Η εξάντληση των φυσικών πόρων και η κλιματική αλλαγή δεν είναι θεωρητικοί κίνδυνοι, ένα πιθανό σενάριο. Είναι μια πραγματικότητα που δυστυχώς βιώνουμε και καλούμαστε να ανατρέψουμε άμεσα και αποτελεσματικά, ξεπερνώντας τον εγωκεντρικό τρόπο σκέψης και δράσης μας και ενεργώντας συντονισμένα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Έχει γίνει πια κατανοητό ότι η αειφόρος διαχείριση των φυσικών πόρων πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο της αναπτυξιακής πολιτικής των κρατών.
Αν και οι βιώσιμοι περιβαλλοντικοί στόχοι έχουν ενσωματωθεί στις κυβερνητικές αποφάσεις για επενδύσεις και υπάρχει ανταπόκριση στους στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης, μένουν ακόμα να γίνουν πολλά και προπαντός να μην επαναληφθούν τα τραγικά λάθη του παρελθόντος.