Σας προτείνουμε να μελετήσετε άμεσα το σχετικό νομοσχέδιο αλλά και υλικό που σας στέλνουμε συνημμένα, με δεδομένο ότι μπορεί να ψηφιστεί μέσα στην εβδομάδα, και να ζητήσετε με επιστολή σας προς τον πρωθυπουργό, τον υπουργό Υποδομών, τον Υπουργό ΠΕΚΑ και τον Υπουργό Πολιτισμού να μην εισαχθεί προς απόφαση το συγκεκριμένο νομοσχέδιο στην ολομέλεια της Βουλής, πριν πραγματικά υπάρξει διάλογος σε βάθος στον οποίο θα συμμετάσχει και η αυτοδιοίκηση. Για ένα τόσο σοβαρό θέμα θα έπρεπε αυτονόητα να ζητηθεί η γνώμη των τοπικών νησιωτικών κοινωνιών και της αυτοδιοίκησης.
Η κυβέρνηση ανακαλύπτει τα ήδη παρωχημένα στον υπόλοιπο κόσμο "σύνθετα τουριστικά καταλύματα" (mixed use resorts). Η δημοσιονομική κρίση χρησιμοποιείται ως μια δικαιολογία για να προωθηθεί η κατασκευή 700.000 τουριστικών κατοικιών με συντελεστές δόμησης που επιτρέπονταν μόνο για ξενοδοχεία, μέσα μάλιστα σε μια 7ετία. Θα προστεθούν δηλαδή σε ευαίσθητες περιοχές, νησιά, παράκτιες και φυσικές περιοχές, αριθμός «τουριστικών κατοικιών» που θα αντιπροσωπεύουν το 10% των κτιρίων που κατασκευάστηκαν στη χώρα μας σε διάστημα αιώνων.
Θυμίζουμε ότι πρωθυπουργός ξεσπάθωνε εναντίον του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΠΧΣΑΑ) Τουρισμού, που προώθησε ο κύριος Σουφλιάς, φέρνει τώρα μια πολύ χειρότερη εκδοχή του.
Το νομοσχέδιο που θα επηρεάσει δραματικά τις νησιωτικές κοινωνίες προβλέπει:
- Κάλυψη της δομημένης επιφάνειας με τουριστικές κατοικίες σε ποσοστό 35% ή στην καλύτερη περίπτωση 30%
- Απαιτούνται μόλις 100 ή έστω 150 στρέμματα από κάποιον επιχειρηματία, ώστε να αποκτήσει τα πλεονεκτήματα του νομοσχεδίου. Μάλιστα κάποιοι όμιλοι που ήξεραν τα σχέδια των κυβερνήσεων έχουν προβεί ήδη σε αγορές και μεταβιβάσεις εκτάσεων, αναδεικνύοντας την μεγάλη διαπλοκή πολιτικής εξουσίας και ισχυρών οικονομικών συμφερόντων. Ενώ τα Προγράμματα προστασίας του περιβάλλοντος, τα ρυθμιστικά σχέδια, τα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια και τα Σχέδια Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης (ΣΧΟΟΑΠ) προχωράνε με ρυθμό χελώνας, η κυβέρνηση αλλάζει στην κυριολεξία τον χάρτη και τις πολιτικές, χωρίς στοιχειώδη διάλογο με την αυτοδιοίκηση.
- Δόμηση 100 ή 150 στρεμμάτων ακόμα και σε πολύ μικρά νησιά, ανατρέποντας την αρμονία δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος που πέτυχαν για αιώνες οι σοφές κοινωνίες στο Ν Αιγαίο. Αν και υπάρχει ήδη ένα τσουνάμι υπερδόμησης στα νησιά τις τελευταίες δεκαετίες, δεν εξετάζονται οι επιπτώσεις μέχρι τώρα στον μοναδικό φυσικό και πολιτισμικό πλούτο που αντιπροσωπεύουν τα νησιωτικά οικοσυστήματα όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για ολόκληρη τη Ευρώπη.
- Αιγιαλοί και παραλίες που έχουν την ατυχία να βρίσκονται δίπλα σε ακίνητα που ανήκουν στα ΕΤΑ χαρακτηρίζονται πλέον μέρος των "Τουριστικών Δημόσιων Κτημάτων", για να προωθηθεί η "ολοκληρωμένη" εκμετάλλευσή τους.
