α)Η επιλογή της δικαστικής οδού για την μη κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ενδέχεται να αποβεί αρνητική και να δημιουργήσει τετελεσμένα γεγονότα για όλα τα νησιά, κρίνοντας με βάση τις μέχρι σήμερα αντιλαϊκές αποφάσεις των δικαστηρίων, όταν αμφισβητείται η συμφωνημένη με την ΕΕ δημοσιονομική πολιτική της χώρας.
β) Η όποια διεκδίκηση , ακόμα και η δικαστική πρέπει να στηρίζεται στη συμμετοχή, στην οργανωμένη μαζική δράση των ίδιων των νησιωτών για την μέγιστη δυνατή πολιτική πίεση, ώστε να έχεις πιθανότητες θετικών εξελίξεων. Αντίθετα, διαφαίνεται ότι μεταφέρεται στις αίθουσες των ελληνικών και ευρωπαϊκών δικαστηρίων ο αγώνας για το δίκιο των νησιωτών, δηλαδή των θεσμών που παίζουν
το δικό τους ρόλο στην επιβολή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής.
γ)Η δραματική οικονομική κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων, δεν αλλάζει, αν περιοριστεί ο αγώνας στη διατήρηση μόνο των μειωμένων συντελεστών, όταν την ίδια στιγμή αυξάνονται οι συντελεστές του ΦΠΑ σε όλα τα είδη και εξαφανίζει το οικογενειακό εισόδημα η βάρβαρη φορολογία. Γι' αυτό η Λαϊκή Συσπείρωση προτείνει στους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους σε όλο το λαό να διεκδικήσουμε όχι μόνο να μη χάσουμε δικαιώματα που δεν μας τα χάρισαν αλλά κατακτήθηκαν με μαζικούς αγώνες, αλλά τον μηδενισμό αυτού του αντιλαϊκού φόρου, του ΦΠΑ στα τρόφιμα, στα φάρμακα, στη παιδεία και υγεία, στο νερό, ΔΕΗ-ΟΤΕ, στο πετρέλαιο κίνησης και θέρμανσης.Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, και της ληστρικής φορολογίας. Να φορολογηθούν τα κέρδη του κεφαλαίου με 45%.
2)Η Λαϊκή Συσπείρωση στην πρόταση της Περιφερειακής Αρχής για αίτημα στο Υπ.Εσωτερικών περί τροποποίησης των χιλιομετρικών αποστάσεων(γενικά και αόριστα) για τη μεταφορά μαθητών παίρνοντας υπόψη τη «νησιωτικότητα», κατέθεσε συγκεκριμένη πρόταση με κριτήριο την ασφάλεια και την απρόσκοπτη μεταφορά των μαθητών στα σχολεία τους:«να καταργηθούν οι προϋποθέσεις των χιλιομετρικών αποστάσεων για την μεταφορά των μαθητών στα σχολεία τους και να διασφαλιστεί η δωρεάν και ασφαλή μεταφορά τους από και προς τα σχολεία με κρατική επιχορήγηση».
Η αφοπλιστική απάντηση του εισηγητή, ποιος θα πληρώσει τόσα χρήματα, αποδεικνύει ότι δεν περνά καν από τη σκέψη τους να
φορολογηθεί ο αμύθητος πλούτος που παράγεται από εκατομμύρια εργαζόμενους και καταλήγει σε κεφαλαιοκράτες, ενώ οι εργαζόμενοι δεν δικαιούνται να στείλουν τα παιδιά τους δωρεάν με μέσα μαζικής μεταφοράς στο σχολείο.
Η αποχή της Λαϊκής Συσπείρωσης από τη ψηφοφορία ήταν ό,τι λιγότερο μπορούσε να κάνει εκείνη τη στιγμή για χιλιάδες
γονείς, όταν έστω και ενός παιδιού το δικαίωμα να πάει στο σχολείο ή να κινδυνεύει η ασφάλειά του κατά τη μεταφορά του, επειδή δεν έχει να πληρώσει, δεν χωρά σε υπέρ-κατά-λευκό ή παρών.
Το γονεϊκό κίνημα, οι σύλλογοι εκπαιδευτικών και τα σωματεία πρέπει να παρέμβουν αποφασιστικά για την κατάργηση όλων των αντιδραστικών Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων που βάζουν εμπόδια στη μόρφωση των παιδιών μας.
Ρόδος
29-10-2015
Μέλος του μητρώου
