Γ. Χατζημάρκος για τα αποθεματικά: «Δεν δεχόμαστε αιφνιδιασμούς. Όποτε μας ζητήθηκε να βάλουμε πλάτη, βάλαμε»

«Στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου δεν υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι. Τουλάχιστον όχι όπως τους εννοούν κάποιοι τις τελευταίες ημέρες. Οι καταθέσεις της Περιφέρειας σε τραπεζικούς λογαριασμούς, έχουν «ετικέτα», είναι προορισμένες για συγκεκριμένα έργα, δράσεις και πρωτοβουλίες, οι οποίες αναπόφευκτα «παγώνουν» μετά την απόφαση της κυβέρνησης.
Αναγνωρίζουμε και κατανοούμε πλήρως την δυσχερή δημοσιονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα και όλοι επιθυμούμε να έχει την καλύτερη δυνατή έκβαση η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους δανειστές. Ωστόσο, είναι χρέος μας να ενημερώσουμε τους πολίτες που εκπροσωπούμε, για την επόμενη μέρα, για τις επιπτώσεις μιας απόφασης δημοσιονομικού πανικού, όπως αυτή.
Η απόφαση για την υποχρεωτική δέσμευση των αποθεματικών μας, οδηγεί στην ακύρωση όλων των προγραμματισμένων έργων, δράσεων και πρωτοβουλιών της Περιφέρειας. Παράλληλα, ο ορίζοντας του δεκαπενθημέρου που δίδεται, κίνηση που από πουθενά δεν προκύπτει ότι θα είναι μεμονωμένη και όχι επαναλαμβανόμενη, μας στερεί κάθε δυνατότητα προγραμματισμού, όχι μόνο μεσομακροπρόθεσμου, αλλά και βραχυπρόθεσμου, με αποτέλεσμα ο φορέας της Περιφέρειας να περιέλθει σε πλήρη άπνοια και ακινησία.
Επιπλέον, περνά στην κοινή γνώμη και ειδικότερα στην αγορά, με τον πλέον επίσημο τρόπο, το αρνητικό μήνυμα περί στάσης πληρωμών και επιδεινώνει ακόμη περισσότερο την ήδη κακή ψυχολογία που ρίχνει βαριά τη σκιά της στην οικονομία.
Σε κάθε περίπτωση, όταν φτάνεις στο σημείο «να ξύνεις τον πάτο του βαρελιού», ποιος πείθεται από τον ισχυρισμό περί επιστροφής των αποθεματικών μας σε ένα δεκαπενθήμερο;
Με δεδομένο ότι μόνο η αυτοδιοίκηση μπορεί να κρατήσει όρθιες τις τοπικές κοινωνίες που πλήττονται ανηλεώς από την ύφεση τα πέντε τελευταία χρόνια και κατ' επέκταση να αποτελέσει ανάχωμα για την οικονομική ασφυξία ολόκληρης της χώρας, η απόφαση της κυβέρνησης στερεί και αυτήν ακόμη την δυνατότητα.
Εν κατακλείδι, συμμετοχή σε μια εθνική προσπάθεια επιτυγχάνεται μόνο όταν κάποιος σε κάνει μέρος αυτής και όχι όταν σε αιφνιδιάζει, σε υποτιμά και ακυρώνει την θεσμική και οικονομική σου αυτοτέλεια. Όποτε μας ζητήθηκε να βάλουμε πλάτη, βάλαμε».