Μια τέτοιου μεγέθους αλλαγή στον τουρισμό, μαζική τουριστική κατοικία με μεγάλους συντελεστές κάλυψης επιφανειών:
- Θα ανατρέψει για πάντα τις ισορροπίες που υπάρχουν στις νησιωτικές κοινωνίες (περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές). Πιο βίαιες θα είναι οι αλλαγές για τα μικρότερα νησιά. Το πλούσιο περιβαλλοντικό και πολιτισμικό απόθεμα θα χαθεί μια και καλή από τα νησιά μας, που αναμένεται να είναι και ο κύριος «στόχος» των επενδύσεων του συγκεκριμένου νόμου.
- Θα αφαιρέσει τουρίστες από μικρές και μεσαίες τουριστικές μονάδες και από δραστηριότητες που ενισχύουν την βιωσιμότητα των τοπικών κοινωνιών. Η υπέρμετρη δόμηση σε τουριστικούς προορισμούς λειτουργεί σε βάρος της ανταγωνιστικότητάς τους. Η υποβάθμιση του τοπίου απογοητεύει τους ευαισθητοποιημένους επισκέπτες και έτσι τείνει να μειώσει τη δαπάνη/ είσπραξη ανά επισκέπτη. Στην Ισπανία γκρεμίζουν κτίρια για να ανακτήσουν την ποιότητα στο χώρο. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές ενώσεις μικρομεσαίων ξενοδόχων και στο Ν Αιγαίο - και όχι μόνο οι περιβαλλοντικές οργανώσεις - έχουν εκφράσει τις επιφυλάξεις ή την πλήρη αντίθεσή τους στο σχέδιο, αντιλαμβανόμενοι ότι απειλείται η επιβίωσή τους.
- Θα επιταχύνει φαινόμενα συγκέντρωσης του οφέλους σε πολύ λίγους (κυρίως μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες και ισχυρούς τουριστικούς ομίλους) και μεταφορά του κόστους στους νησιώτες και τους πολλούς, αυξάνοντας περαιτέρω το κόστος της γης, της καθημερινής ζωής και της απόκτησης κοινωνικών υποδομών, που είναι ήδη πολλαπλάσιο για τους κατοίκους των νησιών σε σχέση με αυτό άλλων περιοχών
- Θα μεγεθύνει τα περιβαλλοντικά προβλήματα στα νησιά (αύξηση ζήτησης για νερό, αποβλήτων και ενέργειας). Προσθέτοντας και άλλες πιέσεις στις νησιωτικές κοινωνίες και τους δήμους - που αδυνατούν συχνά να ανταποκριθούν στις ήδη υπάρχουσες – τις οδηγούμε σε κατάρρευση. Στα μεγάλα υπερκορεσμένα νησιά όπως η Ρόδος και η Κως, όπου είναι πιο εύκολο να βρεθούν τα 100.000 ή 150.000 τ.μ, οι τουριστικές κλίνες είναι ήδη παραπάνω από τη φέρουσα ικανότητα τους. Για παράδειγμα, τα δύο αυτά νησιά παράγουν πάνω από 58,5% των στερεών αστικών απορριμμάτων του Ν. Αιγαίου, τα προβλήματα με την αποχέτευση ή την ενέργεια είναι ήδη τεράστια και οι λοιπές υποδομές σε αεροδρόμια, λιμάνια, δρόμους, ενέργεια κλπ δεν μπορούν να καλύψουν καν τις σημερινές ανάγκες.
Η υπέρμετρη δόμηση σε τουριστικούς προορισμούς και η αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας και φυσικών πόρων θα αυξήσει τη συμμετοχή της χώρας στην κλιματική αλλαγή, θα οδηγήσει σε αποτυχία την επίτευξη των στόχων εξοικονόμησης ενέργειας και μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, θα αυξήσει τις αρνητικές συνέπειες της προϊούσας κλιματικής αλλαγής, μεταξύ άλλων δημιουργώντας τεράστιο οικονομικό κόστος για τις νησιωτικές κοινωνίες. Σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας η μη λήψη μέτρων για την κλιματική αλλαγή θα έχει οικονομικό κόστος για τη χώρα που ξεπερνάει τα 700 δισεκατομμύριο ευρώ μέχρι το τέλος του αιώνα, δυο δηλαδή φορές το σημερινό δημοσιονομικό χρέος. Θα συνεχίσουμε να ρίχνουμε λάδι στη φωτιά με πολιτικές σαν και αυτή που προωθεί η κυβέρνηση ή θα προσπαθήσουμε να την σβήσουμε;
Πρόκειται ξεκάθαρα για Τουριστική Πολιτική, με βίαιη αλλαγή χρήσεων σε βάρος του περιβάλλοντος και του τοπίου. Η μαζική τουριστική κατοικία:
- ΔΕΝ θα συμβάλει σε άνθιση άλλων μορφών οικονομίας, αντίθετα θα λειτουργήσει ανταγωνιστικά προς ολοκληρωμένες οικονομικές δραστηριότητες και βιώσιμες μορφές τουρισμού, αφού συνήθως οι χρήστες αυτών των τουριστικών κατοικιών έρχονται για λίγες μέρες – και συχνά κουβαλάνε όλα τα αναγκαία από αλλού και αφήνουν πίσω τους στερεά και υγρά απόβλητα που πρέπει να διαχειριστούν οι τοπικές κοινωνίες.
