Οι Τρεις Παίδες εν Καμίνω Ανανίας, Αζαρίας και Μισαήλ έζησαν στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ. και κατάγονταν από τη φυλή του Ιούδα. Μεταφέρθηκαν στη Βαβυλώνα από τον βασιλιά των Βαβυλωνίων Ναβουχοδονόσορα Β' τον Μέγα και επειδή αρνήθηκαν να προσκυνήσουν τη χρυσή εικόνα του Βασιλέως (σύμβολο ειδωλολατρίας) , μένοντας πιστοί στο νόμο του Μωυσή, στην πίστη των πατέρων τους και στον αληθινό Θεό, τους έριξαν στην κάμινο του πυρός για να τους αφανίσουν. Έμειναν όμως αβλαβείς,
γιατί εμφανίστηκε Άγγελος Κυρίου μέσα στην κάμινο και απλώνοντας τις φτερούγες τους μεταβάλλοντας τη φωτιά σε δροσιά, τους διατήρησε άθικτους. Έκπληκτος ο Ναβουδονόσωρ από το θαύμα που συντελέστηκε ενώπιόν του, ομολόγησε ότι ο Θεός
των Ιουδαίων είναι μεγάλος και τους χάρισε τη ζωή. Έκτοτε, οι «τρεις παίδες» έζησαν εν ειρήνη.