις υπηρεσίες της Google.
Οι αρχικές δοκιμές της Google διαπίστωσαν ότι το IETF QUIC μείωσε τον λανθάνοντα χρόνο αναζήτησης κατά περισσότερο από 2% και μείωσε τον χρόνο rebuffer time του YouTube κατά περισσότερο από 9%, ενώ συνολικά, η απόδοση των πελατών αυξήθηκε κατά 3% σε επιτραπέζιους υπολογιστές και 7% σε κινητές συσκευές.
Το HTTP/3 μεσω QUIC είναι το μόνο πραγματικά απαραίτητο στοιχείο που δεν έχει αλλάξει στον διαδίκτυο τα τελευταία τριάντα χρόνια, αφού γενικά όλα τα προγράμματα περιήγησης, οι υποδομές δικτύων πληροφορικής, και οι διακομιστές (web servers) χρησιμοποιούσαν το παρωχημένο σύστημα TCP (Πρωτόκολλο Ελέγχου Μεταφοράς).
Το QUIC χρησιμοποιεί UDP (Quick UDP Internet Connections) αντί για TCP που εκ των πραγμάτων είναι ταχύτερο «εργαλείο», και ακόμη αν συμβεί κάποιο μικρό σφάλμα ή διακοπή θα συνεχίσει να μεταφέρει άλλα δεδομένα, χωρίς να χρειάζεται να σταματήσει. Μάλιστα, έχει γνωστοποιηθεί ότι το 25% των σταθερών χρηστών χρησιμοποιούν την έκδοση την έκδοση h3-29.
Το QUIC εφευρέθηκε από τον Jim Roskind το 2012.
Το 2015, το IETF (η ειδική ομάδα διαδικτυακής μηχανικής, ένας φορέας τυποποίησης) ενδιαφέρθηκε να εντάξει στο δυναμικό της το QUIC.
Ο συγκεκριμένος φορέας, αν και ξεκίνησε αργότερα να αναπτύσσει αυτό το πρότυπο, δηλαδή το 2016, η έκδοση του IETF QUIC, θεωρείται ελαφρώς ανώτερη από εκείνη της Google.