- ΔΕΝ θα προσφέρει εργασία σε ντόπιους οικοδόμους, αφού συνήθως οι μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι που θα επωφεληθούν κουβαλάνε δικά τους συνεργεία από άλλες περιοχές. Υπάρχει η εμπειρία από το τι συνέβη στην Πάρο, με την εφόρμηση των κατασκευαστικών εταιριών την περίοδο της «φούσκας» του χρηματιστηρίου που μετατράπηκε σε «κατασκευαστική φούσκα» με χιλιάδες απούλητες κατοικίες.
Αυτό το μοντέλο τουρισμού συνδέεται με διαφθορά και διάλυση του κοινωνικού ιστού μικρών κοινωνιών, όπως έχει αποδειχθεί με το ισπανικό «παράδειγμα» που σήμερα είναι συνώνυμο με εκατοντάδες χιλιάδες απούλητες τουριστικές κατοικίες, καταστροφή θαυμάσιων περιοχών, διαφθορά και τεράστια οικονομική φούσκα. Όμως, φαινόμενα μεγάλης διαφθοράς έχουν καταγραφεί στους σχετικούς τομείς και στην περιφέρεια Ν Αιγαίου, όπως ξέρουμε όλοι πολύ καλά. Το σχέδιο αυτό μπορεί να επιφέρει μια καταστροφή εξίσου ή περισσότερο επώδυνη με την χρεοκοπία του κράτους.
Στερούμε από τα παιδιά μας την δυνατότητα να οργανώσουν τη ζωή τους με ένα λογικό κόστος. Ποιος θα πληρώσει την κατακόρυφη αύξηση του κόστους απόκτησης και μεταβίβασης της γης; Πώς θα μπορέσουν να στεγάσουν την δική τους ζωή όταν οι τιμές πετάνε στα ύψη; Πέρα από την στέρηση των προοπτικών να βρουν μια αξιοπρεπή ζωή, να έχουν δίκαιη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, παιδείας και πολιτισμού, θα τα φορτώσουμε με επιπλέον οικονομικά και περιβαλλοντικά χρέη;
- Ποιος θα πληρώσει το κόστος για τους δρόμους, τα δίκτυα για νερό κι ενέργεια, τις υπηρεσίες και τις υποδομές για χιλιάδες επιπλέον τουριστικές κατοικίες που θα κατοικούνται ελάχιστες μέρες το χρόνο αλλά θα απλώνονται στον χώρο, αρκεί οι επιχειρηματίες να «συγκεντρώνουν» 100-150 στρέμματα;
- Πώς θα αντιμετωπιστεί η εγκληματικότητα (κλοπές, διαρρήξεις κα) που συνοδεύουν περιοχές που χάνουν την συνοχή τους και μετατρέπονται σε προάστια αστικών περιοχών που τον περισσότερο χρόνο είναι ακατοίκητα, με άδεια σπίτια; Γιατί δεν διδασκόμαστε από όσα συμβαίνουν πλέον στην Μύκονο ή και σε άλλα νησιά; Θα γεμίσουν τα νησιά με κάμερες, συρματοπλέγματα και σεκιουριτάδες, φαινόμενα που έκαναν ήδη την εμφάνισή τους σε κάποια νησιά;
Πιστεύουμε στη βιωσιμότητα, σε μορφές οικονομίας και τουρισμού που αποτελούν γέφυρα μεταξύ της σοφίας του παρελθόντος και ενός πράσινου/οικολογικού μέλλοντος. Υπάρχει διαφορετικός δρόμος, να αντιμετωπίσουμε την βαθιά κρίση, με κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνες πολιτικές.
Μέλος του μητρώου
