Η μεταφορά του αεροδρομίου της Αθήνας στα Σπάτα έπρεπε να θέσει σε εγρήγορση τους τοπικούς άρχοντες αφού, αφενός τα υπέρογκα τέλη του νέου αεροδρομίου που έκαναν την τελική τιμή του εισιτηρίου ασύμφορη καθώς και η απόσταση από το κέντρο της πόλης, καθιστούσαν σαφές ότι θα αποτελούσαν παράγοντες που θα περιόριζαν δραματικά την επιβατική κίνηση της γραμμής Σύρος-Αθήνα. Οι τοπικοί φορείς ήρθαν πάλι προ τετελεσμένων γεγονότων αφού καθυστέρησαν αναίτια και απώλεσαν πολύτιμο χρόνο προκειμένου να ενταχθεί η γραμμή στα επιδοτούμενα δρομολόγια.
Η προβλεπόμενη από το Σύνταγμα ιδιαιτερότητα των νησιωτικών περιοχών (άρθρο 101) πρέπει επιτέλους να αποτελέσει το σταθερό γνώμονα χάραξης της πολιτικής σε τοπικό επίπεδο και κατά συνέπεια οφείλουμε να διεκδικήσουμε την επιδότηση δρομολογίου που θα συνδέει τη Σύρο -πρωτεύουσα των Κυκλάδων και έδρα της περιφέρειας Νοτίου αιγαίου- με την Αθήνα και αν είναι δυνατόν και με τη Ρόδο.
Η Σύρος λοιπόν διαθέτει σήμερα ένα αεροδρόμιο χωρίς πτήσεις, μία μαρίνα η οποία έχει μετατραπεί σε αλιευτικό καταφύγιο, ένα κολυμβητήριο για το οποίο έγινε η προμήθεια ενός πανάκριβου θόλου ο οποίος πλέον κρίνεται οικονομικά ασύμφορος λόγου του αυξημένου κόστους λειτουργίας του, ένα γκαράζ δίπλα στο νεώριο που κόστισε 1.300.000 ευρώ το οποίο είναι κλειστό, καθώς και ηλεκτρονικούς πίνακες που υποτίθεται ότι υποδεικνύουν στους οδηγούς τις διαθέσιμες θέσεις πάρκινγκ οι οποίοι τη μόνη λειτουργία που έχουν σήμερα είναι να σπάνε τη μονοτονία του δρόμου.
Πολιτική Κίνηση Συνασπισμού Σύρου-Μυκόνου