Τα σχολεία ειδικά στη νησιωτική Ελλάδα λειτουργούν αποκλειστικά με αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που μετακινούνται κάθε χρόνο από νησί σε νησί με μια βαλίτσα στο χέρι, κρατώντας ωστόσο όρθιο το δημόσιο σχολείο παρά την κυβερνητική πολιτική της δημοσιονομικής προσαρμογής και της απαξίωσης του δημόσιου σχολείου.
Η αδυναμία των συναδέλφων μας στα πολύ τουριστικά νησιά, όπως η Μύκονος, η Σαντορίνη αλλά και η Πάρος, να βρουν στέγη (φαινόμενο εντονότατο τα τελευταία χρόνια) αποτυπώνει την πραγματικότητα των εργασιακών σχέσεων στο δημόσιο σχολείο αλλά συνακόλουθα και την υπονόμευση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών μας.
Κυβέρνηση και τοπική αυτοδιοίκηση είναι το ίδιο συνυπεύθυνοι.
Η κυβέρνηση από τη μία διαιωνίζει το καθεστώς των μηδενικών διορισμών, την ίδια στιγμή που ο νόμος 4483/2017 για «Παροχή κινήτρων σε εργαζόμενους Ο.Τ.Α. ορεινών και νησιωτικών περιοχών» δεν εφαρμόζεται. Στο άρθρο 32 του παραπάνω νόμου επισημαίνεται ότι «οι νησιωτικοί δήμοι με πληθυσμό μικρότερο των 18.000 κατοίκων, καθώς και τα Ν.Π.Δ.Δ. των δήμων αυτών, μπορεί να παρέχουν δωρεάν σίτιση και κατάλληλο κατάλυμα διαμονής στους υπαλλήλους τους, τους ιατρούς και νοσηλευτές του Κέντρου Υγείας, και των δημόσιων νοσοκομείων, το προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, του Ε.Κ.Α.Β., τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων και τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων».
Οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης από την άλλη θα πρέπει να μας ενημερώσουν, και κυρίως τους δημότες τους, τι έκαναν και ποια πίεση άσκησαν για την εφαρμογή της συγκεκριμένης νομοθετικής ρύθμισης. Η δημόσια εκπαίδευση δεν μπορεί να λειτουργεί όπως πολλάκις η τουριστική βιομηχανία των νησιών, δηλαδή ευέλικτα και ελαστικά.
Δεν θέλουμε να μας υιοθετήσει κανένας, όπως κάποιος φαιδρός της τοπικής αυτοδιοίκησης στις Κυκλάδες ισχυρίστηκε, θέλουμε ως εργαζόμενοι, ως άνθρωποι της μόρφωσης και της παιδείας να ζούμε με αξιοπρέπεια για να μπορούμε να καλλιεργήσουμε την αξιοπρέπεια, την υπερηφάνεια και την αγωνιστικότητα στους μαθητές μας.
Προτάσεις επίλυσης του ζητήματος στέγασης των εκπαιδευτικών στις Κυκλάδες υπάρχουν πολλές, όπως:
Διάθεση από το ΥΠ.ΕΣ. προς τους Δήμους κονδυλίου «ειδικού σκοπού» που θα χρησιμοποιηθεί για τη μίσθωση κατοικιών.
Πίεση προς τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες με εξάρτηση της αδειοδότησής τους από τη διάθεση του 5% των δωματίων τους για τη στέγαση υπαλλήλων, με λογικό αντίτιμο.
Ανέγερση κατοικιών σε δημόσιους χώρους που υπάρχουν ήδη, σε οικόπεδα που μπορεί να ζητηθεί η παραχώρησή τους από την εκκλησία και άλλους χώρους που θα πρέπει να εξευρεθούν.
Οι πιέσεις του Υπουργού Εσωτερικών για διάθεση επιδόματος από τους Δήμους της τάξης των 100 ευρώ ανά υπάλληλο το μήνα (κάτι για το οποίο συμφώνησε ο δήμαρχος Μυκόνου), είναι βέβαιο ότι σε καμία περίπτωση δε λύνουν το πρόβλημα και αποτελούν επικοινωνιακό παιχνίδι. Ο δήμαρχος Σαντορίνης δήλωσε ότι ο Δήμος διαθέτει το συνολικό ποσό (500.000 ευρώ το χρόνο) για την ανέγερση κατοικιών εφόσον του παραχωρηθούν από το κράτος οι σχετικοί χώροι. Ο Δήμος Πάρου έχει κάποια πρόβλεψη ή πρόταση σχετική για ένα πρόβλημα που εντείνεται κάθε χρόνο κι εδώ όλο και περισσότερο;
Βέβαια, η πρόθεση της κυβέρνησης και των Δήμων για ανέγερση κατοικιών είναι πολύ θετική αν δεν μείνει μόνο στα λόγια, αλλά θα χρειαστούν χρόνια και μέχρι τότε είναι απαραίτητη η εφαρμογή πιο βραχυπρόθεσμων μέτρων.
Ένα βραχυπρόθεσμο μέτρο θα ήταν ο Δήμος να καταρτίσει μία λίστα με ιδιοκτήτες κατοικιών προς ενοικίαση από τους εκπαιδευτικούς σε λογική τιμή, την οποία θα μπορούν να συμβουλεύονται οι νεοερχόμενοι, με κίνητρα βέβαια προς τους ιδιοκτήτες που ο Δήμος μπορεί να βρει.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
ΠΑΡΟΥ – ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ
«ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΛΛΙΕΡΟΣ»
Μέλος του μητρώου
