Γιώργος Βακόνδιος: Από τα σουβλάκια στα φροντιστήρια

Το μνημόνιο που υπέγραψε ο Αλέξης Τσίπρας αποτελείται από τρεις ενότητες-κεφάλαια. Το ένα από αυτά αφορά το δημοσιονομικό πρόβλημα.

Θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι ότι σε ότι αφορά το δημοσιονομικό, οι θεσμοί (τρόϊκα), για να συνεχίσουν τη χρηματοδότηση της χώρας συμφώνησαν με την κυβέρνηση της συμφοράς, ποσοτικούς στόχους εσόδων του κράτους. Τον μόνο όρο που θέτουν οι πιστωτές είναι τα
προτεινόμενα μέτρα από την Ελληνική κυβέρνηση να είναι αξιόπιστα ως προς την εισπραξιμότητα των εσόδων. Από εκεί και πέρα είναι απόφαση της Ελληνικής κυβέρνησης να αποφασίσει τι, πόσο και ποιους θα φορολογήσει.

Σε μία κυβέρνηση που η ιδεοληψία της δεν της επιτρέπει να εξετάσει τη μείωση του κόστους του κράτους και έχοντας οδηγήσει την οικονομία σε ύφεση, ο μοναδικός τρόπος αντιμετώπισης του δημοσιονομικού προβλήματος είναι η αύξηση της έμμεσης φορολογίας.

Εξάλλου η άμεση φορολογία των Ελλήνων έχει φθάσει στο ζενίθ. Το αφορολόγητο πήγε περίπατο, ο ΕΝΦΙΑ τον οποίο θα
καταργούσε έμεινε ακριβώς όπως ήταν, φορολόγησε ακόμη και τις ερασιτεχνικές βάρκες, άρα απέμεινε μόνο ο ΦΠΑ.

Σε πρώτη φάση αποφασίσθηκε μετά την υπερήφανη διαπραγμάτευση να αυξηθούν τα έσοδα του ΦΠΑ (που θα πληρώσουμε όλοι
οι πολίτες) κατά ένα ποσό δύο και κάτι δισεκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή άλλον έναν ΕΝΦΙΑ (που θα καταργούσαν).

Η αύξηση αυτή προήλθε από την μετάταξη αγαθών και υπηρεσιών σε υψηλότερο συντελεστή. Τρανό παράδειγμα αποτέλεσε η εστίαση και βεβαίως σχεδόν όλα τα προϊόντα που συνθέτουν το καλάθι της νοικοκυράς. Μεταξύ αυτών ήταν και το μοσχαρίσιο κρέας, διότι αυτό το καταναλώνουν οι πλούσιοι που δεν ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ. Όταν έγινε σάλος από την κατηγοριοποίηση των Ελλήνων σε φτωχούς που τρώνε χοιρινό και πλούσιους που τρώνε μοσχάρι και λύθηκε το μεσανατολικό πρόβλημα για την φορολόγηση του αλατισμένου σουβλακιού σε σχέση με το ανάλατο, η κυβέρνηση σκέφτηκε να δώσει  φθηνότερο μοσχαρίσιο κρέας στους Έλληνες αλλά να φορολογήσει την ιδιωτική εκπαίδευση.

Η ιδεοληψία τους, τους υπαγορεύει ότι η ιδιωτική εκπαίδευση αφορά τους πλούσιους. Εξάλλου για την άποψή τους για την
εκπαίδευση μας είχαν προϊδεάσει καταργώντας τα πρότυπα σχολεία της αριστείας και επαναφέροντας τους αιώνιους φοιτητές.

Να πληρώσουν λοιπόν οι πλούσιοι που στέλνουν στα ιδιωτικά σχολεία τα παιδιά τους. Καλή η πρόθεση αλλά δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Διότι ιδιωτική εκπαίδευση δεν είναι μόνο το Κολλέγιο Αθηνών. Είναι και το νηπιαγωγείο, τα ΚΕΚ, τα φροντιστήρια κάθε
είδους συμπεριλαμβανομένων αυτών των ξένων γλωσσών, τα ΙΕΚ, τα δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια σε όλη την Ελλάδα που πολλοί γονείς προτιμούν για λόγους ωραρίου κλπ., τα ωδεία και κάθε μορφής εκπαιδευτήρια που απευθύνονται στον μέσο Έλληνα και ορισμένα από αυτά, όπως τα ΙΕΚ και τα φροντιστήρια, καλύπτουν ανάγκες κυρίως των φτωχότερων οικογενειών.

Όταν η Ν.Δ. ανέλαβε πρωτοβουλίες σε επίπεδο ευρωπαϊκής ένωσης για να καταργηθεί αυτό το άδικο μέτρο, οι συνοδοιπόροι του ψευτράκου προσπάθησαν με ένα ακόμη ψέμα να παραπληροφορήσουν τον ελληνικό λαό.

Δεν φταίμε εμείς λένε από την κυβέρνηση, η τρόϊκα (που είχαν καταργήσει) επέβαλε αυτό το μέτρο.

Όταν όμως η commission με τον πιο επίσημο τρόπο άδειασε τους λεβέντες της διαπραγμάτευσης αποκαλύπτοντας τα ψέματά τους, προχώρησαν σε ακόμη μια κοροϊδία του ελληνικού λαού.

Συμφώνησαν να παγώσει το μέτρο αυτό για περίπου δύο μήνες. Δηλαδή, να περάσουν οι εκλογές και μετά το βλέπουμε.
Όπως ακριβώς έκαναν γρήγορα τις εκλογές πριν στείλουν τα εκκαθαριστικά της εφορίας για εισόδημα, ΕΝΦΙΑ, κλπ.

Μένει όμως ένα ερώτημα χωρίς απάντηση. Τι θα γίνει σε δύο μήνες μετά τη λήξη αυτής της περιόδου;

Θα επανέλθει ο φόρος αυτός; Και εάν δεν επανέλθει ποιοι, πόσο και γιατί θα φορολογηθούν για να έλθουν τα έσοδα που έχει συμφωνήσει ο κ. Τσίπρας;

Αυτά είναι ποσά φορολογίας που ανατρέπουν ριζικά τις προτεραιότητες και τον προϋπολογισμό του κάθε νοικοκυριού, γι' αυτό θα πρέπει να απαντηθούν πριν τις εκλογές.

Δυστυχώς για τον κύριο Τσίπρα δεν μπορεί να ξεχωρίσει τα σχολεία όπως ξεχώρισε τα σουβλάκια σε αλατισμένα και ανάλατα.

Και βεβαίως να μην μας πει ότι θα το διαπραγματευτεί διότι τα μαθήματα διαπραγμάτευσης μας κόστισαν ήδη 90 δισεκατομμύρια ευρώ.

Εξάλλου ο ίδιος ομολόγησε δύο φορές ότι διαπραγμάτευση δεν έγινε.

Μας είπε ότι αντιλήφθηκε ότι οι υπουργοί του μιλούσαν και κανείς δεν τους άκουγε, όπως μας είπε ότι όταν διαπίστωσε την καταστροφή που μας έφερνε η διαπραγμάτευση, την έκλεισε σε δεκαεπτά ώρες.

Τόσο διαπραγματεύτηκε.

Επομένως χρειάζονται απαντήσεις πριν τις εκλογές διότι μετά...

Γιώργος
Βακόνδιος