Τα σχετικά αποτελέσματα παρουσιάζονται την επόμενη εβδομάδα στο ετήσιο συνέδριο της Ακτινολογικής Εταιρείας της Βόρειας Αμερικής.
Η διεπιστημονική ομάδα ανέπτυξε ένα σύστημα τριών σταδίων για την ανάλυση και ταξινόμηση της μαγνητικής τομογραφίας διάχυσης, μιας ειδικής τεχνικής που ανιχνεύει τον τρόπο με τον οποίο το νερό ταξιδεύει κατά μήκος των οδών της λευκής ουσίας στον εγκέφαλο.
Το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης περιλαμβάνει την απομόνωση εικόνων εγκεφαλικού ιστού από τις σαρώσεις της μαγνητικής τομογραφίας και την εξαγωγή απεικονιστικών δεικτών που υποδεικνύουν το επίπεδο συνδεσιμότητας μεταξύ των περιοχών του εγκεφάλου. Ένας αλγόριθμος μηχανικής μάθησης, εκπαιδευμένος να εντοπίζει περιοχές απόκλισης για να διαγνώσει εάν κάποιος είναι αυτιστικός ή νευροτυπικός, συγκρίνει τα μοτίβα των δεικτών στους εγκεφάλους των παιδιών με αυτισμό με εκείνα των φυσιολογικά ανεπτυγμένων εγκεφάλων.
Οι ερευνητές εφάρμοσαν τη μεθοδολογία τους στις μαγνητικές τομογραφίες 226 παιδιών ηλικίας 24 έως 48 μηνών, από τα οποία τα 126 παιδιά έχουν αυτισμό και τα 100 παιδιά αναπτύσσονται φυσιολογικά. Το σύστημα επέδειξε ακρίβεια 98,5% στην αναγνώριση των παιδιών με αυτισμό.
«Η προσέγγισή μας είναι μια νέα πρόοδος που επιτρέπει την έγκαιρη ανίχνευση του αυτισμού σε βρέφη ηλικίας κάτω των δύο ετών», επισημαίνει ο Μοχάμεντ Κούντρι, επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Λούιζβιλ στο Κεντάκι και μέλος της ερευνητικής Ομάδας. Ο ίδιος προσθέτει: «Πιστεύουμε ότι η θεραπευτική παρέμβαση πριν από την ηλικία των τριών ετών μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας των ατόμων με αυτισμό να επιτύχουν μεγαλύτερη ανεξαρτησία και υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης».
Σύμφωνα με την έκθεση των αμερικανικών Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC) για τον αυτισμό, το 2023 λιγότερα από τα μισά παιδιά με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού έλαβαν αναπτυξιακή αξιολόγηση μέχρι την ηλικία των τριών ετών, ενώ το 30% των παιδιών που πληρούσαν τα κριτήρια για διαταραχή του φάσματος του αυτισμού δεν έλαβε επίσημη διάγνωση μέχρι την ηλικία των οκτώ ετών.
«Η ιδέα πίσω από την πρώιμη παρέμβαση είναι να εκμεταλλευτούμε την πλαστικότητα του εγκεφάλου ή την ικανότητα του εγκεφάλου να ομαλοποιεί τη λειτουργία του με τη θεραπεία», δηλώνει ο Γκρέγκορι Μπαρνς, καθηγητής Νευρολογίας στο Λούιζβιλ και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.
Μέλος του μητρώου
